Duur van een tenniselleboog | Tennis elleboog

Duur van een tenniselleboog

Hoe lang de symptomen van tennis elleboog persisteren is niet altijd in algemene termen te zeggen, dit hangt af van een aantal factoren die het beloop van de ziekte beïnvloeden. Naast de juiste, begeleidende therapie zijn de consequente immobilisatie van de elleboog en de bescherming van de elleboog in belangrijke mate verantwoordelijk voor genezing. Niettemin, tennis elleboog is vaak een hardnekkige klacht die ondanks therapie meerdere weken kan aanhouden.

Deze moeten dan symptomatisch worden behandeld met koeling, pijnstillers en een eventueel uitgevoerde injectie van cortisone en plaatselijke verdoving. De immobilisatie kan onafhankelijk worden uitgevoerd of met een verband, tape of zelfs een gips gips. Als de symptomen langer dan zes maanden aanhouden, kan de voorwaarde heet chronisch tennis elleboog, en onder bepaalde omstandigheden kan een chirurgische therapie worden overwogen.

Helaas is het niet mogelijk om de exacte duur van tennis elleboog. Een tennis elleboog die een paar weken bestaat, kan meestal binnen 2 weken worden genezen. Chronisch tennis elleboog kan maanden duren om te genezen en weer pijnloos en volledig veerkrachtig te worden.

De duur van een ziekteverzuim is dan ook moeilijk te voorspellen. Iemand die op kantoor werkt, heeft meestal baat bij een week opluchting. Voor vakmensen kan een ziektebeeld enkele weken aanhouden.

Hetzelfde geldt voor een operatie. Voor een kantoormedewerker wordt het vermogen om met minimaal invasieve technologie te werken binnen 14 dagen bereikt. Iemand die elke werkdag zwaar moet tillen, kan wekenlang afwezig zijn in een open operatie.

Genezing van chronische tenniselleboog

De genezing van een chronische tenniselleboog is veel moeilijker dan die van een acute tenniselleboog. Over het algemeen zijn de behandelingsmaatregelen onvermijdelijk invasiever en ingrijpender. Vaak is in dit stadium de enige manier om te helpen een operatie, waarbij de aangedane pees wordt doorgesneden (tenotomie) en de symptomen zijn verdwenen. Een andere maatregel naast de operatie is de injectie van botolinum-toxine in de aangetaste spier. Dit medicijn, ook bekend als "Botox", schakelt de zenuwinervatie van de spier uit, verlamt deze zodat deze in rust kan herstellen en regenereren. Symptomatisch begeleidende warmte moet worden toegepast in de chronische fase, in tegenstelling tot de acute inflammatoire fase, waarin alleen koude de symptomen verlicht.