Diagnose van buikpijn
Ten eerste, het temporele verloop van de pijn wordt besproken in een doktersconsultatie en gekoppeld aan de cyclus. Hiervoor kan het handig zijn om gedurende een aantal weken een symptoomdagboek bij te houden. Daarnaast zijn er andere oorzaken, zoals hypothyreoïdie or prikkelbare darm syndroom, moet worden uitgesloten.
De uiteindelijke diagnose wordt gesteld op basis van de klinische symptomen, zonder dat een instrumentele diagnose nodig is. Buikpijn wordt niet gerekend tot de onzekere tekenen van zwangerschap. Typischer zijn misselijkheid en braken.
Ook wordt implantatie meestal niet gevoeld. Buikpijn komt pas later voor in zwangerschap, wanneer de baarmoeder groeit en de baarmoederbanden staan onder spanning. De pijn in de buik wordt dan als trekken of steken gevoeld.
Om er zeker van te zijn of a zwangerschap aanwezig is of niet, een zwangerschaptest moet altijd worden uitgevoerd. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan ernstige buikpijn veroorzaken pijn in tegenstelling tot een normale zwangerschap. Deze pijn is veel groter dan de intensiteit van de pijn veroorzaakt door de cyclus zelf. Bovendien is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zou niet resulteren in regelmatig menstruatie, maar eerder onregelmatige vlekken.
Behandeling van buikpijn
Ten eerste moeten stoffen waarvan bekend is dat ze de buikpijn verergeren, maar ook alle andere symptomen van premenstrueel syndroom, worden vermeden. Deze omvatten alcohol, cafeïne en ook nicotine, die in sigaretten zit. Als dit de buikpijn niet verlicht, kan een oraal anticonceptiemiddel (“de pil”) worden gebruikt om de hormoonspiegels te reguleren.
In het begin kunnen de symptomen aanvankelijk erger worden, omdat het lichaam zich moet aanpassen aan hormonen eerste. Na een paar weken zou er echter een verbetering moeten zijn. Als de buikpijn niet onder controle kan worden gebracht met de pil of zo hormonen kan om andere redenen niet worden ingenomen, pijnstillers kunnen ook worden gebruikt.
De pijnmedicatie dient met de gynaecoloog te worden besproken, aangezien lichamelijke afhankelijkheden snel kunnen ontstaan. Een alternatief voor de klassieker pijnstillers is een antidepressivum. Het is verkrijgbaar in een dosering waarbij het alleen werkt tegen de pijn en geen effect heeft op de stemming.
Hoewel dit in eerste instantie misschien contra-intuïtief lijkt, zijn antidepressiva nu een belangrijk en vaak gebruikt medicijn pijntherapie. De buikpijn en ook de bijbehorende symptomen beginnen in de tweede helft van de cyclus daarna ovulatie. Ze kunnen toenemen over een periode van twee weken tot menstruatie. De pijn moet aan het begin van de menstruatiecyclus verdwijnen en uiterlijk na de menstruatie verdwijnen.
