Diagnose | Heupdislocatie bij de baby

Diagnose

De diagnose heupluxatie wordt meestal vroeg in het leven van de baby gesteld, aangezien de heup routinematig wordt onderzocht als onderdeel van de preventieve medische controles (U-onderzoeken). Een heupluxatie bij de baby wordt relatief duidelijk aangegeven door een verkorting been en een aantal andere niet-specifieke klinische symptomen, zodat de diagnose is gebaseerd op de kliniek. Dit is echter niet voldoende om de diagnose heupluxatie of heupdysplasie bij de baby wordt de diagnose geobjectiveerd door ultrageluid.

Op deze manier is het ook mogelijk om veranderingen in de heup te detecteren die bevorderen heupontwrichting bij de baby zonder dat dit reeds heeft plaatsgevonden. Standaard wordt de heup in de 4e - 5e levensweek als onderdeel van het preventieve U3-onderzoek op heupluxatie onderzocht. Volgens Graf, de positie van het dijbeen hoofd ten opzichte van het gewricht is het dak van de heup verdeeld in 4 fasen: 1: normaal ontwikkelde heup; 2: vertraagde rijping (dysplasie); 3: gedecentraliseerd gewrichten (subluxatie); 4: volledige luxatie.

Deze onderzoeken zijn voldoende om een ​​diagnose van heupluxatie bij de baby te stellen en om een ​​passende therapie te starten op basis van de ernst van de dislocatie. Als de diagnose na het eerste levensjaar wordt gesteld, worden ook röntgenfoto's gebruikt om botdelen beter te visualiseren. Gelukkig is heup-echografie bij kinderen standaard en verplicht bij preventieve medische controles in Duitsland.

Soms komt dit door de frequentie van deze verkeerde positie, maar ook door het hoge voordeel dat wordt behaald als de diagnose en therapie zo vroeg mogelijk worden uitgevoerd. Indien mogelijk de eerste ultrageluid onderzoek wordt uitgevoerd na de geboorte. Dit is echter in ieder geval verplicht voor U3-screening in de 4e-5e week.

Tijdens het eerste levensjaar maakt de botstructuur nog steeds een goede beoordeling van de structuren bij echografie mogelijk. Voordelen van het onderzoek zijn: geen blootstelling aan röntgenstraling, de dynamiek tijdens het onderzoek en beschikbaarheid in de meeste medische praktijken. Volgens Graf's onderzoekstechniek, de hoek van het heupkom dak, de kraakbeen dak en de positie van het dijbeen hoofd worden onderzocht.