Grisel-syndroom is een soort subluxatie die optreedt in de wervelkolom van de nek Een subluxatie is wanneer een gewricht onvolledig ontwricht is. Bij het syndroom van Grisel wordt het zogenaamde atlantoaxiale gewricht aangetast door de dislocatie. In de meeste gevallen is de oorzaak van de ziekte een beschermende houding die vaak het gevolg is van ontstekingsprocessen in de nek of keel.
Wat is het Grisel-syndroom?
Het Grisel-syndroom wordt door sommige artsen aangeduid met de synonieme ziektienaam Watson-Jones-ziekte. De voorwaarde werd voor het eerst beschreven door een Fransman, dokter Grisel. In de loop van de ziekte nemen de getroffen patiënten een beschermende houding van de wervelkolom aan in het gebied van de nek In de meeste gevallen wordt de triggerende factor van het syndroom van Grisel gevonden in een ontsteking van de keel, neus- of nek. Het kenmerkende symptoom van het Grisel-syndroom is subluxatie van de wervelkolom van de nek. In het bijzonder wordt het zogenaamde atlantoaxiale gewricht aangetast door de onvolledige dislocatie die optreedt tijdens de ziekte.
Oorzaken
De oorzaken van het Grisel-syndroom zijn relatief goed bestudeerd en bekend. In de meeste gevallen is het voorwaarde ontwikkelt zich als gevolg van trauma. Er kunnen verschillende factoren bij betrokken zijn, zoals ontsteking van zachte weefsels in de neus-, keel en keelholte of ontsteking van de amandelen. Bovendien kunnen ziekten van reumatische aard worden beschouwd als een mogelijke oorzaak van het syndroom van Grisel. Bij sommige patiënten ontwikkelt de ziekte zich ook na chirurgische ingrepen in het overeenkomstige gebied, bijvoorbeeld na operatieve verwijdering van de amandelen (medische term tonsilectomie In de meeste gevallen zijn de bovengenoemde ontstekingen verantwoordelijk voor het ontstaan van het syndroom van Grisel. In tegenstelling tot, reumatiek komt veel minder vaak voor als oorzaak van de ziekte.
Symptomen, klachten en tekenen
Als een persoon lijdt aan het Grisel-syndroom, zijn een aantal klachten en symptomen typerend en treden ze in clusters op. Dit omvat allereerst een ontlastende houding van de wervelkolom in het gebied van de nek. De oorzaak van deze slechte houding is meestal pijn straalt uit het gebied van de nek. Als gevolg hiervan is er een onvolledige dislocatie van het atlantoaxiale gewricht, dat zich in de wervelkolom van het overeenkomstige gebied bevindt. Zoals de atlas is enigszins verplaatst en lateraal verschoven, intens pijn komt voor in het nekgebied. Bovendien houden patiënten die lijden aan het Grisel-syndroom hun hoofd onder een zodanige hoek dat de verkeerde plaatsing gemakkelijk duidelijk is.
Diagnose en verloop
Een diagnose van het Grisel-syndroom wordt gesteld op basis van de aanwezige klinische symptomen en klachten, die meestal worden gecontroleerd met verschillende onderzoekstechnieken. Als verschillende onderzoekstechnieken dezelfde resultaten laten zien, kan het Grisel-syndroom met relatieve zekerheid worden gediagnosticeerd. Als personen lijden aan de beslissende symptomen van de ziekte, is het niet aan te raden om lang op verbetering te wachten. In plaats daarvan moet onmiddellijk een geschikte arts worden geraadpleegd en moeten de symptomen aan hem of haar worden voorgelegd. Soms verwijst de huisarts de patiënt door naar een specialist. De eerste stap bij elk onderzoek is die van de patiënt medische geschiedenis Hier beschrijft de getroffen patiënt zijn symptomen, zijn levensstijl en mogelijke activiteiten die mogelijk hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van de ziekte. Het is vooral belangrijk voor de arts om zich te informeren over eventuele recente ontstekingen van de keel of keelholte. In sommige gevallen kan op deze manier al een voorlopige diagnose worden gesteld. Na afloop van het patiëntgesprek gebruikt de arts verschillende onderzoekstechnieken. In de regel is een onderzoek met Röntgenstraal technologie is verplicht. Hier concentreert de arts zich op het gebied van de cervicale wervelkolom. De beeldvorming geeft belangrijke aanwijzingen voor de aanwezigheid van het syndroom van Grisel. Zekerheid wordt geboden door een MRI-onderzoek, dat in tal van gevallen aanvullend wordt uitgevoerd. Voordat het syndroom van Grisel eindelijk wordt gediagnosticeerd, a differentiële diagnose moet uitgevoerd worden. De arts controleert of de symptomen kunnen optreden als gevolg van andere ziekten. Bijvoorbeeld, de ziekte van Bechterew, Klippel-Feil-syndroom, spanning in de spieren rond de nek en aangeboren torticollis. Bovendien worden patiënten gecontroleerd op torticollis, waarbij ze gehoorverlies in één oor en het vestibulaire orgaan is beschadigd.
Complicaties
Het syndroom van Grisel resulteert in pijn dat is te ernstig voor de patiënt. Vanwege deze pijn nemen de meeste getroffen personen een beschermende houding aan, wat een zeer negatief effect heeft op de rug en de wervelkolom. Verder kan de pijn zich ook uitbreiden naar andere regio's, waardoor bijvoorbeeld ook de nek kan worden aangetast. De hoofd wordt in dit geval erg scheef gehouden, zoals het recht zou houden leiden tot ernstige pijn. Hierdoor is een relatief eenvoudige en snelle diagnose mogelijk, zodat ook in een vroeg stadium met de behandeling kan worden begonnen. Zonder behandeling zullen de pijn en het ongemak van het Grisel-syndroom aanhouden en zal er geen spontane genezing of verbetering optreden. Het is niet ongebruikelijk dat de hevige en aanhoudende pijn zich voordoet leiden aan beperkte mobiliteit en dus aan Depressie en verder psychisch ongemak. De behandeling van het syndroom van Grisel is altijd causaal en hangt af van de onderliggende ziekte. In de regel wordt medicatie gebruikt en ontstaan er geen verdere klachten of complicaties. In de meeste gevallen is er een positief verloop van de ziekte.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Omdat het Grisel-syndroom in de meeste gevallen gepaard gaat met zeer specifieke symptomen en klachten, kan het vroegtijdig worden opgespoord en behandeld. Behandeling door een arts is in ieder geval noodzakelijk, omdat dit syndroom zichzelf niet geneest en in de meeste gevallen de symptomen verergeren. Bij ernstige pijn in de nek of wervelkolom moet een arts worden geraadpleegd. De pijn kan ook uitstralen naar aangrenzende delen van het lichaam. Bovendien nemen getroffenen vaak een beschermende houding aan om de pijn te verminderen. Deze verkeerde houding is meestal duidelijk, zodat andere mensen de getroffen persoon ook op het syndroom van Grisel kunnen wijzen. Daarom moet een orthopedist worden geraadpleegd als de pijn gedurende een lange periode aanhoudt en niet wordt geassocieerd met bepaalde activiteiten. In geval van zeer ernstige pijn of noodgevallen kan ook het ziekenhuis worden bezocht. Meestal kan het Grisel-syndroom goed worden behandeld.
Behandeling en therapie
Er kunnen verschillende behandelmethoden worden overwogen voor de therapie van het Grisel-syndroom. In principe is het maatregelen afhankelijk van de onderliggende oorzaak, die in individuele gevallen enigszins verschilt. Dus het eerste doelpunt van therapie voor het Grisel-syndroom is om de onderliggende ziekte in kwestie te behandelen. In sommige gevallen krijgen de getroffen patiënten zogenaamde analgetica. Bij de meeste mensen zijn conservatieve methoden van therapie tonen relatief goed succes. Als zich abcessen vormen, worden deze meestal tijdens chirurgische ingrepen verwijderd. Tijdige diagnose van het syndroom van Grisel maakt een snelle start van de behandeling mogelijk, zodat het genezingsproces van de ziekte of de onderliggende oorzaken wordt versneld. Op deze manier wordt de kwaliteit van leven van mensen die lijden aan het Grisel-syndroom aanzienlijk verhoogd.
Vooruitzichten en prognose
Het Grisel-syndroom kan goed worden behandeld. Als de bewegingsbeperkingen en pijn in een vroeg stadium aan een oorzaak worden toegewezen, kan geïndividualiseerde therapie worden gestart waardoor de symptomen snel verdwijnen. Het vooruitzicht van een snel herstel is goed als de patiënt niet eerder ziek is en goed reageert op medicamenteuze behandeling. Elke spanning of spierpijn kan net zo goed worden ontlast door fysiotherapie Als het syndroom van Grisel in de vroege stadia wordt ontdekt en behandeld, verdwijnen de symptomen binnen enkele dagen tot weken volledig. Late effecten of ernstige complicaties komen meestal niet voor. De prognose is slechter als er geen of onvoldoende behandeling wordt gegeven. In dit geval nemen de beschreven symptomen toe in intensiteit en beperken ze de getroffen persoon aanzienlijk. Kwaliteit van leven en welzijn nemen af in de loop van de ziekte en geestesziekte Kan ontwikkelen. In individuele gevallen kunnen abcessen ontstaan die operatief moeten worden verwijderd. Als de gezwellen zich op de wervelkolom bevinden, is verlamming ook denkbaar. De prognose is echter over het algemeen positief. Het Griffelsyndroom verloopt meestal erg langzaam en kan duidelijk worden gediagnosticeerd en vervolgens effectief worden op basis van symptomen.
het voorkomen
Preventie van het Grisel-syndroom is mogelijk door aandacht te besteden aan en oorzakelijke factoren te vermijden. Onmiddellijke therapie is vereist voor ontsteking van de nek om te voorkomen dat de ontwikkeling van het Grisel-syndroom wordt bevorderd. Hetzelfde geldt voor reumatische aandoeningen.
Follow-up
Bij het Grisel-syndroom blijkt de follow-up meestal relatief moeilijk te zijn omdat het syndroom niet volledig kan worden behandeld. Daarom moet de patiënt in eerste instantie vertrouwen op medische evaluatie om verdere complicaties te voorkomen en symptomen te verlichten. Het is niet universeel te voorspellen of een volledige genezing mogelijk is. De therapie hangt sterk af van de onderliggende ziekte. De getroffen persoon is meestal afhankelijk van medicatie. Regelmatige inname is belangrijk, en interacties met andere drugs moet ook rekening worden gehouden. Raadpleeg bij twijfel altijd een arts. Vaak kunnen de symptomen van het syndroom van Grisel relatief goed worden beperkt met behulp van medicatie. In sommige gevallen vormen zich echter abcessen, waardoor chirurgische ingreep noodzakelijk is. Na een dergelijke operatie moet de getroffen persoon altijd rusten en voor het lichaam zorgen. Zware activiteiten of sportieve activiteiten moeten worden vermeden om het genezingsproces te versnellen. Over het algemeen een gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet heeft ook een zeer goed effect op het verdere verloop van de ziekte. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt meestal niet verminderd door het Grisel-syndroom.
Wat u zelf kunt doen
De maatregelen mensen met het Grisel-syndroom kunnen zichzelf nemen, afhankelijk van de onderliggende oorzaak en het soort medische behandeling dat ze krijgen. Kortom, de belangrijkste actie is het volgen van de instructies van de arts met betrekking tot voorgeschreven medicijnen en eventuele fysiotherapie opdrachten. Als zich abcessen vormen, moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende hygiëne in acht wordt genomen om ontsteking te voorkomen. Als de pijn hevig is, zal de arts meestal een pijnstiller voorschrijven. Af en toe kan ook een mildere bereiding uit de natuurgeneeskunde worden gebruikt om te verminderen nek pijn en ontsteking. Dit moet echter eerst met de arts worden besproken. Als het syndroom van Grisel ondanks deze aanhoudt maatregelenis een bezoek aan de dokter aangewezen. In de meeste gevallen moet dan een operatie worden uitgevoerd. Na een chirurgische ingreep zijn bedrust en spaarzaamheid van toepassing. Met name het nekgebied moet worden gespaard, aangezien er een zeker risico bestaat dat de wond weer opengaat. Om deze reden wordt aanbevolen om de nek te ondersteunen met behulp van een kussen of neksteun. Bovendien moet een arts het genezingsproces volgen en ervoor zorgen dat de gebruikte medicijnen geen bijwerkingen veroorzaken of interacties.
