De zogenaamde mesogastria verwijzen naar de twee mesenteriën in de maag, waarvan de ontwikkeling en vorming plaatsvindt tijdens de embryonale periode. Het mesogastrium vertegenwoordigt de gebieden van de menselijke buik, organen en de buikwand. Deze bevinden zich tussen de navel en de kruising van beide spinae iliacae anteriores superiores.
Wat is een mesogastrium?
Het dorsale mesogastrium verwijst naar het achterste deel van beide mesogastria. Op dit gebied is de ontwikkeling van de milt treedt op als gevolg van mesenchymale proliferatie. Ontwikkeling vindt plaats in het stadium van de omentum majus en het ligamentum gastrolienales evenals het ligamentum gastrocolicum. Verder volgen het ligamentum gastrophrenicum, het ligamentum phrenicolienale en het ligamentum phrenicocolicum. Het ventrale mesogastrium verwijst naar het mesogastrium dat aanwezig is in het voorste gebied. Op dit punt ontstaan het ventrale en dorsale mesohepaticum omdat de cellen van de leveranlage groeien in het mesogastrium. Vanuit het zogenaamde ventrale mesohepaticum groeit het ligamentum falciforme hepatis in de anlage. De mesohepaticum dorsale geeft aanleiding tot het omentum minus en zijn twee delen. Deze duiden het ligamentum hepatogastricum en het ligamentum hepatoduodenale aan.
Anatomie en structuur
De mens maag is via het mesogastrium verbonden met de dorsale wand. Dit is verbonden met het dwarse septum door middel van een duplicaat van het zogenaamde buikvlies De ventrale verbinding wordt weergegeven door de mesogastrium ventrale. Zoals de lever ontwikkelt zich tijdens de embryonale periode, hier ontwikkelt zich een ventraal uitsteeksel van de darmbuizen in het septum transversum. De verbindende vorm, het ventrale mesogastrium genaamd, ontwikkelt zich tot het zogenaamde ligamentum hepatogastricum of het omentum minus. De peritoneale holte verwijst naar de celomische spleet ter hoogte van de middendarm. Dit heeft een craniale linker en rechter extensie aan de lever en eindigt uiteindelijk in een inwendige bedekking van dit orgaan. Ventraal blijft er een duplicatie van de buikvlies genaamd het ligamentum falciforme. De maag wordt naar links verplaatst, waardoor een rotatie van 90 graden ontstaat. Dit vertegenwoordigt echter alleen het resultaat van een grotere groei van de latere voorwand van de maag en van de fundus door actieve rotatie. Hierdoor ontstaat een kleine brug in de bindweefsel van de maag en de maagwand in het posterieure gebied komt uit in een grote plooi, de zogenaamde mesogastrium dorsale. Dit is ook waar de alvleesklier en de milt worden later in het proces gevormd. Dit komt door de verschillende groeisnelheden, die grotendeels de positie en vorm van de maag en zijn verschillende secties bepalen. Daarom zijn de zogenaamde twaalfvingerige darm met het anlageen voor de alvleesklier is al in een vroeg stadium op de achterste buikwand aanwezig. De locatie wordt dus niet langer intraperitoneaal weergegeven, maar wordt secundair retroperitoneaal weergegeven. Aldus wordt de verbinding met de vasculaire pancreassteel gevormd. Zo is de ontwikkeling van de diafragma is verantwoordelijk voor de caudale verplaatsing van de voorste darm en eindigt in de uiteindelijke fixatie van de zogenaamde slokdarmpassage en de vorming van de eerder genoemde vasculaire-pancreassteel. De pylorus en cardia zijn dus gefixeerd en de groei van de maag bestaat uiteindelijk alleen uit een horizontale verplaatsing van de organen naar links en de eerder genoemde rotatie van 90 graden daarvan.
Functie en taken
De zogenaamde mesenteriën zorgen voor fixatie van de darmbuis aan de achterwand van de menselijke buik. Dit is waar de zenuwen en bloed schepen van de individuele orgels zijn gelokaliseerd. Het feit dat individuele gebieden van deze mesenteriën gedeeltelijk opnieuw verbinding maken met de buikwand, verklaart het secundaire retroperitoneale beloop van zenuwen en schepen Op het niveau van de maag, maar ook in de regio van de dunne darm en de leveranlage, wordt een stevige ventrale verbinding gevormd. Dit vertegenwoordigt de zogenaamde mesogastrium ventrale. Bij de verdere ontwikkeling zullen hier zowel de A.hepatica, de V.portae als de Ductus choledochus lopen. Het zogenaamde dorsale meso vertegenwoordigt hier de fixatie van de organen die de dorsale buikwand bereiken. Op het gebied van de dunne darmzijn de mesenteriale condities moeilijker vanwege de rotatie van de darm, omdat deze rotatie van het mesenterium in het hele gebied van de dunne darm betekent dat er slechts één locatie is boven de zogenaamde pars inferieur van de twaalfvingerige darm Bovendien is er tijdens de ontwikkeling van de foetus een verplaatsing van het mesenterium van het stijgende en dalende dikke darm naar de achterste buikwand. Hier ontwikkelt zich dan een secundaire retroperitoneale junctie, die aanleiding geeft tot de radix mesenterii, die de hele achterste buikwand van de blindedarm naar de flexura duodeno jejunalis kruist. Dit lijkt op het deel van het mesenterium van het opgaande dikke darm gefuseerd aan de achterste buikwand. Deze kruising ontstaat niet ter hoogte van de zogenaamde sigmoid. Dit gebied blijft in intraperitoneale verbinding met het mesosigmoideum. De rectum bevindt zich caudaal of dorsaal van het peritoneale gebied. Dit wordt dan retroperitoneale aanhechting genoemd.
Ziekten
Ten slotte wordt het mesenterium geassocieerd met de zogenaamde volvulus Dit verwijst naar de rotatie van een gebied van de spijsverteringskanaal dat gebeurt rond de mesenteriale as. Deze rotatie wordt gezien als de oorzaak van veel voorkomende klachten en ziekten. De reden hiervoor is de beperkte bloed levering aan het gebied dat wordt beïnvloed door de rotatie, die langs het mesenterium loopt. Deze beperking kan levensbedreigende darmobstructies veroorzaken, evenals de dood van weefsel in de darm. De zogenaamde acute volvulus is in ieder geval een chirurgisch noodgeval. In dat geval moet onmiddellijk worden opgenomen in het ziekenhuis. Het scala aan klachten en ziekten strekt zich vaak uit tot misvormingen van de anatomie in de mesenteriën. Ook zijn er verschillende soorten verwondingen mogelijk, bijvoorbeeld door invloeden van buitenaf zoals steek wonden of schotwonden.
