Emoties zijn een van de belangrijkste drijfveren van mensen. Veel meer dan logisch denken, zorgen emotionele impulsen zoals haat, minachting, woede, afgunst, maar ook medelijden, vreugde, uitbundigheid en empathie ervoor dat we indirect of direct reageren en bepalen zo in belangrijke mate ons sociale gedrag en ons sociale samenleven. In veel gevallen ervaren we bepaalde impulsen door de ontwikkeling van emoties, die onze acties beïnvloeden, onze cognitieve percepties veranderen en zelfs een effect hebben op onze toestand van volksgezondheid - zowel in positieve als in negatieve zin.
Wat zijn emoties?
Een emotie definieert een interne sensatie, die voor de persoon die het voelt van onaangename of aangename aard kan zijn. Een emotie definieert een interne sensatie die van onaangename of aangename aard kan zijn voor de persoon die het voelt. Dit kan worden veroorzaakt door een bewuste of ook onbewuste ervaring van een waarneming. Deze vorm van psychologische opwinding kan tot uiting komen in emoties zoals angst, verdriet, verdriet of vreugde, vertrouwen en liefde, en kan een breed scala aan effecten veroorzaken: een emotie zet een complexe reeks verschillende fysiologische reacties op gang, die kunnen bestaan uit zowel interne als externe reacties. Zo kan een emotie zichtbare fysieke effecten hebben, die direct herkenbaar zijn in het menselijk lichaam. Staten van opwinding zoals angst of zelfs liefde kunnen bijvoorbeeld resulteren in een toename van bloed bloeddruk verhogen, polsslag verhogen en het zweten van het lichaam beïnvloeden. Bovendien stimuleert een emotie cognitieve processen zoals een geheugen of de interpretatie van een feit. De combinatie van een emotie en een cognitie zorgt er vervolgens voor dat de voeler zich bezighoudt met specifiek reactief gedrag, wat kan worden weerspiegeld in naar buiten toe zichtbare bewegingen zoals lachen, huilen of schreeuwen.
Functie en taak
Emoties zijn op veel manieren belangrijk voor mensen: ze beïnvloeden niet alleen onze cognitieve percepties, maar helpen ons ook beslissingen te nemen en zijn daarom gezaghebbende initiatiefnemers van ons handelen en sociaal gedrag. Er kan onderscheid worden gemaakt tussen handelingssturende en informatieve emoties. Informatieve emoties informeren de voeler over veranderingen in zijn omgeving en helpen hem daarom de kansen, het potentieel en de risico's van een geplande gebeurtenis af te wegen. De voeler kan dus vooraf al de mogelijke consequenties van zijn beslissing overzien en daarnaar handelen. Aan de andere kant geeft actiegerichte informatie meestal een impuls die leidt tot een onmiddellijke reactie op een gebeurtenis of omstandigheid. Een emotie zoals angst, die ontstaat in de context van een dreiging, kan er dus voor zorgen dat de voeler in een vluchtgedrag gaat handelen. Zo geeft de emotie hem de beslissende impuls om zichzelf te beschermen. De afkeer die bijvoorbeeld ontstaat bij het kijken naar een oneetbaar object, kan daarentegen de impuls geven om het uit te spugen of weg te gooien en heeft dus een preventief karakter. Zo kunnen emoties mensen beschermen tegen acties met ernstige gevolgen en hen ook begeleiden in hun gedrag ten opzichte van anderen. Een emotie als medelijden kan bijvoorbeeld een empathische reactie jegens een medeburger uitlokken, terwijl minachting of zelfs haat de neiging kan hebben om het tegenovergestelde te doen.
Ziekte en ongemak
De moderne geneeskunde heeft al in meerdere onderzoeken bewezen dat emoties de menselijke toestand kunnen beïnvloeden volksgezondheid voor een groot deel. Positieve emoties hebben meestal een goedaardige invloed op ons lichaam - ze maken het resistenter en ondersteunen genezingsprocessen. Aan de andere kant kunnen negatieve emoties, die de persoon als onaangenaam ervaart, het ontstaan van de ziekte bevorderen of zelfs een oorzakelijke factor zijn voor de ziekte zelf. Het menselijk lichaam immuunsysteem wordt voornamelijk beïnvloed door de effecten van negatieve emoties zoals angst, verdriet of woede - infectieziekten van alle soorten zijn meestal het resultaat. Deze omstandigheid is te wijten aan de nauwe band tussen het zenuwstelsel, het hormonale systeem en het immuunsysteem. Het controlecentrum voor onze zenuwstelsel is de hersenen Dit is waar emoties zoals verdriet, wanhoop, liefde en vreugde worden geproduceerd; miljoenen ionenkanalen zenden de verschillende boodschappersubstanties uit. Daarom is een groot deel van de hormonen wordt uitgebracht in de hersenen - sterk afhankelijk van de emoties die hier ontstaan. De emotionele structuur die in het zenuwstelsel en de hormonale systemen wordt geproduceerd, heeft nu op zijn beurt invloed op de immuunsysteem Hier, wit bloed cellen, antilichamen en T-lymfocyten wijden zich aan de dagelijkse taak om het menselijk lichaam te beschermen tegen pathogene indringers en allerlei soorten ongedierte, zoals virussen, bacteriën en kanker cellen. Als negatieve en deprimerende emoties de overhand hebben in de hormonale en zenuwstelsel immuunsysteem past ook de productie dienovereenkomstig aan - het T-lymfocytniveau in de bloed wordt verlaagd en de activiteit van de antilichamen is verminderd. Dit verklaart waarom met name weduwen of depressieve mensen er vaker last van hebben infectieziekten dan anderen. Vooral studenten of professionals die onder grote prestatiedruk staan of op het punt staan een tentamen af te leggen, worden vaak getroffen. De faalangst leidt meestal niet alleen tot een rusteloze slaap, maar tast ook het immuunsysteem aan - getroffenen klagen vaak over infecties zoals herpes of de verkoudheid Een soortgelijk effect kan worden waargenomen bij groepen mensen die in een emotionele noodsituatie verkeren en een sterk gevoel van hulpeloosheid of emotionele overbelasting voelen. In veel gevallen zijn dit mensen die bijvoorbeeld gedurende langere tijd voor een ziek familielid zorgen of een geliefde begeleiden op hun laatste reis. Deze mensen hebben meestal slechtere immuunwaarden en dus een verhoogde neiging tot infectieziekten Hetzelfde geldt voor mensen die last hebben van andere psychische spanningen, zoals financiële zorgen, of in staat van verdriet of rouw verkeren. Patiënten gediagnosticeerd met Depressie lijden vaak aan een verstoorde regulering van de spanning hormoon Cortisol - deze omstandigheid remt immuuncellen en is daarom niet zelden de oorzaak van ziekten die duiden op een gebrekkige werking van het immuunsysteem.
