De dikke darm, ook wel de dikke darm genoemd, is het middengedeelte van de dikke darm. Het is verdeeld in vier secties, beginnend achter de appendix en eindigend bij de kruising met de rectum.
Wat is de dubbele punt?
De dikke darm bij mensen is ongeveer anderhalve meter lang en heeft een lumen van ongeveer acht centimeter. Bij mensen lijkt de vorm op een U die ondersteboven staat. Deze omgekeerde U frames de dunne darm. De belangrijkste functie van de dikke darm is om te herstellen water en elektrolyten en om voedselcomponenten die nog niet zijn geabsorbeerd door de dunne darm.
Anatomie en structuur
De dikke darm begint na de appendix (blindedarm), dat wil zeggen in de rechter onderbuik. In de regio van de bijlage, de dunne darm sluit zich aan bij de dikke darm. Bij de overgang bevindt zich de zogenaamde Bauhins-klep. Het voorkomt dat de inhoud van de dikke darm terugstroomt naar de dunne darm. Dit zorgt ervoor dat de verschillende bacteriepopulaties van de dikke en dunne darm niet vermengen. Daarnaast zorgt de klep ervoor dat het eten in porties vervoerd wordt. Vrijwel onmiddellijk na de flap begint het opgaande deel (colon ascendens) van de colon. Dit gedeelte is ongeveer 20-25 cm lang en gaat naadloos over in een horizontaal gedeelte ter hoogte van de twaalfde thoracale wervel Dit gedeelte wordt de dwarse dikke darm genoemd. De linkerbocht die de twee delen verbindt, wordt de rechterbuiging of flexura coli dextra genoemd. De dwarse dikke darm wordt verbonden door de linker buiging (flexura coli sinistra), die overgaat in de neergaande dikke darm, de neergaande dikke darm. Dit wordt vergezeld door de sigmoïde (sigmoïde colon), een s-vormige lus van de dikke darm. De dubbele punt eindigt met het begin van de rectum, die op zijn beurt aan het einde wordt begrensd door de anus De dikke darm vertoont een vierlagige wandstructuur die kenmerkend is voor het maagdarmkanaal. De binnenste laag is de slijmvlies, een slijmvlies, dat op zijn beurt is samengesteld uit drie lagen. De slijmvlies ligt op een bindweefsel laag (tunica submucosa). Voer in deze laag het bloed en weefselvocht schepen die de dikke darm voeden en de opgenomen voedingsstoffen opnemen, elektrolyten en water Bovendien bevindt zich een zenuwplexus, de submucosale plexus, in de bindweefsel laag. Onder de submucosa loopt de tunica muscularis, een spierlaag gevormd door een binnenste ringvormige spierlaag en een buitenste longitudinale spierlaag. Deze spieren dienen om het voedselpulp te mengen en te transporteren. Door de peristaltische bewegingen van de spieren en speciale vernauwingen vormt de spierlaag de taenia en haustra die zo typerend zijn voor de dikke darm. Tussen de twee spierlagen loopt nog een zenuwplexus, de zogenaamde Auerbach's plexus. Afhankelijk van het deel van de dikke darm, ofwel los bindweefsel of de buikvlies vormt de vierde en laatste wandlaag van de dikke darm. De dwarse dikke darm is volledig bedekt met buikvlies de opgaande en neergaande delen van de dikke darm worden alleen op hun voorste oppervlakken bedekt met peritoneum.
Functie en taken
De klep van de Bauhin geeft het voedselpulp in porties af in de appendix. De twee zenuwplexus zorgen dan voor de typische peristaltische of golvende, contracties van de spieren van de dikke darm. Gemengde bewegingen zijn te onderscheiden van transportbewegingen. Mengbewegingen worden veroorzaakt door een samentrekking van de ringmusculatuur en lopen altijd maar over een korte afstand. Ze dienen om de darminhoud krachtig te mengen. Dit zorgt voor een adequate heropname van belangrijke voedingsstoffen. Mengbewegingen komen ongeveer 15 keer per minuut voor. Transportbewegingen komen minder vaak voor. Dit zijn lange peristaltische golven die het voedselpulp naar de rectum De transportgolven gaan ongeveer twee tot drie keer per dag door de darm. Dit wordt vaak gevolgd door ontlasting. De belangrijkste functie van de dikke darm is om te herstellen water en elektrolyten Ongeveer een liter vloeistof wordt per dag teruggewonnen via de dikke darm. Bovendien vindt een enzymatische omzetting van bepaalde voedingscomponenten plaats in de dikke darm met behulp van de dikke darm bacteriën. De bacteriën breken voornamelijk plantaardige vezels af en produceren vitale voedingsstoffen zoals vitamine K of vitamine B7 in het proces.
Ziekten
Ontsteking van de dikke darm wordt genoemd colitis Het gaat meestal gepaard met pijn en diarree. Een bijzondere vorm van colitis is colitis ulcerosaHet behoort tot de groep van chronische inflammatoire darmaandoeningen en veroorzaakt ernstige bloedingen diarree en krampen in de dikke darm als gevolg van slijmvliesbeschadiging met ulceratie. Een ander chronische inflammatoire darmziekte dat kan zowel de dunne darm als de dikke darm aantasten De ziekte van Crohn Ook hier spijsverteringsstoornissen en diarree optreden. Beide ziekten behoren tot de groep van autoimmuunziekten Divertikels zijn de term die wordt gebruikt om uitstulpingen in de darmwand te beschrijven. Als verteerde voedselresten zich verzamelen in deze divertikels, kan een ontsteking, een zogenaamde diverticulitis, kan voorkomen. diverticulitis komt het meest voor in het gebied van de sigmoïde. De symptomen zijn vergelijkbaar met die van appendicitis, behalve dat de pijn is waarschijnlijker in de linker onderbuik. diverticulitis wordt daarom ook wel links genoemd appendicitis Colorectaal kanker is de tweede meest voorkomende vorm van kanker in Duitsland. Carcinomen van de karteldarm en het rectum vormen meer dan 95% van alle kwaadaardige karteldarmtumoren. De symptomen van een tumor in de dikke darm zijn nogal ongebruikelijk. Vroege symptomen kunnen zijn: bloed in de ontlasting of plotselinge veranderingen in stoelgang. Andere symptomen zijn onder meer vieze geur winderigheid, potloodkruk (smalle vorming van de ontlasting), en afwisseling tussen constipatie en diarree. Bloed verlies kan ook leiden tot bloedarmoede, met symptomen zoals 피로, rillingen, haaruitval, en bleekheid.
Typische en veel voorkomende ziekten
- Colitis ulcerosa
- De ziekte van Crohn
- diverticulitis
- colorectale kanker
