Behandeling Therapie
De behandeling van een gehoorstoornis hangt grotendeels af van wat voor soort gehoorstoornis het is en wat de aanleiding was. Er wordt grofweg onderscheid gemaakt tussen geleidend en perceptief gehoorverlies. In geleidend gehoorverlies, wordt een aandoening gevonden op weg naar het binnenoor, terwijl bij perceptief gehoorverlies het probleem in het binnenoor zelf of in het oor ligt hersenen.
Veelvoorkomende oorzaken van geleidend gehoorverlies omvatten poliepen in de nasofaryngeale holte (vergrote faryngeale amandelen), die operatief kunnen worden verwijderd. Als het binnenoor aangetast is, is het vaak nodig om een hoortoestel aan te passen. Bij volledige doofheid kan de implantatie van een zogenaamd cochleair implantaat tot de mogelijkheden behoren. Dit is bedoeld om de functie van te vervangen het binnenoor door akoestische signalen van buitenaf om te zetten in elektrische impulsen die het gehoor stimuleren zenuwen en dus een auditieve indruk overbrengen op de hersenen. Naast de bovengenoemde behandelingsbenaderingen, logopedie is in de meeste gevallen een belangrijke begeleidende therapie.
Duur en prognose
De duur of prognose van een gehoorstoornis is zeer variabel. Aangeboren gehoorafwijkingen hebben vaak een slechte prognose omdat ze zelden achteruitgaan. Gehoorafwijkingen die de geluidsgeleiding beïnvloeden, hebben vaak een oorzaak die kan worden behandeld, zoals effusies in het oor of grote keelamandelen. Geluidsstoornissen nemen meestal ook niet af. Als ze echter op tijd worden gedetecteerd en behandeld (bijvoorbeeld met een gehoorapparaat) en de kinderen nauwlettend worden gevolgd, kan de ontwikkeling van het kind in sommige gevallen heel normaal zijn, afhankelijk van de omvang van de aandoening. ziekte en de vertraging tussen het begin en de diagnose en het begin van de therapie.
