Vergeten is een natuurlijk proces dat toeneemt met de leeftijd. Vergeten dient ook om mentaal te blijven volksgezondheid, omdat we onmogelijk alles kunnen onthouden wat we zien, horen, smaak, geur en voel.
Wat is vergeten?
Vergeten is een natuurlijk proces dat toeneemt met de leeftijd. Er zijn twee theorieën over vergeten: men gaat ervan uit dat na verloop van tijd alle afbeeldingen en opgeslagen informatie vervagen en uiteindelijk helemaal verdwijnen. Dit zou betekenen dat we meer vergeten naarmate de tijd verstrijkt. Deze theorie is niet bewezen. De tweede zegt dat we het vergeten omdat bepaalde dingen worden bedekt door interessantere en nieuwe indrukken. Toegang tot oude informatie wordt dan steeds moeilijker. Meerdere hersenen regio's zijn verantwoordelijk voor geheugen, voornamelijk de prefrontale cortex (frontale kwab) en de hippocampus. De hippocampus wordt gebruikt om op te slaan geheugen inhoud. De frontale kwab aan de voorkant van de hersenen links geheugen inhoud tot emotionele evaluaties. De geheugenprestaties van individuen kunnen sterk variëren en zijn afhankelijk van leeftijd, opleiding en bereidheid om te leren. Tot de leeftijd van 20 jaar verbeteren de geheugenprestaties bijvoorbeeld constant. Na de leeftijd van 30 neemt het geleidelijk af en kan het leiden tot geheugenproblemen op oudere leeftijd. Het geheugen wordt ook beïnvloed door ongelukken of hersenen chirurgie. Het feit dat we iets vergeten, betekent niet noodzakelijk dat de inhoud onherroepelijk in het geheugen verloren gaat. Soms kunnen ze weer tot leven worden gewekt, ze zijn gewoon "begraven". Sleutelstimuli vergemakkelijken de toegang tot informatie in het geheugen. Geheugenkunstenaars maken zich deze kennis eigen en combineren bijvoorbeeld getallen met afbeeldingen om inhoud beter te onthouden.
Functie en taak
Vergeten is een natuurlijk proces en komt de hele dag door en bij iedereen voor. We vergeten om ons te kunnen concentreren op wat belangrijk is. Maar vergeten kan ook betekenen dat je je mentale bezittingen verliest en daarmee je verbinding met de werkelijkheid, zoals bij bepaalde hersenziekten het geval is. Er zijn verschillende theorieën over de functie en het proces van vergeten. Het vergeten komt een keer voor omdat er een bepaalde tijd is verstreken tussen het observeren en het onthouden van dingen. Elk woord, elk gevoel en elke gedachte is in ons geheugen verankerd. Zonder de kracht van het geheugen zou ons bewustzijn alleen uit geselecteerde momenten bestaan. Vergeten beschermt ons ook tegen overbelasting van prikkels, want als we alle informatie zouden onthouden, zouden we deze helemaal niet kunnen verwerken. Tot op de dag van vandaag is de taal van onze hersenen niet echt ontcijferd. Het bestaat uit 100 miljard zenuwcellen die met elkaar zijn verbonden om een dicht netwerk van neuronen te vormen. Wanneer een zenuwcel wordt opgewekt door een prikkel die erop valt, wordt een elektrische impuls naar de naburige cel gestuurd. Zodra we iets nieuws leren en het in het geheugen verankeren, worden deze verbindingen tussen neuronen sterker, dichter en sterker. Hoe vaker we dit herhalen, hoe sterker het netwerk wordt. Toch is het proces van herinneren als een puzzel. Veel hiaten worden opgevuld door giswerk. Maar vergeten hangt ook af van het fysieke van het individu voorwaarde en hersenkracht. Hoe sterker de emotionele betrokkenheid, hoe langer de informatie wordt opgeslagen. Indrukken die verband houden met een positieve stemming, worden beter onthouden dan indrukken die minder ontroerend zijn. Het geheugen kan heel goed worden getraind en daarmee kan de recall-snelheid aanzienlijk worden verhoogd.
Ziekten en kwalen
Geheugencapaciteit is de kennis die we bewust en onbewust kunnen reproduceren (bijvoorbeeld fietsen of typen). Vergeetachtigheid wordt verergerd door vele invloeden. Bijvoorbeeld, spanning is de grootste risicofactor voor vergeetachtigheid bij een gezond persoon. De spanning hormoon Cortisol wordt gedacht dat het zenuwcellen beschadigt die verantwoordelijk zijn voor het geheugen. De hypothalamus is verantwoordelijk voor de productie van Cortisol Een mechanisme zorgt daarvoor teveel Cortisol is niet vrijgegeven en dat is permanent spanning treedt op. Bij mensen met Depressie, dit controlemechanisme werkt niet. Steeds meer cortisol stroomt de hersenen binnen, wat leidt tot permanente stress en afnemende geheugenprestaties. Mensen met schade aan hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor het geheugen kunnen informatie ook slechts een zeer korte tijd vasthouden. Schade aan de hyppocampus leidt tot ernstige geheugenverlies Afhankelijk van het type ziekte wordt het kortetermijngeheugen of het langetermijngeheugen beïnvloed. De effecten op het geheugen lopen sterk uiteen en kunnen verbeteren of verslechteren, afhankelijk van welk deel van de hersenen wordt aangetast. Zonder deze gebieden is een bewuste herinnering aan het verleden niet mogelijk. Oorzaken kunnen ernstig zijn alcohol misbruik, herseninfectie of hersentrauma. Er is ook de omgekeerde situatie, namelijk ziektes of ongevallen leiden tot een heel goed geheugen. Dit is echter zeldzaam en kan bijvoorbeeld worden gezien bij sommige mensen met autisme, die zijn begiftigd met een fotografisch geheugen. Op oudere leeftijd slaat het geheugen steeds minder nieuwe informatie op. Dementia is de meest opvallende ziekte, die gepaard gaat met veranderingen in de hersenen en geheugenverlies, en leidt in vergevorderde stadia tot de dood. De ziekte is onderverdeeld in drie fasen, die elk tot zeven jaar kunnen duren. In sommige gevallen kunnen patiënten hun naam niet meer onthouden en vergeten ze geleidelijk de eenvoudigste handelingen. Ze weten bijvoorbeeld niet meer dat de lepel naar de mond bij het eten. Als Depressie genezen is, keert ook het normale geheugen terug. Maar niet zoals Depressie, geheugenverlies in dementie patiënten is onomkeerbaar.
