Electroretinogram vertegenwoordigt het resultaat van een uitgevoerd electroretinografie, een speciaal functioneel onderzoek van de netvlies van het oog Het doel van de meting is om de functionaliteit van de lichtsensorcellen van het netvlies (kegeltjes en staafjes) te controleren. De elektrische impulsen die door de staafjes en kegeltjes worden gegenereerd als reactie op gegeven lichtprikkels, worden gemeten en geregistreerd in het elektroretinogram.
Wat is het electroretinogram?
Het electroretinogram vertegenwoordigt het resultaat van een uitgevoerd electroretinografie, een speciaal functioneel onderzoek van de netvlies van het oog Het netvlies van het menselijk oog bevat twee verschillende soorten fotoreceptoren, sensorische cellen die invallende lichtprikkels omzetten in elektrische zenuwimpulsen en deze via de optische zenuw (oogzenuw) voor beeldvorming en "beeldverwerking". Drie verschillende soorten fotoreceptoren (kegeltjes) bevinden zich voornamelijk in het gebied van de gele vlek (macula / fovea), de zone met het scherpste zicht en kleurwaarneming. Ze zijn verantwoordelijk voor het zien van kleuren bij daglicht en zijn navenant niet erg gevoelig voor licht. Daarentegen zijn de zeer lichtgevoelige staven verantwoordelijk voor het zicht bij weinig licht. De hengels zijn voornamelijk buiten de gele vlek en zijn verantwoordelijk voor monochromatisch, wazig zicht 's nachts. Electroretinografie kan worden gebruikt om de juiste functie van de fotoreceptoren te controleren en bepaalde ziekten te diagnosticeren. Het resultaat van electroretinografie wordt vastgelegd in het electroretinogram (ERG). Door de zeer verschillende lichtgevoeligheid tussen kegeltjes en staafjes wordt onderscheid gemaakt tussen licht-aangepaste (fotopische) omstandigheden voor het controleren van kegeltjes en aan het donker aangepaste (scotopische) omstandigheden voor het controleren van staafjes. De lichtprikkels die door de fotoreceptoren in elektrische zenuwimpulsen worden omgezet, worden door elektroden geregistreerd en in de ERG geregistreerd. De meest gebruikelijke methode is het inbrengen van een kleine goud of platina-elektroden in de conjunctivale zak zonder direct contact met het hoornvlies. De eerder gebruikte methoden om elektroden direct op het netvlies te plaatsen in een uitgebreide procedure of met behulp van contactlenzen met ingebedde elektroden worden tegenwoordig zelden gebruikt. Een methode om de elektroden aan de huid is niet efficiënt gebleken vanwege onnauwkeurige resultaten.
Functie, effect en doelen
ERG geeft informatie over de functionaliteit van de conversieketen vanaf de stimulus voor invallend licht tot het genereren van de resulterende elektrische zenuwimpuls in het netvlies. De procedure had oorspronkelijk de tekortkoming dat ziekten en disfuncties zich beperkten tot specifieke delen van het netvlies, zoals de gele vlek, waren niet altijd detecteerbaar. Daarom worden drie ERG-varianten gebruikt, afhankelijk van het diagnostische doel. Dit zijn de klassieke ERG, die wordt gebruikt om de functionaliteit van het hele netvlies te onderzoeken. Het gehele gezichtsveld wordt blootgesteld aan flitsen van wit licht met een variabele helderheid en frequentie. Specifieke ziekten van de macula kunnen niet worden opgespoord. In de tweede procedure, patroon ERG, opvallend hoog contrast, meestal schaakbord, worden patronen in zwart en wit afgespeeld en worden de kleuren binnen een minuut driemaal omgekeerd. De procedure kan worden gebruikt om functionele afwijkingen in het maculaire gebied op te sporen. De derde variant is multifocale ERG, waarbij kleine zeshoekige gebieden van het netvlies tegelijk worden belicht. Met deze procedure kunnen ook mogelijke functionele afwijkingen in het gebied van de gele vlek worden opgespoord. De verschillende ERG-procedures zijn een effectieve diagnostische methode om erfelijke of verworven aandoeningen van het netvlies en choroïde Daarnaast worden ERG-procedures ook gebruikt om de voortgang van niet-geneesbare netvliesaandoeningen te volgen en, in het positieve geval, om de voortgang van therapie De belangrijkste en meest voorkomende erfelijke ziekte die geleidelijke degeneratie van het netvlies veroorzaakt, is rethinopathie pigmentosa, die alle soorten fotoreceptoren aantast, dwz zowel kegeltjes als staafjes, en leidt tot een geleidelijke verslechtering van het gezichtsvermogen tot het volledig is. blindheid Andere degeneratieve aandoeningen van het netvlies of choroïde, waarvan sommige zeer zeldzaam zijn en worden veroorzaakt door genetische defecten, kunnen ook worden gediagnosticeerd door een ERG. voorbeelden zijn juveniele maculaire degeneratie, die uitsluitend de gele vlek of kegeldystrofie treft, een erfelijke ziekte waarbij vooral de staafjes, die belangrijk zijn voor nachtzicht, degenereren en niet meer functioneren. Sommigen hebben verworven functionele stoornissen en ziekten van het netvlies en choroïde kan ook worden gediagnosticeerd door ERG. Bijvoorbeeld netvlies ontsteking (retinitis), loslaten van het netvlies (netvliesloslating) en leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD) kan worden vastgesteld. Ook bij een vermoeden van schade aan het netvlies door chronisch zijn kan de ERG een belangrijke bijdrage leveren aan een juiste diagnose hoge bloeddruk (hypertensieve retinopathie) of als diabetische retinopathie wordt vermoed. Een ander belangrijk gebruik van de ERG is de detectie van optica zenuwschade veroorzaakt door chronisch verhoogde intraoculaire druk, zoals symptomatisch is in glaucoma Schade aan het netvlies veroorzaakt door vitamine A-tekort of nadelige bijwerkingen van bepaalde medicijnen of toxines kunnen worden beperkt en gediagnosticeerd met behulp van een ERG.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Het bijzondere voordeel van retinografie is dat het een objectieve procedure is waarvan de resultaten onafhankelijk zijn van de subjectieve gemoedstoestand van de patiënt. Met name bij bepaalde, langzaam bewegende, degeneraties van het netvlies zijn aanvankelijk nauwelijks symptomen aanwezig. In dergelijke gevallen kan de ERG veranderingen in een vroeg stadium detecteren, zodat in een vroeg stadium passende therapieën kunnen worden gestart en de getroffen persoon zijn gedrag daarop kan afstemmen. Alle ERG-procedures zijn pijnloos en kunnen ook als niet-invasief worden geclassificeerd, met uitzondering van de fijne draadelektroden die in de conjunctivale zak worden ingebracht. In zeldzame gevallen kunnen de meetresultaten worden vervalst omdat de elektroden die op het hoornvlies zijn aangebracht, zijn uitgegleden en deze omstandigheid niet is opgemerkt. In enkele gevallen lichte irritatie, roodheid of brandend van de ogen kan optreden, symptomen die gewoonlijk na korte tijd vanzelf verdwijnen. Er zijn geen andere risico's zichtbaar.
