A dij hernia is een hernia van de darmen. Het komt voor onder het inguinale ligament en is merkbaar bij pijn dat hoeft niet per se de gewonde regio aan te duiden. De symptomen kunnen bijvoorbeeld aanvankelijk de dij. Een dij hernia vereist altijd een chirurgische behandeling.
Wat is een dijhernia?
In de context van een dijhernia is er een uitstulping van een herniazak door een plaats in het weefsel. Vooral bij verhoogde druk is de dijhernia niet alleen in de buik voelbaar, maar vaak ook te zien. De hernia zelf is samengesteld uit verschillende elementen. Deze omvatten een herniale opening, herniale zak en de herniale inhoud. Een femorale hernia manifesteert zich door een herniale opening, die een maximale grootte heeft van één centimeter. Het kan zich onder het inguinale ligament bevinden. Omdat delen van de darm zich in de herniazak kunnen bevinden, vereist een dijhernia altijd een operatie. Anders kan de darm bekneld raken tussen de structuren, wat tot verder ongemak zou leiden. Over het algemeen hebben vrouwen vaker last van een dijhernia dan mannen. Bij 40 procent van de patiënten zijn beknelde darmsegmenten al bij het stellen van de diagnose te vinden. Naast een dijhernia kan er tegelijkertijd nog een hernia optreden. Een dergelijk fenomeen doet zich voor bij ongeveer 50 procent van alle patiënten. In dit geval is niet alleen een dijhernia aanwezig, maar ook een liesbreuk.
Oorzaken
De oorzaak van een dijhernia kan worden gevonden in een zwak weefsel in de buikwand. De buikwand wordt gestabiliseerd door verschillende structuren, zoals fascia en aponeurosen. De liesstreek wordt echter niet universeel en gelijkmatig ondersteund. In plaats daarvan hebben sommige gebieden een gebrek aan aponeurosen en spieren. Deze zijn dus van nature gevoeliger voor hernia en kunnen worden opgevat als een natuurlijk zwak punt. Een dergelijke hernia-plaats is aanwezig in de achterkant van het inguinale ligament in de setting van een dijhernia. In geval van toenemende druk met een gelijktijdige zwakte bindweefselkan uiteindelijk een dijhernia optreden. Volgens deskundigen zijn er enkele factoren die de ontwikkeling van een dergelijk fenomeen bevorderen. Deze omvatten bijvoorbeeld vaker zwangerschappen, een bestaande te zwaar alsmede een collageen zwakte, die zich ontwikkelt met het ouder worden. Enkele andere ziekten manifesteren zich door collageen zwakte, zoals Marfan-syndroom Na een liesoperatie kunnen bepaalde toegepaste procedures de kans ook vergroten.
Symptomen, klachten en tekenen
Een dijhernia veroorzaakt niet altijd ongemak. Wanneer een patiënt lijdt aan pijn, het kan vaak niet direct worden toegeschreven aan een dijhernia; in plaats daarvan straalt het bijvoorbeeld uit naar de dij. Zwelling kan vooral merkbaar zijn bij zware inspanning. Als de herniazak al is opgesloten, pijn kan voorkomen dat beperkt is tot de lies, de buik en de binnenkant van de dijen. Een dergelijk ongemak is vaak het gevolg van het feit dat de aangetaste structuren worden blootgesteld aan beweging. Vooral bij vrouwen kan niet worden uitgesloten dat ook de eierstokken verliezen hun positie vanwege de dijhernia. Een dijhernia wordt in feite verworven. In de meeste gevallen worden vrouwen getroffen. Bij mannen treden de klachten vooral op na een operatie in de liesstreek.
Diagnose en verloop van de ziekte
Zwelling in het gebied van de kracht onder het inguinale ligament moet altijd door een arts worden opgehelderd. Zo'n uiterlijk kan duiden op een hernia van de dij. Voordat de fysiek onderzoekvindt een uitvoerige bespreking met de arts plaats. Hier moet informatie worden verstrekt over de periode van symptomen, eerdere operaties en eventuele bijkomende ziekten. Of er sprake is van een dijhernia, kan meestal worden vastgesteld tijdens een palpatieonderzoek. Dit gebeurt zowel terwijl de patiënt zit als staat. Zodra de patiënt de structuren aanspant en aandrukt, kan de herniazak worden gevoeld. Als de patiënt dat is te zwaarpalpatie blijkt soms moeilijk. In dit geval een ultrageluid onderzoek kan verder helpen.
Complicaties
Eerst en vooral hebben degenen die door deze ziekte zijn getroffen, last van hevige pijn.De pijn komt voor in het gebied van de dij en kan ook uitstralen naar het hele lichaam. been Dit leidt ook tot ernstige bewegingsbeperkingen en ook tot beperkingen in het dagelijks leven. Helaas is er in veel gevallen een vertraging in de behandeling omdat de ziekte geen kenmerkende symptomen vertoont. Door de blijvende pijn kan mogelijk ook de ontwikkeling van het kind worden belemmerd, met klachten als gevolg in de volwassenheid van de patiënt. Andere klachten komen meestal niet voor. Vanwege pijn in rust kan er 's nachts moeilijk worden geslapen, wat mogelijk prikkelbaarheid en psychisch ongemak bij de patiënt kan veroorzaken. Behandeling van een dijhernia wordt meestal uitgevoerd met behulp van chirurgische ingrepen. Er zijn geen bijzondere complicaties. Het ongemak is verlicht en de ziekte is volledig verslagen. In de meeste gevallen heeft de patiënt na de operatie geen last van verdere bewegingsbeperkingen. De levensverwachting van de patiënt wordt ook niet negatief beïnvloed door de femorale hernia. Als er geen behandeling plaatsvindt, is het mogelijk dat ook het weefsel van de darm wordt beschadigd.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Aanvankelijk verloopt een dijhernia vaak zonder duidelijke symptomen. Een bezoek aan de dokter wordt aanbevolen als de typische pijn in de liesstreek optreedt. Het ongemak is meestal merkbaar tijdens lichamelijke inspanning en kan uitstralen naar het bovenbeen. Getroffen personen moeten hun symptomen laten onderzoeken door hun huisarts. Als de pijn snel heviger wordt of gepaard gaat met andere symptomen, kan het beste direct een arts worden geraadpleegd. Als risicofactoren zoals verhoogde leeftijd, bindweefsel zwakte of zwangerschap aanwezig zijn, moet de arts worden geraadpleegd. Erge, ernstige zwaarlijvigheid evenals chronisch hoesten kan ook een dijhernia veroorzaken als gevolg van aanhoudende druk op de ingewanden. Degenen die tot de risicogroepen behoren, moeten letten op eventuele ziekteverschijnselen en, in geval van twijfel, praten bij hun huisarts. Een dijhernia wordt behandeld door de huisarts, internist of gastro-enteroloog. Afhankelijk van de symptomen kunnen andere specialisten worden geraadpleegd. Als de hernia van de dij vroegtijdig wordt vastgesteld en geopereerd, moeten de symptomen na een paar weken zijn verdwenen. Nauw overleg met de arts tijdens de nazorg helpt eventuele bijbehorende symptomen op te helderen. Kinderen die tekenen van een dijbeen vertonen breuk moet naar een kinderarts worden gebracht. Als de symptomen ernstig zijn en snel verergeren, moet de medische hulpdienst worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
Omdat de organen niet vanzelf achteruitgaan, moet bij een dijhernia altijd een operatie worden uitgevoerd. Anders bestaat het risico dat de darm vast komt te zitten in de herniale opening en dat het weefsel gewond raakt. Er kan onderscheid worden gemaakt tussen verschillende chirurgische methoden. Enerzijds kan een open operatie worden uitgevoerd, anderzijds kan met behulp van de kijkgattechniek een minimaal invasieve ingreep worden uitgevoerd. Bij de laatste methode wordt de chirurgische ingreep uitgevoerd door slechts een kleine incisie van het weefsel. Bij open chirurgie opent de arts de herniazak. De procedure kan beginnen in de liesstreek of in de buurt van de dij. Nadat de herniazak is verwijderd, worden de andere structuren in hun oorspronkelijke posities geduwd en worden de hernia-opening en wond vervolgens gesloten. Een geïsoleerde operatie wordt uitgevoerd zonder het lieskanaal te openen. In plaats daarvan wordt de incisie gemaakt nabij het inguinale ligament. Nadat de structuren zijn teruggeduwd, wordt de herniale opening gesloten met behulp van een hechtdraad. Een gesloten chirurgische ingreep wordt als bijzonder zachtaardig beschouwd. Het kan echter alleen onder bepaalde voorwaarden worden gebruikt. De arts maakt kleine incisies waardoor hij zijn chirurgische instrumenten inbrengt. Een laparoscoop helpt om de oriëntatie te behouden. Om de herniale opening van de femorale hernia te stabiliseren, wordt het aanbevolen om een gaas van kunststof te gebruiken.
het voorkomen
Er is beperkte preventie van een femorale hernia. Uiteindelijk afgenomen collageen maakt deel uit van een natuurlijk teken van veroudering. Herhaalde geboorten en zwaarlijvigheid lijken het risico te vergroten. Dienovereenkomstig zouden overtollige kilo's moeten zijn werpen en aandacht voor een gezond dieet.
Follow-up
Na een herniaoperatie kunnen patiënten het ziekenhuis meestal na één tot zeven dagen verlaten, het hechtmateriaal wordt na vier tot tien dagen verwijderd. Douchen is al binnen twee dagen mogelijk, baden en direct zonlicht op de littekens moet ongeveer twee weken worden vermeden. De uitzondering zijn grote littekenbreuken, waarbij het dragen van een buikverband gedurende drie maanden wordt aanbevolen. Patiënten moeten het zichzelf ongeveer twee tot drie weken na de operatie rustig aan doen. Gedurende deze tijd moeten ze zich onthouden van inspanningen die verder gaan dan de eenvoudige dagelijkse activiteiten, zoals persoonlijke hygiëne en huishoudelijk werk. Dit wordt gevolgd door een langzame toename van lichamelijke inspanning. Afhankelijk van het soort activiteit kan het werk na ongeveer drie weken worden hervat en kunnen de eerste sportieve activiteiten na vier weken worden ondernomen. Gewichten van meer dan tien kilo kunnen pas na zes weken veilig worden opgetild. Wondpijn kan tot 14 dagen na de operatie worden verwacht en is daarmee goed te behandelen pijnstillers Als het ongemak langer aanhoudt, moet een arts worden geraadpleegd. Tijdens de genezingsfase moet overbelasting in de liesstreek worden vermeden, zoals bij te hard drukken tijdens stoelgang. Het gebruik van mild laxeermiddelen wordt aanbevolen voor verlichting.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van een dijhernia heeft de getroffen persoon in principe medische hulp en ondersteuning nodig. Zelfhulpopties zijn niet voldoende om verlichting of herstel te bereiken. De patiënt dient nauw samen te werken met de behandelende arts. Aangezien een chirurgische ingreep noodzakelijk is, helpt het versterken van het eigen afweersysteem van het lichaam bij een snelle en goede genezing. Ter ondersteuning van het wond genezen proces naar ons beste vermogen, een evenwichtig en gezond dieet is belangrijk. Het organisme heeft een stal nodig immuunsysteem om zich te verdedigen tegen mogelijke pathogenen or kiemen Een voldoende voorraad zuurstof en lichaamsbeweging versterken ook het lichaam. Om het organisme optimaal te laten regenereren, zijn voldoende pauzes en het in acht nemen van een goede slaaphygiëne aan te raden. Overbelasting, fysieke belasting of spanning moet worden vermeden of verminderd. Aangezien in de loop van de ziekte complicaties kunnen optreden die gepaard gaan met beperkingen in het bewegingsbereik, moeten een verkeerde houding en eenzijdige fysieke belasting al vroeg in het dagelijks leven worden gecorrigeerd. Daartoe dient onafhankelijke aandacht te worden besteed aan bewegingspatronen en mogen starre houdingen slechts gedurende korte perioden worden aangenomen. Spierklachten of spanning kunnen worden verminderd door evenwichtige bewegingen. Fysiotherapeutische oefeningen worden aanbevolen als het ongemak wordt verlicht. Bovendien voldoende warmte en massage helpen spieronregelmatigheden te voorkomen.
