Dorsale reflex van de voet: functie, taken, rol en ziekten

De dorsalis pedis-reflex is een pathologische intrinsieke reflex van de musculi interossei plantares en is een van de symptomen van het piramidale kanaal. Bij een gezonde volwassene heeft de reflex plantaire reflex van de tenen met een slag naar de dorsale zijde van de voet weinig of geen triggerbaarheid. Triggereerbaarheid is indicatief voor piramidale laesies.

Wat is de dorsale voetreflex?

De dorsale voetreflex is een intrinsieke reflex van de interossei plantares-spieren die kan worden geactiveerd door een slag op de dorsale zijde van de voet. reflexen zijn onvrijwillige spieren contracties die kunnen worden geactiveerd door specifieke stimuli. Meest reflexen bij mensen zijn beschermende reflexen. Een fundamenteel verschil zit in de reflexboog. Afhankelijk van hun reflexboog zijn reflexbewegingen ofwel vreemd reflexen of intrinsieke spierreflexen. Bij een vreemde reflex bevinden de affector en effector zich niet in hetzelfde orgaan. De stimulus-ontvangende paden komen dus in hun lokalisatie niet overeen met de motorische paden die de beweging initiëren. Bij intrinsieke reflexen daarentegen liggen de effector en de effector in hetzelfde orgaan. De reflexen zijn via de kortste route verbonden via de voorhoorn van de spinal cord​ Vreemde reflexen zijn onderhevig aan polysynaptische schakelingen. Daarentegen zijn intrinsieke reflexen verbonden via slechts één synaps en worden daarom ook wel monosynaptisch genoemd. De dorsale voetreflex is een intrinsieke reflex van de Musculi interossei plantares, die kan worden uitgelokt door een klap op de dorsale zijde van de voet. Het speelt een rol bij neurologische reflextesten en, wanneer de respons overdreven is, is het een van de zogenaamde piramidale tractusymptomen.

Functie en taak

De musculi interossei plantares zijn drie spieren van de korte voetmusculatuur. Ze komen voort uit het basis- en mediale aspect van de ossa metatarsalia. Hun korte pezen hechten mediaal aan de vingerkootjes proximale tenen III, IV en V. Bovendien is er een gehechtheid aan de tendineuze aponeurosen van de extensor digitorum longus spier. De musculi interossei plantares zijn betrokken bij adductie van de tenen. Zo kunnen ze de tenen in het middenvoetsbeentje bewegen gewrichten en trek ze naar de voet. De boom voetspieren veroorzaken ook flexie van de proximale falanx en zijn bovendien betrokken bij de extensie van de middelste en distale vingerkootjes. De innervatie van de spiergroep wordt gegeven door de laterale plantaire zenuw. Dit is een gemengde zenuwtak van de scheenbeenzenuw die motorische en sensorische vezels draagt. De zenuw loopt samen met de laterale plantaris slagader naar de laterale zijde van de voet en loopt tussen de quadratus plantae-spier en de flexor digitorum brevis-spier. De laterale plantaire zenuw splitst zich in een diepe en een oppervlakkige tak, ook bekend als de ramus superficialis en ramus profundus. Als een gemengde zenuw levert de neurale structuur sensorische zenuwvezels aan de huid van de vijfde teen tot het laterale deel van de vierde teen en is ook betrokken bij motorische innervatie van verschillende voetspieren​ De laterale plantaire zenuw is verbonden via de S1 en S2 spinal cord segmenten. In de dorsale reflex van de voet wordt de slag op het dorsale gedeelte van de voet geregistreerd door de spierspoelen van de musculi interossei plantares. Ze sturen de stimulusinformatie naar de centrale zenuwstelsel via de afferente paden van de laterale plantaire zenuw. Via een synaps in het bovengenoemde spinal cord segmenten, de informatie van de reflexrespons op de efferente paden van de zenuw loopt terug naar de musculi interossei plantares en zorgt ervoor dat de spieren samentrekken. Aldus wordt plantairflexie van de tenen geïnitieerd. De tenen buigen dus naar de voetzool. Plantaire reflexen zoals de dorsalis pedis reflex komen bij volwassenen meestal niet of nauwelijks tot uiting. De piramidale kanalen van het ruggenmerg zijn verantwoordelijk voor bewegingscontrole. Ze verbinden de centrale motoneuronen met elkaar, die fungeren als het controlecircuit voor reflexen en vrijwillige motoriek. Bij zuigelingen is de bewegingscontrole door de centrale motorische neuronen nog niet volledig ontwikkeld. Ze bewegen dus nog steeds spiergroepen zoals de musculi interossei plantares samen en hebben veel meer reflexen dan een volwassene.

Ziekten en aandoeningen

Als de neuroloog tijdens het reflexonderzoek een uitgesproken dorsalis pedis-reflex bij een volwassene detecteert, wordt deze waarneming beoordeeld als een zogenaamd piramidaal kanaalteken. Alle intrinsieke reflexen van de plantaire spieren worden geïnterpreteerd als piramidale kanaaltekens wanneer de reflexrespons wordt uitgesproken. Als zodanig begrijpt de medische professie een groep pathologische reflexen die duiden op piramidale schade. Laesies in de piramidale kanalen of het piramidale systeem kunnen de superieure controle over de beweging door de centrale motorneuronen opheffen en zo reflexreacties opwekken die bij een gezond persoon niet of slechts in geringe mate kunnen worden opgewekt. Andere dorsalis pedis-reflexen met pathologische waarde zijn de Rossolimo-reflex en de Piotrowski-reflex. De piramidale padborden omvatten ook de Babinski-groep. Een positieve dorsale voetreflex wordt door de neuroloog gewoonlijk alleen als een solide indicatie van een piramidale laesie beschouwd als er andere tekenen van piramidale paden aanwezig zijn en het klinische beeld van de patiënt past bij een laesie van de piramidale paden. Een dergelijke laesie kan bijvoorbeeld spastische ataxie veroorzaken, waardoor de spierspanning verandert of verdwijnt. Spierzwakte of verlamming zijn ook denkbaar in de context van piramidale laesies. Symptomatologie hangt af van de exacte locatie van de laesie. De lokalisatie kan ook aanwijzingen opleveren voor de primaire oorzaak van het centrale zenuwstelsel. Daarom wordt de lokalisatie meestal verder bepaald door beeldvormende technieken zoals MRI. Als de piramidale delen van de hersenen zijn aangetast, hoofd trauma of beroerte kan de oorzaak zijn. Als daarentegen het ruggenmerg zelf wordt aangetast, zijn beide associaties uitgesloten. Neurologische aandoeningen, ruggenmerginfarct of traumatisch ruggenmergletsel zijn mogelijke oorzaken. Als neurologische aandoeningen, multiple sclerose of ALS kunnen bijvoorbeeld de motorbanen van het ruggenmerg beschadigen. Bovendien zijn beide in de hersenen en in de wervelkolom zijn ruimte-innemende laesies denkbare triggers voor symptomen van piramidale kanalen.