Diagnose van een ingegroeide teennagel
De diagnose wordt gesteld op basis van de combinatie van symptomen en patiëntgeschiedenis. In een medisch consult moeten de risicofactoren die deze verandering bevorderen, worden geïdentificeerd. Indien nodig kunnen extra wattenstaafjes worden genomen voor bacterieel onderzoek of om schimmelinfecties uit te sluiten. In gevorderde stadia, vooral bij diabetici, een extra Röntgenstraal van het getroffen gebied kan worden verzocht om uit te sluiten dat de ontsteking zich naar het bot verspreidt.
Wat te doen met een ingegroeide teennagel
De basis van de therapie is het elimineren van risicofactoren die het ziektebeeld veroorzaken. Deze omvatten het dragen van geschikt, niet-drukkend schoeisel en informatie over het correct knippen van nagels om ingroei van de nagel te voorkomen. In het geval van orthopedische afwijkingen moeten geschikte inlegzolen worden overwogen. Aandacht moet worden besteed aan een goede voetverzorging, vooral diabetici.
Daarom is het raadzaam om diabetici door te verbinden met een pedicure, een podotherapeut. Deze maatregelen dienen niet alleen voor therapie, maar ook voor preventie. Als de ontsteking nog niet vergevorderd is, kunnen huismiddeltjes worden gebruikt om de voortgang ervan te stoppen.
Lauwwarme baden met toevoeging van wrongelzeep helpen hier. Deze verzachten het weefsel waardoor de nagel beter behandeld kan worden met absorberend katoen of zalven. Voering van de nagel met absorberend katoen, dat kan worden doorweekt ontsmettingsmiddelen en vastgemaakt met pleisters, creëert een ruimte tussen de nagel en de huid, zodat deze wordt ontlast.
Passagere immobilisatie of zelfs verhoging van de been een paar dagen kan ook helpen om de symptomen te verlichten. Lokale toepassing van zalven, zoals Povidon-jodium (Braunovidon®) of Ichtholan®, die een antiseptisch, dwz desinfecterend middel en ontstekingsremmend bestanddeel bevatten, kunnen helpen om het gebied te genezen. Deze conservatieve maatregelen kunnen worden gestart met de hulp van een medisch pedicure, de podotherapeut.
Als dit binnen enkele dagen geen verbetering oplevert of als de ontsteking zich blijft ontwikkelen, moet een arts worden geraadpleegd. antibiotica kan hierbij helpen, afhankelijk van de detectie van bacteriën or pus. Metalen clips die horizontaal op de nagel worden geplaatst, kunnen ervoor zorgen dat de nagel niet te veel buigt door eraan te trekken, zodat de nagel niet meer op de laterale huid drukt.
Als deze conservatieve maatregelen echter mislukken of als de infecties herhaaldelijk terugkeren, moet een operatie worden uitgevoerd om de ingegroeide teennagel. In dit geval wordt het veranderde ontstoken weefsel verwijderd. Evenzo wordt een verticale incisie door de nagel gemaakt en verwijderd zodat de nagel versmald wordt en niet kan worden ingedrukt (Emmert plastische chirurgie).
Ten slotte wordt dit gescleroseerd met een fenolische oplossing. Diabetici dienen zo snel mogelijk een arts te raadplegen in het geval van zo'n opvallende ingegroeide nagel om verdere complicaties zoals amputatie. Verder kan dit voor jou interessant zijn: Ontsteking van het nagelbed behandeling.
In het geval van een ingegroeide teennagel, huismiddeltjes kunnen in het begin helpen. In een vergevorderd stadium is medische behandeling helaas onvermijdelijk. In de volgende secties nuttige huishoudelijke remedies die kunnen helpen bij een ingegroeide teennagel worden vermeld.
Een goede voetverzorging is erg belangrijk voor een ingegroeide teennagel. Vuil, zweet en dode huidschilfers moeten elke dag onder worden verwijderd lopend water. Met een vochtig kompres kun je de ontstoken nagel voorzichtig schoonmaken.
Na het reinigen van de ontstoken nagel kan het aanbrengen van zalf helpen. Een goede aanvulling op een wondzalf is bijvoorbeeld toverhazelaar. Een ingegroeide teennagel kan conservatief worden behandeld als deze nog niet ernstig ontstoken is.
Dit betekent dat een operatie kan worden vermeden. Voor conservatieve behandeling moet echter een medische pedicure of arts worden geraadpleegd. Zelfexperimenten moeten kritisch worden bekeken.
Een van deze veelgebruikte methoden is het inbrengen van een stuk absorberend katoen ertussen de teennagel en de huid. Dit om verdere ingroei van te voorkomen de teennagel en om de druk van de nagel op de huid weg te nemen. Ter voorbereiding moet een warm voetbad met bitterzout worden gebruikt om de nagel en de huid van de teen te verzachten.
Dit maakt het tillen gemakkelijker de teennagel van de huid. Bij het gebruik van gereedschappen zoals een pincet moet men anders goed op hygiëne letten bacteriën kan gemakkelijk in de wond worden gedragen. Vervolgens wordt een klein stukje absorberend katoen gevormd tot een rol tussen de opgetilde teennagel en de huid ingebracht.
Daarna kunt u een zalf aanbrengen die infectie voorkomt en daarna de teen verbinden. Dagelijks gebruik van deze methode kan een positief effect hebben op het genezingsproces. Let altijd op mogelijke tekenen van ontsteking, zoals roodheid, zwelling en pijn.
Indien mogelijk moet ook lucht op de behandelde teen worden aangebracht. Zoals hierboven beschreven, worden dergelijke manipulatieve methoden echter niet aanbevolen. De behandeling met een nagelcorrectiebeugel wordt meestal uitgevoerd door een medisch pedicure (podotherapie).
Er zijn meer dan 10 verschillende soorten nagelcorrectie bretels, die door een podotherapeut speciaal zijn aangepast aan de aangetaste nagel. Na het plaatsen wordt de beugel aan beide zijden in de nagelvouw gestoken en in het midden van de nagel gefixeerd. Dit voorkomt dat de nagel scheef groeit en zo ingroei voorkomt. De procedure is pijnloos en wordt door de meeste getroffenen als prettig ervaren.
Sportieve activiteiten zijn ook mogelijk met een nagelcorrectiebeugel. De duur van een behandeling met een nagelcorrectiebeugel varieert en duurt meestal enkele maanden. De kosten voor deze behandeling worden momenteel niet door iedereen vergoed volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen.
Wel kan een kostenbegroting worden ingediend, waarop een individuele beslissing wordt genomen. Het inbrengen van de brace kost meestal tussen de 35 en 50 euro. Ook worden kosten gemaakt voor vervolgafspraken en verdere voetzorg.
Als de teennagel iets naar binnen groeit en de therapie vroeg wordt gestart, kan tapen al helpen om de klachten onder controle te krijgen. Hiervoor wordt de nagelwand onder spanning naar beneden en naar buiten verlijmd, zodat de nagel meer ruimte krijgt. De pijn verbetert onmiddellijk.
De plakstrips moeten om de twee uur worden vervangen. Vuil en resten moeten onder worden verwijderd lopend water. Door te tapen kan de nagel weer recht groeien.
In vergevorderde stadia is tapen echter geen therapeutische optie en verbetert het de voorwaarde. Een operatie is nodig als er al een zeer ernstige of chronische ontsteking is die wordt veroorzaakt door een ingegroeide teennagel. Door vroeg te handelen, kan een operatie meestal worden voorkomen.
Omdat veel getroffen mensen echter pas heel laat naar een arts gaan, is er vaak maar één optie voor chirurgische therapie over. Chirurgie is ook aan te raden in geval van zeer frequente recidieven, dwz terugval van de ziekte. De standaardprocedure bij de chirurgische behandeling van een ingegroeide teennagel is de zogenaamde Emmert plastische chirurgie.
Gedurende plaatselijke verdoving, een stuk van de laterale nagel wordt wigvormig verwijderd samen met de nagelvouw en de nagelwand. Meestal wordt de wond dan na zorgvuldigheid open gelaten hemostase en niet gehecht. Het geneest onder een steriel verband.
De klachten zijn al direct na de operatie verdwenen. Regelmatige wondcontroles en verbandwissels volgen. Het hele genezingsproces duurt meestal twee weken.
