Elektrotherapie | Hartritmestherapie

Elektrotherapie

De elektrotherapie van hartritmestoornissen omvat het gebruik van gangmaker systemen. Anderzijds omvat dit ook defibrillatie en hoogfrequente stroomablatie

Pacemaker

A gangmaker (PM) is een medisch elektrisch apparaat dat de hart- snelheid wanneer de hartslag te langzaam is, dwz bradycardie. In de tussentijd zijn er echter ook apparaten in gebruik die zijn geïmplanteerd als antitachycardische systemen en die functioneren als een ingebouwde Defibrillator. Daarnaast zijn er systemen die beide functies combineren, dat wil zeggen dat ze kunnen ingrijpen in de hart- ritme zowel als de hartslag te snel en te langzaam is.

Voor pacemakers is er een lettercode, de NBG-code: deze geeft onder andere informatie over de lokalisatielocatie, de bedieningsmodus en de frequentieaanpassing. Er worden verschillende soorten sensoren gebruikt om bijvoorbeeld het ademhalingsminuutvolume van de patiënt te bepalen (volume en aantal ademhalingen per minuut, deze waarde correleert met fysieke inspanning en op zijn beurt met de vereiste hart- tarief). De vereiste hartslag berekend door de sensor wordt vergeleken met de werkelijke hartslag gemeten door een ingebouwd ECG. Als de werkelijke frequentie (hartritmestoornissen) onder of boven de berekende fysiologische waarde valt hartslag bereiken, de gangmaker geeft kleine elektrische schokken af ​​en kan zo de frequentie beïnvloeden. Naast het ademminuutvolume meten moderne pacemakersystemen vele andere waarden om de meest nauwkeurige aanpassing van de berekende waarde te bereiken.

defibrillatie

Defibrillatie wordt bijvoorbeeld gebruikt voor ventriculaire flutter en ventrikelfibrillatie. Het doel van defibrillatie is om de ongecoördineerde werkende cellen van het hartstimulatiesysteem weer in harmonie te brengen en ze ondergeschikt te maken aan het ritme van de sinusknoop (natuurlijke pacemaker).

Hoogfrequente huidige ablatie

Bij hoogfrequente ablatie wordt ongewenst weefsel met hoge stroomdoses gescleroseerd en geablateerd. Hiervoor wordt vooraf een zogenaamde cardiac mapping uitgevoerd, dwz een 'kaart' van het hart wordt op de computer gegenereerd om de exacte locatie vast te leggen van de cellen die de focus zijn van de aritmie, dwz "speel altijd tussendoor" (zie opmerking op Defibrillator). Deze minimaal invasieve procedure wordt nu gebruikt bij veel verschillende vormen van aritmie, bijvoorbeeld in WPW-syndroom of atriale terugkeer tachycardie.