Diagnose van hoge groei | De hoge groei

Diagnose van hoge groei

In het begin richt de diagnose zich vooral op de exacte anamnese. Er wordt gevraagd naar de lengte van de ouders en andere naaste familieleden. Daarnaast is het voor de arts belangrijk om te achterhalen of er nog andere symptomen zijn (zoals hierboven beschreven) die duiden op een syndroom, een hormonale aandoening of een chromosomale afwijking.

De exacte bepaling van de lichaamsgrootte, evenals de relatie van de afzonderlijke skeletdelen tot elkaar, kan zorgen verdere informatie over de mogelijke oorzaken. Bovendien moet de percentielcurve van de lengte-ontwikkeling worden gevolgd, aangezien het verloop van de ziekte een indicatie kan geven van bepaalde ziekten. Verdere stappen zijn onder meer een röntgenstraal van de linkerhand om de botleeftijd van het kind te bepalen, evenals een onderzoek van de bloed voor groei en seks hormonen. Verder kan ook een chromosoomanalyse worden uitgevoerd als een afwijking van het chromosoomgetal wordt vermoed.

Hormoontherapie

Hormoontherapie kan worden gebruikt bij kinderen of adolescenten als prognostische berekeningen van de verwachte lengte resulteren in waarden die hoger zijn dan 185 cm voor meisjes en meer dan 200 cm voor jongens. Bij meisjes oestrogenen worden alleen of in combinatie met gestagens en bij jongens gegeven testosteron. Het doel van deze hormoontherapie is om de groei te veroorzaken gewrichten in de botten, de epifyse gewrichten, vroegtijdig verstarren en de longitudinale groei van de botten stoppen.

De hormonen simuleer een voorwaarde dat zou anders alleen gebeuren als meisjes en jongens uit de puberteit zijn gekomen en al jongvolwassenen zijn. Vanwege de bijwerkingen is hormoontherapie zeer controversieel onder medische professionals. Bij meisjes is de hormonen kan veranderingen veroorzaken in menstruatie, gewichtstoename, misselijkheidalgemene malaise, veranderingen in de borsten, tepels en uitwendige geslachtsorganen.

Bij jongens, gewichtstoename, gewrichtspijn, erge, ernstige acne, het vasthouden van water en, zoals bij meisjes, kunnen veranderingen in de uitwendige geslachtsorganen optreden. De duur van de behandeling is afhankelijk van de omvang van de berekende groei, de leeftijd van het kind en de jaarlijkse lengtetoename. De therapie kan worden verlengd over 1 - 2 jaar.

De therapie wordt beëindigd als de groeiaallen zijn gedicht en er kan dus geen verdere groei plaatsvinden. Bij meisjes wordt een dagelijkse toediening van een oestrogeen en een cyclusafhankelijke toediening van progesteron wordt gedurende 10-14 dagen gegeven. Bij jongens wordt de therapie toegediend door het injecteren van een depot testosteron in een spier (dij, bovenarm) elke 14 dagen. Het is essentieel om voor advies een endocrinoloog te raadplegen.