Diagnose
Om een diagnose te stellen lactose intolerantie, kan de arts de zogenaamde waterstofademtest uitvoeren. Na twaalf uur vastend periode, de patiënt drinkt dan lactose opgelost in water en ademt vervolgens in een specifiek apparaat. Als het enzym lactase ontbreekt, wordt de lactose kan niet worden afgebroken en wordt in de darm afgebroken door bacteriën.
Deze bacteriën waterstof produceren, dat kan worden gemeten in de uitgeademde lucht. Om een melkeiwitallergie te detecteren, een zogenaamde priktest kan worden uitgevoerd waarbij een druppel melkeiwit op de huid wordt aangebracht en de huid vervolgens licht wordt bekrast. In het geval van een bestaande allergie kan na korte tijd een huidreactie door rood worden en mogelijke zwelling en blaarvorming worden waargenomen. EEN bloed test zeker antilichamen tegen melk eiwitten kan ook leiden tot een diagnose.
Behandeling / wat te doen?
Bij pijn in de buik na melkconsumptie kan de therapie worden uitgevoerd door de dieet of vervanging van lactase, afhankelijk van de oorzaak. De eenvoudigste vorm van behandeling voor lactose intolerantie is om producten te vermijden die lactose bevatten. Tegenwoordig kunnen bijna alle voedingsmiddelen worden gekocht zonder lactose te bevatten.
De meeste mensen met een lactose intolerantie kan nog steeds melk in kleine hoeveelheden verdragen. Zolang ze maar een kleine dosis zuivelproducten consumeren, ervaren ze vaak geen symptomen. Hier is het belangrijk om uit te proberen hoeveel het lichaam kan verdragen.
Als u een bestaande melkeiwitallergie heeft, moet u uw dieet en, afhankelijk van de eiwitten waarvoor u allergisch bent, moet u sommige of alle zuivelproducten vermijden. Melk kan worden vervangen door plantaardige melk, zoals havermelk, sojamelk, kokos- of rijstmelk. Deze alternatieven voor koemelk helpen ook om in de behoefte van het menselijk lichaam te voorzien calcium.
Calcium zit in grote hoeveelheden in melk en is belangrijk voor de botvorming. Als melk niet wordt gebruikt in de context van lactose intolerantie, moet erop worden gelet dat de calcium vereiste met ander voedsel. In broccoli, spinazie, boerenkool en fruit zit veel calcium.
Er is ook mineraalwater met een hoog calciumgehalte beschikbaar. Een andere mogelijkheid is om het enzym lactase te vervangen door capsules of poeder in te nemen. Het preparaat moet worden ingenomen voordat zuivelproducten worden geconsumeerd en het zorgt ervoor dat de melk die met voedsel wordt ingenomen, in de darmen wordt verteerd.
Probiotica kunnen ook helpen bij lactose-intolerantie. Deze zijn zeker bacteriën en schimmels die in sommige voedingsmiddelen worden aangetroffen, zoals natuurlijke yoghurt, en die ook lactose kunnen verteren. Als een moeder een aangeboren lactose-intolerantie heeft, moet ze zuivelproducten vermijden tijdens de borstvoeding of lactosevrije melkpreparaten voor de baby gebruiken.
Als het kind een melkeiwitallergie heeft, is het vermijden van voedsel dat melk bevat de eerste prioriteit van de therapie. Als de baby nog steeds borstvoeding krijgt, moet de moeder een strikte volgen dieet. Als de baby geen melkproducten krijgt, bestaat het risico, vooral voor kinderen, dat niet aan de calciumbehoefte wordt voldaan.
Lactosevrije melk bevat ook veel calcium - dus als het wordt verdragen, is er geen risico. Anders broccoli, boerenkool, amandelen en bananen bevatten veel calcium. De calciumtoevoer van het kind moet regelmatig door een kinderarts worden gecontroleerd.
