Welke arts behandelt lymfoedeem? | Lymfoedeem

Welke arts behandelt lymfoedeem?

Lymfoedeem is een ziekte waarbij veel verschillende artsen worden behandeld. De eerste symptomen worden vaak opgemerkt door de huisarts van de patiënt. Na oncologische operaties kunnen ook de behandelende oncologen een diagnose stellen lymfoedeem bij vervolgonderzoeken.

Soms wordt de behandeling uitgevoerd in gespecialiseerde lymfeklinieken en door de huisarts van de patiënt. Als er een operatie wordt toegevoegd, wordt een chirurg ingeschakeld. In het geval van parasietgerelateerd elefantiasiskan een specialist in tropische geneeskunde nodig zijn.

De profylaxe van lymfoedeem

De zogenaamde primaire profylaxe omvat alle maatregelen die kunnen worden genomen om direct te voorkomen lymfoedeem. Deze omvatten het onthouden van nicotine en het verliezen van gewicht in gevallen van ernstige te zwaar. Regelmatige lichaamsbeweging bevordert ook het transport van weefselvocht vloeistof.

Na operaties in de lies mogen geen strakke gordels worden gedragen en ook daarna is fysiotherapie zinvol borstkanker operaties. Secundaire profylactische maatregelen zijn maatregelen om terugval en de vorming van nieuwe oedemen na een succesvolle therapie te voorkomen. Dit omvat het dragen van steunkousen of compressieverbanden.

Bepaalde gymnastiekoefeningen en zwemmen kan ook verbeteren weefselvocht vervoer. Strakke kleding moet worden vermeden. Aangetaste delen van het lichaam moeten worden beschermd tegen oververhitting en kou.

De watertemperatuur tijdens het douchen of baden moet lauw zijn. Verwondingen en insectenbeten moeten ook worden vermeden, omdat beide de vorming van weefselvocht vloeistof. De huidverzorging mag geen parfums bevatten, aangezien mogelijke allergische reacties ook leiden tot een toename van lymfevorming.

Is lymfoedeem te genezen?

De oorzaak van lymfoedeem kan niet worden weggenomen en daarom is er niet echt sprake van genezing. De symptomen kunnen echter bijna volledig verdwijnen als ze vroeg worden gediagnosticeerd en onmiddellijk worden behandeld. ́ Profylaxe maatregelen, zoals dragen steunkousen, moeten vaak levenslang worden voortgezet.

In sommige gevallen kunnen chirurgische maatregelen verdere behandeling beperken. De getroffenen moeten echter bepaalde voorzorgsmaatregelen nemen. Langdurig staan ​​en lange autoritten moeten worden vermeden en bepaalde sporten kunnen een beschermend effect hebben. Vanaf de tweede fase is volledige eliminatie van het oedeem meestal niet meer mogelijk. Vooral in de derde fase, elefantiasis (massale zwelling van lichaamsdelen door lymfecongestie), de ernstig beschadigde huid en het omliggende weefsel kan niet meer worden genezen.