Diagnose
Meestal een abces wordt direct onder het huidoppervlak van de binnenkant van de dij en dus een blikdiagnose. Kenmerkende tekenen van ontsteking zijn te zien aan de binnenkant van de dij. Indien pus lekt, wordt er een uitstrijkje gemaakt om de ziekteverwekker te bepalen.
Indien een abces komt vaker voor, a bloed test en eventueel verder onderzoek moeten ook worden uitgevoerd. In de regel worden verhoogde ontstekingswaarden gevonden in de bloed, die de diagnose verder ondersteunen. Als er ook een koortskan dit een teken zijn dat de bacteriën zijn al in de bloed. In dit geval is er een risico van bloed vergiftiging en er moet snel actie worden ondernomen. Als het abces kan niet duidelijk worden onderscheiden van andere ziekten, een ultrageluid diagnose wordt gesteld.
De behandeling van een abces aan de binnenkant van de dij
De behandeling van een abces aan de binnenkant van de dij hangt af van de grootte en individuele factoren. Alleen een arts kan beoordelen welk type behandeling is geïndiceerd. Daarom moet altijd een medisch onderzoek worden uitgevoerd.
Bij kleine abcessen is behandeling met een tractiezalf - meestal met de actieve ingrediënten ammoniumbituminosulfaat of ichthammolum - vaak voldoende. In sommige gevallen worden aanvullende antibiotica worden in tabletvorm toegediend. Zoals de naam van de zalf suggereert, trekt het aan pus uit het abces en maakt zo genezing mogelijk.
Het heeft een antibacteriële, ontstekingsremmende, pijn-verlichtende en bloedsomloopbevorderende werking. De dosering en concentratie van de zalf dienen individueel aan de patiënt te worden aangepast. Als het pus niet binnen enkele dagen uit het abces ontsnapt en / of het abces een bepaalde grootte heeft bereikt, is dit type behandeling niet voldoende.
In deze gevallen moet het abces operatief worden verwijderd. Alle chirurgische methoden zijn gericht op het legen van de pus en het voorkomen ervan of de bacteriën van het omringende weefsel of de bloedbaan. In veel gevallen is de chirurgische ingreep onschadelijk en wordt deze uitgevoerd onder plaatselijke verdoving.
De operatie duurt dan meestal ongeveer 10-20 minuten. In sommige gevallen moet de chirurgische verwijdering echter worden uitgevoerd onder narcose. In beide gevallen wordt in de regel een afvoer geplaatst.
Als het abces poliklinisch chirurgisch moet worden verwijderd, moet de patiënt na de operatie worden opgehaald. Op de dag van de operatie mag de patiënt geen auto besturen of machines bedienen. Na verwijdering wordt meestal een antibioticabehandeling toegediend.
De antibiotica worden rechtstreeks in de wond ingebracht met behulp van antibiotica-dragers of worden toegediend in tabletvorm of via infusie. Patiënten worden ook geïnstrueerd over speciale hygiënemaatregelen en zorgvuldige verzorging van de wond. Hoe eerder het abces wordt behandeld, hoe groter de kans dat er geen of slechts een zeer kleine chirurgische ingreep nodig is.
Meer informatie over dit onderwerp vindt u hier: Operatie van een abces Naast conventionele medische maatregelen kunnen bepaalde huismiddeltjes het genezingsproces ondersteunen, zowel voor als zonder operatie, als na een operatie. Volgens sommige auteurs, koffie, pepermunt en kamfer moet tijdens het genezingsproces worden vermeden. Sommige auteurs bevelen de toepassing van een proplistinctuur aan.
Bovendien kan warmte in de vorm van een roodlichtlamp of warme kompressen ondersteunend zijn. Bij een roodlichtlamp is het belangrijk om deze op de juiste afstand te plaatsen en gedurende een gepaste, beperkte tijd te gebruiken zodat er geen brandwonden kunnen ontstaan. Warm water, kamille of goudsbloem kan worden gebruikt voor de kompressen.
Hooibloem en arnica kan ook het genezingsproces ondersteunen. Naast de conventionele medische maatregelen hebben homeopathische middelen een ondersteunend effect op de regeneratie van de huid van de dijen bij sommige patiënten. In sommige gevallen worden Traumeel® tabletten met 5 druppels Notakehl D 5 4 keer per dag gedurende 2 dagen aanbevolen.
