Diagnose | Zwangerschapshypertensie - Is het gevaarlijk?

Diagnose

Indicaties van zwangerschapshypertensie kunnen worden gegeven door het meten van de bloed druk in de huisartsenpraktijk tijdens onderzoeken in het kader van prenatale zorg. De bloed drukwaarden worden ingevoerd in het kraamboek, zodat een vergelijking met waarden bepaald tijdens zwangerschap is mogelijk. Echter, aangezien 20% van de zwangere vrouwen de neiging hebben om hoger te zijn bloed drukwaarden in de huisartsenpraktijk dan thuis in hun vertrouwde omgeving, 24 uur per dag bloeddruk meting kan worden uitgevoerd tijdens een bezoek aan de arts als de bloeddrukwaarden zijn hoog, wat het verloop van de bloeddrukwaarden in het dagelijks leven van de zwangere vrouw aangeeft.

Een andere manier om een ​​diagnose te stellen, is dat de zwangere vrouw haar meet bloeddruk zelf: Met behulp van een elektronische bloeddrukmeter stelt de patiënt haar vast bloeddrukwaarden dagelijks en registreert ze. Als de waarden ook tijdens deze metingen worden verhoogd, bestaat het vermoeden van zwangerschap hypertensie wordt bevestigd en de juiste therapie wordt gestart. Met behulp van urineteststrips wordt ook de urine van de zwangere vrouw onderzocht eiwitten als onderdeel van de preventieve medische controles. Als pre-eclampsie wordt vermoed, a bloed Test wordt meestal uitgevoerd om de functie van de orgaansystemen te controleren.

Therapie

Langdurige behandeling van hoge bloeddruk in zwangerschap mag alleen worden gegeven als de bloeddruk herhaaldelijk hoger is dan 160-170 / 100 mmHg. Deze medicijnen omvatten alfa-methyldopa (bijv. Presinol®), bepaalde bètablokkers zoals atenolol (bijv.

Atebeta ®) en de calcium antagonist nifedipine (bv Adalat®). Alfa-methyldopa is de eerste keuze voor de behandeling van zwangerschapshypertensie omdat het zeer effectief is, weinig bijwerkingen heeft en daarom goed wordt verdragen. Voor patiënten die lijden aan zwangerschapshypertensie, is de behandeling van hypertensie met antihypertensiva de voorkeursbehandeling.

Als pre-eclampsie aanwezig is, wordt de therapie verlengd: naast antihypertensieve behandeling met de juiste medicatie, een spierontspannende therapie met magnesium sulfaat wordt uitgevoerd om aanvallen te voorkomen. Vaak moeten extra infusies worden toegediend om de vloeistof van de patiënt te behouden evenwicht stabiel en dus ook om een ​​goede zorg voor het kind te garanderen. Het voordeel van een profylactische toediening van vitamine C en E is bewezen in recente onderzoeken: inname van vitamine C en E tijdens de zwangerschap kan het risico op pre-eclampsie verminderen.

Voor HELLP-syndroomdan geldt de volgende basistherapieprocedure: Allereerst consequente behandeling met medicatie om te verlagen bloeddruk en ontspan de spieren is noodzakelijk. Echter de enige causale therapie voor HELLP-syndroom is de bevalling van het kind om het leven van moeder en kind niet in gevaar te brengen en beide te beschermen tegen gevolgschade. De bevalling van het kind kan worden uitgesteld onder de volgende voorwaarden: Als de moeder nog in de loop van de zwangerschap is vóór de 34e week van de zwangerschap en zowel moeder als kind in een stabiele situatie verkeren, is het mogelijk de bevalling uit te stellen.

Het kind long rijping kan worden bevorderd door het medicijn toe te dienen dexamethason, zodat het kind zo goed mogelijk op de bevalling wordt voorbereid. Als het HELLP-syndroom vordert verder en / of leidt tot een onstabiele voorwaarde bij de moeder of het kind moet de bevalling onmiddellijk plaatsvinden, meestal via een keizersnede. Na de 34e week van de zwangerschap moet altijd een bevalling worden geprobeerd als het HELLP-syndroom wordt gedetecteerd.