Introductie
Magnetische resonantietomografie is een onderzoeksmethode voor medische beeldvorming waarbij longitudinale en / of dwarsdoorsnedebeelden van de rug of wervelkolom kunnen worden gegenereerd. Voor dit doel wordt een zeer sterk magnetisch veld gebruikt en niet, zoals in Röntgenstraal of computertomografie, waarbij röntgenstralen worden belast. De afbeeldingen zijn gebaseerd op het feit dat bepaalde atoomkernen in het lichaam (bij voorkeur waterstof of protonen) worden aangeslagen door het magnetische veld, zodat de MRI-ontvanger een elektrisch signaal registreert en omzet in een afbeelding.
aanwijzing
Het MRI-onderzoek van de rug is altijd geïndiceerd wanneer de aandacht van de arts in het bijzonder ligt op de zachte weefsels in het kader van spinale aandoeningen, zoals de rugspieren, spinal cord en ruggengraat zenuwen en tussenwervelschijven. Dienovereenkomstig is MRI-beeldvorming de voorkeursmethode voor vragen over hernia's of uitsteeksels, ontstekingsprocessen in de tussenwervelschijven / spinale spieren / ruggenmerg. zenuwen/ wervellichamen of de spinal cord, verwondingen aan het ruggenmerg, vernauwingen in de wervelkanaal (stenose van het wervelkanaal), circulatiestoornissen of na tumoren of metastasen van de spinal cord / wervelkolom. Ook littekenweefsel (bv. Na operaties) kan door middel van een MRI-onderzoek bijzonder goed in beeld worden gebracht. Fracturen in de wervelkolom of wervellichamen kunnen ook worden gedetecteerd door middel van MRI, maar CT heeft de voorkeur als beeldvormingsmethode bij uitstek vanwege de betere vertegenwoordiging in de context van deze vraag.
Procedure en uitvoering
Vanwege het sterke magnetische krachtveld dat wordt gegenereerd tijdens een MRI-onderzoek, is het belangrijk om alle metalen voorwerpen (sieraden, horloges, haar clips, piercings, riemen, enz.) voordat u de procedure start, omdat deze anders kunnen worden aangetrokken door het magnetische veld en daarom mogelijk letsel en / of schade kunnen veroorzaken. In het lichaam geïmplanteerde pacemakers kunnen ook beschadigd raken tijdens een MRI-onderzoek en kunnen leiden tot een mogelijk levensbedreigende storing.Daarom is het des te belangrijker om dit vóór het onderzoek te vermelden (een MRI is dan wellicht niet mogelijk).
In het begin ligt de te onderzoeken patiënt in rugligging op een mobiele of verplaatsbare bank voor de MRI-buis. Als de patiënt lijdt aan ernstig pijn, zodat hij gedurende de gehele onderzoeksperiode moeilijk stil kan liggen, kan vooraf een pijnstiller worden toegediend. Als tijdens het onderzoek contrastmiddel nodig is, wordt er ook een verblijfscanule in de arm geplaatst ader in de elleboogboog voordat het onderzoek begint, waardoor het later kan worden toegediend.
Voordat het onderzoek begint, krijgt de patiënt ook een belletje in de hand, waarmee hij zich bij problemen of klachten kan laten opvallen tijdens het onderzoek in de MRI-buis. Als alle voorbereidingen zijn getroffen, wordt de patiënt met de mobiele bank in de MRI-buis geduwd. In het geval van beelden op de rug moet de patiënt bewegingsloos blijven en ademhaling zo rustig mogelijk gedurende ongeveer 20 minuten om een goede beeldkwaliteit te bereiken.
Omdat de MRI-buis erg smal is, kan in sommige gevallen ongemak tot claustrofobie optreden, waardoor het nodig kan zijn om vooraf een extra kalmerend middel te geven. Daarnaast worden tijdens het onderzoek harde tikgeluiden geproduceerd door het MRI-apparaat, waardoor oordopjes of koptelefoons (eventueel met muziek) veelal worden voorzien als geluidsbescherming of als afleiding. Tijdens een MRI-onderzoek hoeven de getroffen patiënten zich niet volledig uit te kleden. Het is echter belangrijk dat alle kledingstukken die metalen onderdelen (kunnen) hebben, worden verwijderd. Dit omvat meestal de bh (beugel) en broek, maar ook alle andere kledingstukken met knopen en / of ritsen.
