Vitamine B12
Vitamine B 12 is een vitamine die in het menselijk organisme nodig is voor verschillende stofwisselingsprocessen. Vooral de vitamine, die uit de voeding wordt opgenomen, is van belang bloed vorming en voor de afbraak van verschillende vetstoffen. Een tekort aan vitamine B 12 kan verschillende oorzaken hebben, maar manifesteert zich meestal door een bij toeval ontdekte bloedarmoede in de bloed tellen.
Mensen die er bijvoorbeeld last van hebben chronische vermoeidheid en uitputting en een verminderde prestatie moeten altijd een vitamine B12-bepaling in zich hebben bloed. De zogenaamde intrinsieke factor is een stof in de dunne darm waardoor vitamine B 12 uit de voeding kan worden opgenomen. Er zijn verschillende ziekten waarbij deze factor ontbreekt of onvoldoende ontwikkeld is.
De meest voorkomende hiervan zijn zwaar alcoholgebruik en chronische gastritis. Eerst en vooral moet de oorzaak worden behandeld en pas daarna moet vitamine B 12 worden verstrekt. Als de intrinsieke factor in de maag en dunne darm ontbreekt, zelfs een vitamine B12-preparaat dat in tabletvorm wordt geleverd, kan niet voldoende worden opgenomen. In dit geval zou de medicatie met regelmatige tussenpozen worden geïnjecteerd.
Vitamine B12-preparaten
Als een vitamine B12-tekort is vastgesteld, moet een geschikt preparaat worden gekozen voor regelmatige inname. Er is een breed scala aan bereidingen beschikbaar. Van de fabrikant "Doppelherz" zijn er vrij verkrijgbare vitamine B 12-capsules, die met regelmatige tussenpozen moeten worden ingenomen.
Er moet echter worden opgemerkt dat orale (orale) inname onder bepaalde omstandigheden niet effectief kan zijn omdat de transporteurs van het maagdarmkanaal niet werken en dit is de reden voor het vitamine B12-tekort. Tetesept heeft een preparaat dat fungeert als een vitamine B12-depot: de vitamine wordt dus “opgeslagen” en is dus voldoende voor een langere periode. Ook hier dient opgemerkt te worden dat een voldoende inname via een tablet niet 100% gegarandeerd is.
Ook tal van andere fabrikanten bieden vitamine B 12 in capsulevorm aan. Bij lichte vitamine B12-tekorten kan zeker een poging tot orale absorptie worden gestart. In het geval van ernstige tekortkomingen is onmiddellijke compensatie noodzakelijk, dus moet in plaats daarvan een injectie worden gebruikt.
Het is ook belangrijk om tijdens en na het innemen van medicatie de vitamine B12-spiegel te controleren. Hierdoor kan worden beoordeeld of het tekort is verbeterd of dat de behandelstrategie moet worden gewijzigd. Het preparaat "B12 Ankermann" van de firma Wörwag GmbH & co KG is een medicijn dat wordt gebruikt om de vitamine B12-behoefte te dekken en in geval van vitaminegebrek.
Het is een van de vele producten op de markt. Het kan worden toegediend in de vorm van tabletten of druppels. Als alternatief kan het onder de huid worden geïnjecteerd (bijvoorbeeld in geval van een gebruiksstoornis na a maag of darmoperatie).
Het actieve ingrediënt is cyanocobalamine (kunstmatig geproduceerde vitamine B12). Het is een zeer goed onderzocht en getest actief ingrediënt dat geschikt is om in de dagelijkse behoeften van gezonde mensen te voorzien. Er wordt een uitzondering gemaakt voor rokers.
Tijdens het gebruik van cyanocobalamine door het lichaam wordt het zenuwtoxine cyanide in zeer kleine hoeveelheden geproduceerd. Dit bedrag is zo klein dat het normaal gesproken niet medisch significant is. Het cyanidegehalte is echter meestal al verhoogd met roken, dus het is beter om over te schakelen naar een ander vitamine B12-preparaat.
Deze zijn doorgaans duurder dan bijvoorbeeld “B12 Ankermann”, maar hebben vaak een betere werking. Slechts 20-50% van de cyanocobalamine wordt bijvoorbeeld geabsorbeerd wanneer het medicijn onder de huid wordt geïnjecteerd. Bij andere vormen zoals hydroxycobalamine echter ongeveer 70%.
Daarom in het geval van een medisch bewezen vitamine B12-tekortwordt een therapie met van nature voorkomende varianten van de vitamine (waaronder methylcobalamine) aanbevolen, aangezien het lichaam deze direct kan gebruiken. “B12 Ankermann” moet worden verkregen bij de apotheek. Veel andere vitamine B12-preparaten zijn in Duitsland goedgekeurd als dieet supplementen en kan dus gratis worden gekocht (bijvoorbeeld in een drogisterij).
Een preparaat met vitamine B12 dat veel wordt geadverteerd in advertenties is Vitasprint. Het wordt niet alleen aanbevolen voor gebruik bij een tekort, maar ook voor het versterken van de immuunsysteem. Volgens de fabrikant moet het worden ingenomen wanneer veel infecties elkaar opvolgen.
Volgens de fabrikant zou het medicijn effectief moeten zijn in gevallen van vermoeidheid, lusteloosheid en zwakte, vooral tijdens de wintermaanden. Verder geeft het bedrijf een advies voor mensen met stress, concentratiestoornissen en als voedingsmiddel supplementen voor vegetariërs. Het is samengesteld uit vitamine B 12 en de aminozuren fosfonoserine en glutamine. Vitasprint is verkrijgbaar als capsules en als vloeistof waarin een poeder kan worden opgelost.
De capsules moeten worden ingenomen zonder erop te kauwen. De eerste stap bij het nemen van de vloeistof is door de poedercontainer boven de drinkfles te doorboren. Het poeder stroomt vervolgens in de vloeistof en kan worden gedronken.
Vitamine B12 kan niet door het menselijk organisme worden aangemaakt en moet daarom via de voeding worden aangevoerd. Het zit vooral in dierlijke producten zoals vlees of zuivelproducten. Het kan niet via plantaardig voedsel worden opgenomen.
Vooral met veganistische voeding, er is dus een risico op een vitamine B12-tekort met de bijbehorende symptomen (bloedarmoede, coördinatie stoornissen en verwardheid). Daarom moet Veganer letten op voldoende aanbod. De Duitse vereniging voor voeding adviseert dagelijks 3 μg (3 micro = miljoenste gram).
Drie van de vier veganistische levende mensen hebben een acuut gebrek. De behoefte kan bijvoorbeeld worden gedekt door voedselhulpmiddelen. Er zijn zelfs Vitaminepreparaten, die speciaal zijn ingericht voor de behoeften van Veganern.
Veel voorkomende vitamine B12-preparaten bevatten geen toevoegingen die in tegenspraak zijn met een veganist dieet. Naast ondertussen bevatten bijvoorbeeld veel soja- of rijstdranken vitamine B12-toevoegingen. Niet geschikt is een voorraad over algen, zuurkool of biergist, ook al wordt dit af en toe aanbevolen.
Hoewel deze producten vormen van vitamine B12 bevatten, kan het menselijk lichaam ze niet gebruiken. Een strikt veganistisch dieet is veilig zolang de inname van belangrijke micronutriënten zoals vitamine B12 voldoende is en indien nodig aangevuld. In veel gevallen is de oorzaak van een vitamine B12-tekort is niet alleen te wijten aan een onbalans dieet, maar ook tot een verminderde opname via de voeding.
De reden hiervoor is een tekort aan de zogenaamde intrinsieke factor, die wordt gevormd in de maag. Als de vorming van deze transporter wordt verminderd, kan vitamine B 12 niet uit voedsel worden opgenomen: hoe gezond men ook eet, de vitamine komt niet in de bloedsomloop. Vitamine B 12 geleverd door tabletten of druppels kan evenmin worden opgenomen en wordt weer uitgescheiden.
Om het tekort in dit geval te compenseren, zijn vitamine B 12-injecties nodig. Door de injectie brengt een vitamine B12-injectie ook risico's en bijwerkingen met zich mee die een oraal toegediende behandeling niet heeft. Deze omvatten lokale irritatie in het injectiegebied, zoals roodheid, zwelling, lokaal pijn en ontstekingen veroorzaakt door ziekteverwekkers die zijn geïntroduceerd, waarvan sommige zich over grote gebieden verspreiden.
Het voordeel van de injectie is echter dat het een veilige toepassing is. Dat wil zeggen, wat de oorzaak van een vitamine B12-tekort ook is: er kan worden aangenomen dat het wordt gecompenseerd met de injectie. Hoe vaak een vitamine B12-injectie moet worden gegeven, hangt af van de ernst van het vitamine B12-tekort.
In de regel wordt de spuit eenmaal per maand geïnjecteerd. In de spier wordt dan een vitamine B12-depot opgebouwd, dat vervolgens stukje bij beetje kan worden vrijgegeven. De injectieplaatsen zijn meestal de deltaspier. Patiënten die bloedverdunnende medicatie (Marcumar) gebruiken, mogen liever geen injectie krijgen of alleen na een risico-batenanalyse, omdat na een injectie hevig bloedverlies in de spier kan optreden.
Alle artikelen in deze serie:
