Lactose-intolerantietest: hoe het werkt

Waarom zou je testen op lactose-intolerantie?

Lactose-intolerantie manifesteert zich meestal in winderigheid, buikpijn, misselijkheid en diarree als de getroffenen te veel melksuiker (lactose) hebben geconsumeerd. Het verband tussen de inname van lactose en het optreden van symptomen is niet altijd duidelijk.

Het is echter belangrijk om te weten of een lactose-intolerantie daadwerkelijk de oorzaak van de klachten is. Als dit het geval is, kunnen getroffenen hun dieet zo inrichten dat zij in de toekomst geen of nauwelijks klachten meer hebben – door voedingsmiddelen die lactose bevatten zoals melk en zuivelproducten (grotendeels) te vermijden.

Het is echter geen goed idee om op basis van een vermoeden een lactosevrij dieet te volgen: aan de ene kant heeft het vermijden van melk en zuivelproducten ook invloed op de aanvoer van calcium – een mineraal dat onder meer belangrijk is voor sterke botten. Ten tweede zou het kopen van ‘lactosevrije’ speciaalproducten (zoals lactosevrije yoghurt etc.) een onnodige belasting voor uw portemonnee betekenen.

Dus als u vermoedt dat u lactose niet kunt verdragen, moet u naar de dokter gaan en daar zekerheid over krijgen – met een test die met grote waarschijnlijkheid lactose-intolerantie kan opsporen.

Hoe test je op lactose-intolerantie?

  • Waterstof ademtest (H2 ademtest)
  • Lactosetolerantietest (bloedsuikertest)
  • Genetische test
  • Biopsie van de dunne darm

Tenslotte bestaat er ook de mogelijkheid om zelf te testen op lactose-intolerantie (lactose-intolerantie-zelftest).

Alleen een positieve testuitslag (bijvoorbeeld bij een ademtest) is niet voldoende voor een betrouwbare diagnose. Van lactose-intolerantie is per definitie alleen sprake als betrokkene ook klachten krijgt als gevolg van de inname van lactose.

Waterstof-ademtest

De meest gebruikte lactose-intolerantietest is de waterstofademtest, ook wel de H2-ademtest genoemd. Bij deze test wordt het waterstofgehalte in de uitgeademde lucht gemeten voor en na het drinken van een lactoseoplossing. Waarom uit de uitslag conclusies kunnen worden getrokken over lactose-intolerantie en welke andere intoleranties met deze methode kunnen worden opgespoord, leest u in het artikel H2-ademtest.

Lactosetolerantietest

U kunt ook testen op lactose-intolerantie aan de hand van uw bloedglucosewaarden. Deze methode is een alternatief als de waterstofademtest niet helpt, maar kan ook in combinatie hiermee worden gebruikt.

Hoe de lactosetolerantietest werkt

Deze test is daarentegen negatief bij mensen met lactose-intolerantie: er is weinig of geen stijging van de bloedsuikerspiegel omdat de lactose niet kan worden afgebroken en geabsorbeerd in de darm.

Hoe de lactosetolerantietest wordt uitgevoerd

Voordat de test begint Net als bij de waterstofademtest neemt de patiënt een gedefinieerde lactoseoplossing in. Vooraf en met bepaalde tussenpozen tot drie uur daarna wordt hun bloedsuikerspiegel gemeten. Normaal gesproken stijgt dit met ruim 20 mg/dl als gevolg van de lactose-inname. Als deze toename niet optreedt of minder is, is de patiënt lactose-intolerant.

Een andere indicatie voor lactose-intolerantie is als de proefpersoon typische symptomen ontwikkelt (buikpijn, winderigheid, diarree, enz.) na het drinken van de lactose-oplossing.

Problemen met de lactosetolerantietest

Deze lactose-intolerantietest kan een alternatief zijn voor de waterstofademtest, maar is minder nauwkeurig en daarom niet de voorkeursmethode. Bovendien kunnen bij diabetici de meetwaarden vervalst worden.

Genetische test

Biopsie van de dunne darm

In principe is het ook mogelijk om een ​​weefselmonster uit de dunne darm te nemen om de activiteit van de aanwezige lactase te meten. Dit gebeurt echter doorgaans alleen als onderdeel van wetenschappelijk onderzoek.

Zelftest voor lactose-intolerantie

Sommige mensen die vermoeden dat ze lactose niet kunnen verdragen, voeren op eigen initiatief een dieet-/blootstellingstest uit: ze vermijden een tijdje voedingsmiddelen en dranken die lactose bevatten om te zien of dit hun symptomen verbetert. Als dit het geval is, duidt dit op lactose-intolerantie. De volgende stap is het drinken van een glas lactose opgelost in water (verkrijgbaar in drogisterijen en apotheken) – met andere woorden, jezelf blootstellen aan lactose. Als er daadwerkelijk sprake is van lactose-intolerantie, keren de typische symptomen na korte tijd terug.

Indien correct en consistent uitgevoerd, levert de zelftest voor lactose-intolerantie een zeer betrouwbaar resultaat op. Er worden echter vaak fouten gemaakt omdat het dieet niet strikt genoeg wordt gevolgd. Daarom is een lactose-intolerantietest door een arts nog steeds het meest betrouwbare bewijs.