Lichamelijke aandoeningen kunnen niet alleen worden behandeld door drugs van de traditionele geneeskunde. Er zijn ook tal van kruidengeneesmiddelen die kunnen verlichten pijn en ziekte tot op zekere hoogte. Een daarvan is de korenbloem.
Voorkomen en teelt van korenbloem
Omdat de korenbloem een beschermde soort is, is het bovendien niet toegestaan om de bloem te verzamelen. In het verleden was de korenbloem bekend geworden als een onkruid in de velden. Dienovereenkomstig werd het als een plaag behandeld en bestreden totdat het onder natuurbescherming viel. De naam korenbloem komt van het feit dat de plant zich vooral had verspreid over landen waar maïs was gezaaid. Tegenwoordig is de korenbloem te vinden in normale tuinen, omdat veel tuinbezitters ernaar streven het uitsterven van de plant te voorkomen. Omdat de korenbloem een beschermde soort is, is het bovendien niet toegestaan om de bloem te verzamelen. Hippocrates kende de werking van de plant al en gebruikte deze voor bepaalde doeleinden. De Latijnse naam van de plant is Centaurea, een naam die de Griekse arts aan de plant heeft gegeven. De bloemen van de korenbloem hebben een lichtblauwe tint. In het verleden werd aangenomen dat de plant een positief effect heeft op het gezichtsvermogen, vooral op blauwe ogen. Tijdens zijn leven kan het groeien ongeveer 30 tot 80 centimeter hoog. De stengels zijn grijs, bedekt met zachte haren en smal blad. Verdere veredeling heeft geresulteerd in soorten waarbij de korenbloem witte of roze bloemen geeft. De plant geeft de voorkeur aan zand- en kalkrijke bodems. Over het algemeen is de korenbloem te vinden in Europa. Hij bloeit in de periode tussen mei en oktober.
Effect en toepassing
Cruciaal voor de genezende werking van de korenbloem zijn de ingrediënten. Dit zijn anthocyanenbitterstoffen, blauwe kleurstof, centaurocyanine, flavonglycosiden, tannine, glycoside, hars, salicylzuur, zouten, slijm, succinylcanine en was. Enerzijds zijn er producten waarin sommige ingrediënten al aanwezig zijn, anderzijds kan van de gedroogde componenten thee worden gemaakt. In dit geval mogen de planten niet zelfstandig worden geplukt. Voor thee wordt ongeveer een eetlepel van de bloemen gebruikt. De geraspte ingrediënten kunnen worden overgoten met ongeveer 250 milliliter heet water Vervolgens moet de vloeistof minstens 10 minuten trekken voordat de resterende bloemen kunnen worden verwijderd. Om zowel de eetlust als de spijsvertering te stimuleren, wordt aanbevolen om voor elke maaltijd een kopje te drinken. In de meeste gevallen wordt er echter alleen korenbloem aan toegevoegd thee mengsels Uitwendig kan korenbloem worden gebruikt in de vorm van kompressen en baden. Eerst wordt er een thee gemaakt van de plant. Zitbaden helpen bij jeuk huid en irritatie, evenals met oedeem in het gebied van de voeten. Compressen worden daarentegen voornamelijk gebruikt voor gezwollen ogen De thee dient eerst gekoeld te worden voordat deze in aanraking komt met de huid Andere toepassingen zijn te vinden in tincturen, wijn, gezichtsbehandeling tonic of een pap. Voor mondwater en om tegen te versterken koorts, een fles wijn wordt gekookt met de bloemen van korenbloem. De ingrediënten kunnen voor het drinken worden verwijderd. In salades daarentegen worden de bloemen gedeeltelijk gegeten. Hier zorgen ze niet alleen voor een sierlijke versiering, maar hebben ze tegelijkertijd een stimulerend effect op de spijsvertering. Troosten wonden en zweren kunnen van de verse bloemen een pasta worden gemaakt. Om dit te doen, wordt de plant gestampt totdat een dikke consistentie is verkregen. Ten slotte kan de pasta worden aangebracht op de aangetaste delen van de huid.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
De belangrijkste toepassingen van korenbloem zijn in problemen met de spijsvertering, oogziekten en problemen van de huid. Vanwege de bittere stoffen is het werk van de maag en darmen worden gestimuleerd. Op deze manier is het mogelijk om darmstoornissen te reguleren en de eetlust te stimuleren. Verder is korenbloem geschikt voor constipatie, indigestie en klachten van de galblaas Oogontstekingen, conjunctivitis en slechte genezing wonden zijn ook opgenomen in het werkingsspectrum van de plant. Uitwendig wordt het gebruikt voor oedeem, blauwe plekken, jeuk, roos of spinnenbeten. De ingrediënten van de korenbloem kunnen enerzijds een behandelend effect hebben en anderzijds een preventief effect. De plant wordt echter voornamelijk gebruikt voor therapeutische doeleinden maatregelenEr zijn echter meer mensen die er last van hebben problemen met de spijsvertering en verlies van eetlust kan de optredende aandoeningen reguleren voordat de symptomen zich manifesteren door het regelmatig in te nemen. Korenbloem wordt over het algemeen als goed verdragen beschouwd. Niettemin, een allergische reactie kan niet worden uitgesloten, maar het komt slechts in enkele gevallen voor. Bovendien wordt zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven geadviseerd om de actieve ingrediënten van korenbloem niet in te nemen. Anders nee interacties met andere medicijnen zijn tot nu toe gevonden. Bij twijfel is het echter raadzaam om de behandeling eerst met een arts of apotheker te bespreken. Behalve zeldzame overgevoeligheidsreacties zijn er geen andere bijwerkingen. Dienovereenkomstig zijn de verschillende componenten van de plant geschikt als milde remedie om de darmen en de spijsvertering op gang te brengen, om huidirritaties te verzachten of om oogaandoeningen te verlichten. Terwijl drugs van de conventionele geneeskunde gaan vaak gepaard met ongewenste effecten of zijn niet verenigbaar met de inname van andere medicijnen, de korenbloem kan hier baat bij hebben. Als je wilt groeien de plant in uw tuin, moet u naar zaden van de blauwe soort grijpen. Korenbloemen met witte of roze bloemen zijn vaak alleen sierbloemen zonder geneeskrachtige eigenschappen. Vrij groeien, het verzamelen van de plant is verboden.
