Gevolgen van ijzertekort

Definitie

IJzer is een elementaire bouwsteen in veel verschillende cellen in het lichaam. Het meeste ijzer zit in het rood bloed cellen, als onderdeel van hemoglobine. Het is verantwoordelijk voor het transport van zuurstof in de bloed.

IJzer zit ook in veel enzymen die metabolische processen uitvoeren. IJzer speelt dus een doorslaggevende rol bij de regeneratie en groei van cellen. De ijzertekort (sideropenie) in het menselijk lichaam is een van de meest voorkomende deficiëntiesymptomen, waaraan ongeveer 25% van de wereldbevolking lijdt.

Adolescenten en volwassenen hebben een dagelijkse ijzerbehoefte van 12 tot 15 mg, die met voedsel moet worden ingenomen. Vooral zwangere vrouwen hebben een verhoogde behoefte aan ijzer van 30 mg per dag. IJzer is een van de belangrijkste sporenelementen in het lichaam en speelt bij velen een sleutelrol enzymen. Een tekort aan ijzer kan daarom verstrekkende gevolgen hebben voor mensen zoals vermoeidheidbleekheid en verlies van prestatie en concentratie.

Introductie

De term ijzertekort beschrijft een te lage concentratie van ijzer in het menselijk lichaam, die verschillende oorzaken kunnen hebben. Omdat ijzer niet door het lichaam zelf kan worden aangemaakt, maar toch veel belangrijke functies heeft, kan een tekort tot ernstige complicaties leiden, afhankelijk van de ernst ervan. Elke dag scheidt het lichaam ongeveer 1-2 mg ijzer uit, dat via voedsel moet worden aangevuld.

Dit betekent echter niet dat je elke dag voorzichtig moet zijn bij het consumeren van een bepaalde hoeveelheid ijzer - het lichaam heeft de mogelijkheid om overtollig ijzer in de cellen op te slaan en af ​​te geven op dagen dat er geen of te weinig ijzer via de voeding wordt aangevoerd. Dit toont aan dat dit slechts een lange termijn is ijzertekort kan leiden tot een nutritioneel ijzertekort. Trouwens ondervoeding, bloed verlies is de tweede hoofdoorzaak van ijzertekort.

Dit komt doordat er ijzer zit in het hemoglobinemolecuul, de zuurstofdrager van de rode bloedcellen. Normaal gesproken worden deze rode bloedcellen aan het einde van hun levensduur 'uit de circulatie genomen' en worden hun componenten - inclusief ijzer - gedeeltelijk gerecycled, waardoor ze beschikbaar komen voor het lichaam. Bij bloeding werkt dit recyclingsmechanisme niet: de rode bloedcellen en dus ook het ijzer gaan verloren aan het lichaam. Dit maakt duidelijk dat met name premenopauzale vrouwen door hun maandelijkse menstruatie vatbaar zijn voor ijzertekort. Maar andere ziekten kunnen ook leiden tot een blijvende neiging tot bloeden en dus tot ijzertekort: deze omvatten bijvoorbeeld niet-herkende maag zweren of bloedstollingsstoornissen.