Geur schors | Cerebrum

Ruik schors

Aan de basis van de frontale kwab bevinden zich ook fylogenetische componenten (olfactorische cortex, paleocortex en archicortex), die zijn gewijd aan het gevoel van geur (reukzin). Vermoedelijk komen de reuksensaties tot bewustzijn in de zogenaamde 'primaire olfactorische cortex' (prepiriforme cortex, die zich ook in mindere mate in de temporale kwab naast de frontale kwab bevindt), de verdere classificaties, een vergelijking met bekende gewaarwordingen , etc. worden gemaakt in de aangrenzende olfactorische cortex. Secundaire olfactorische cortexgebieden overlappen bij de orbitale prefrontale cortex met de secundaire centra van het gevoel van smaak (zie eilandcortex hieronder). Over het algemeen staan ​​deze twee zintuigen dicht bij elkaar ('lagere zintuigen') en zijn ze geladen met emoties en een grote bereidheid om te handelen door de limbisch systeem (zie hieronder) en het motiverende circuit.

Basale voorhersenen structuren

Ook aan de basis van de frontale kwab, maar in de vorm van kerngebieden en niet in de cortex, bevinden zich de basale voorhersenen structuren. Een van hen, de nucleus basalis (Nucleus Meynert), moet worden opgevat als de schakel van de limbisch systeem (zie hieronder) met verschillende delen van de hersenschors. Op deze manier worden complexe gedragingen beïnvloed, en er wordt ook gezegd dat het belangrijk is voor leren (zie hieronder de ziekte van Alzheimer).

Bovendien is de gyrus precentralis (motocortex, primaire somatomotorische cortex) bijzonder belangrijk in de frontale kwab, omdat deze dient als het bovenste centrum van elke bewust geplande beweging (vrijwillige motorische activiteit). Het voorhoofd is omgeven door "premotorische" en "aanvullende motorische 'corticale velden, die een regulerende functie hebben in interactie met pons (hersenen bridge) en cerebellum en bewegingen organiserend voorbereiden. Terug naar het voorhoofd volgt het frontale oogveld (frontaal visueel centrum). Hier worden willekeurig gerichte oogbewegingen (saccades) gegenereerd.

De precentrale gyrus wordt gescheiden van de postcentrale gyrus (primaire somatosensorische cortex) door de prominente centrale sulcus. Dit laatste is het belangrijke tijdelijke eindpunt van de meest gevoelige menselijke sensaties zoals pijn (protopathische gevoeligheid), tastgevoel (exteroceptie), positiegevoel van het bewegingsapparaat (proprioceptie) en enkele anderen. Pas op dit punt komen de bovengenoemde sensorische eigenschappen ons bewustzijn binnen, zij het in eerste instantie zonder interpretatie.

Overigens scheidt de dwarse sulcus centralis de motocortex van de primaire somatosensorische cortex en scheidt ook de frontale kwab van de pariëtale kwab! Een andere prominente groef, de laterale sulcus, scheidt de onderste delen van de frontale en pariëtale lobben van de temporale lob. Als een vinger zouden worden voortbewogen in de temporale sulcus, dan zou het onderste oppervlak van de vinger (palmaire oppervlak) over bepaalde windingen wrijven die tot de temporale kwab behoren. Ze hebben een andere ruimtelijke oriëntatie dan de andere windingen van de temporale kwab en werden daarom "Gyri temporales transversi" (Heschl transversale windingen) genoemd. Rood = Gyrus precentralis, centrum voor motorische functie (beweging) Blauw = Gyrus postcentralis, centrum voor sensorische functie (gevoelswaarneming) Groen = Wernicke - talencentrum, centrum voor spraakverstaan ​​Geel = Broca - talencentrum, centrum voor spraakarticulatie