Functie van de zweetklieren | Zweetklieren

Functie van de zweetklieren

De functie van de eccrine zweetklieren is om de afscheiding te produceren die we over het algemeen kennen als zweet. Zweet is een heldere vloeistof die licht zuur (de pH-waarde is ongeveer 4.5) en zout is. Zweet bevat ook elektrolyten anders dan gewoon zout en andere stoffen zoals vetzuren, stofwisselingsafvalproducten en antibacteriële stoffen zoals dermcidine.

Het afgescheiden zweet dient bij mensen verschillende doelen. Zijn belangrijkste taak is het regelen van de lichaamstemperatuur. Door het huidoppervlak te bevochtigen en van daaruit te verdampen, heeft het een verkoelend effect.

Bovendien ondersteunt zweet door de vetzuren die het bevat de natuurlijke zuurbescherming van onze huid en maakt het deze soepel. Bovendien helpt zweet ook om af te weren kiemen zoals bacteriën of schimmels en neemt zo deel aan de immuunafweer. Last but not least speelt zweet ook een rol bij de ontgifting van het lichaam, zoals anders urinaire stoffen zoals elektrolyten en stikstofhoudende stoffen kunnen worden uitgescheiden. Dus als de nieren beperkt zijn in hun functie, kan deze storing tot op zekere hoogte worden gecompenseerd door de zweetklieren.

Verschil apocriene en eccriene zweetklier

De apocriene zweetklieren verschillen op enkele belangrijke punten van de eccriene zweetklieren. Hun naam is misleidend, aangezien ze geen zweet maar geuren afscheiden, maar het is een licht gewijzigde vorm van zweetklieren. In tegenstelling tot de eccriene zweetklieren, bestaan ​​de apocriene zweetklieren niet vanaf de geboorte.

Ze ontwikkelen zich pas tijdens de puberteit. Een ander verschil is dat deze zweetklieren alleen in bepaalde delen van de huid worden aangetroffen, waaronder de geslachtsorganen, tepels en oksels. Hoewel ze zich ook in de vetweefsel van de subcutis, zijn ze nauw verbonden met de haar follikels: de geproduceerde secretie bereikt het oppervlak langs de uitscheidingskanalen op de haarschacht samen met de secretie van de talgklippenDe exacte functie van deze geurklieren is nog niet definitief opgehelderd, maar we weten al dat ze gedeeltelijk verantwoordelijk zijn voor persoonlijke lichaamsgeur en dus ook voor seksueel gedrag. Op bepaalde prikkels (vooral opwinding, angst of pijn) geven ze hun afscheiding vrij, die onder andere geurstoffen bevat die seksueel aantrekkelijk zijn.