Gedeeltelijke meniscusverwijdering (gedeeltelijke meniscectomie)
Een gedeeltelijke verwijdering van de meniscus is mogelijk bij de operatie als de scheur te groot is om te worden gehecht, maar het gewonde stuk van de meniscus is klein genoeg om toch de functie van de meniscus te behouden. Als een gedeeltelijke resectie wordt uitgevoerd, wordt het geblesseerde deel van de meniscus wordt onder visuele controle verwijderd met behulp van een klein snij-apparaat. Omdat de functie van de binnenste meniscus mag niet te veel worden beperkt, deze vorm van chirurgie is alleen mogelijk bij kleine beschadigingen.
Indien de binnenste meniscus verliest zijn functionaliteit (schokken absorptie), artrose van de kniegewricht (gonartrose) ontwikkelt zich snel, aangezien het glijdende vermogen van de kniegewricht Is verloren. Het voordeel van deze operatie (OP) is de snelle laadmogelijkheid. Afhankelijk van pijn situatie kan de knie op de dag van de operatie weer worden belast.
Meniscectomie (verwijdering van de meniscus)
Als het letsel aan de binnenste meniscus is te groot, moet volledig worden verwijderd. Deze operatie wordt ook uitgevoerd als onderdeel van een knie artroscopie. Echter, de kniegewricht kan niet goed functioneren zonder de innerlijke meniscus als een glijdende spalk.
Als de binnenste meniscus ontbrak, de eerste tekenen van kniegewricht artrose en kraakbeen schade zou snel verschijnen. Dit veroorzaakt ernstige pijn en maakt uiteindelijk een vervanging van het kniegewricht noodzakelijk. Om deze reden moet een verwijderde meniscus tijdens de operatie worden vervangen.
Kunstmatige meniscus
Er zijn verschillende materialen voor een kunstmatige meniscus. Dit kan kunstmatig van verschillende materialen zijn gemaakt, of rechtstreeks uit een lijk komen. Het donorweefsel wordt doorgaans geleverd door internationaal actieve weefselbanken en is afkomstig van overleden ongevalslachtoffers.
Om de kans op herstel te optimaliseren, moeten de maat, zijkant en vorm van de meniscus precies passen. Afwijzingsreacties zoals bij interne organen, bijvoorbeeld de longen, komen niet voor bij een meniscusdonatie. De donormeniscus wordt tijdens de operatie op dezelfde plaats van de oorspronkelijke binnenmeniscus geplaatst en laat dus idealiter een nieuwe vorming van het lichaamseigen meniscusweefsel toe. transplantatie van een donormeniscus heeft een goede kans van slagen, de wachttijden zijn vaak erg lang.
Om deze reden wordt in spoedeisende gevallen vaak gekozen voor een kunstmatige meniscus. Dit bestaat uit synthetisch polyurethaan of biologisch collageen. Momenteel zijn er geen onderzoeksresultaten beschikbaar voor synthetische meniscusimplantaten.
Er zijn echter zeer goede resultaten na implantatie van een biologische collageen implantaat van vee. Het is aangetoond dat na ongeveer 2 jaar het biologische materiaal is afgebroken en vervangen door het lichaamseigen meniscusweefsel. Het nadeel van deze vorm van therapie is een zeer lange nabehandelingsperiode. In tegenstelling tot een gedeeltelijke meniscusverwijdering met direct belastingsvermogen, vereist een implantatie van een kunstmatige meniscus een lange nabehandeling en een zeer zorgvuldige belasting. Om deze reden moeten atleten rekenen op een pauze van een jaar totdat volledige belasting weer mogelijk is.
