De term schoonheidsmiddelen omvat een heterogene productfamilie waarvan de leden verantwoordelijk zijn voor de brede taak van lichaamsverzorging en verfraaiing. De definitie van de term omvat de afbakening van het werkingsgebied van cosmetische producten, evenals hun classificatie volgens specifieke functies voor individuele delen van het lichaam en de samenstelling en aard van hun actieve ingrediënten.
Wat zijn cosmetica?
Cosmetica hebben reinigende en voedende functies en zijn bedoeld om de externe indruk van de persoon, tot aan zijn lichaamsgeur, te beïnvloeden volgens de wensen van de drager. De definitie van de specifieke eigenschappen van schoonheidsmiddelen is wettelijk vastgelegd in Duitsland. Cosmetica worden beschreven als stoffen of preparaten van stoffen die uitwendig op het menselijk lichaam worden aangebracht of mondholte Ze hebben reinigende en verzorgende functies en zijn bedoeld om de uitwendige indruk van de mens, tot en met zijn lichaamsgeur, te beïnvloeden volgens de wensen van de drager. Hun effectieve eigenschappen zijn niet primair bedoeld om ziekten of lichamelijk letsel te verlichten of te genezen. Cosmetica is dus niet onderhevig aan goedkeuring, maar wel aan etikettering. Hoewel deze definitie bedoeld is om cosmetische preparaten te onderscheiden van geneesmiddelen, is het onderscheid in de praktijk in veel gevallen moeilijk. Dit geldt enerzijds als voor cosmetische zorg gebruik wordt gemaakt van grondstoffen die ook in geneesmiddelen worden gebruikt. Aan de andere kant verplaatsen alle toepassingsgevallen zich naar een grensgebied waarin cosmetica het uiterlijk positief beïnvloedt, juist door de effecten van fysieke tekortkomingen of hyperfuncties te verlichten.
Toepassing, werking en gebruik
Cosmetische producten volgen naar hun takenpakket een indeling in preparaten met een verzorgende of decoratieve functie. Verzorgende cosmetica dienen om het lichaam te reinigen en te beschermen en kunnen worden gedifferentieerd naar het gebied van het lichaam waarin ze worden gebruikt. Huid zorg, mond- en tandzorg, haar zorg en tussenkomst in de aard van lichaamsgeur zijn de belangrijkste toepassingsgebieden van reinigende, beschermende en verzorgende cosmetische middelen. Decoratieve doeleinden worden bijvoorbeeld gediend door het aanbrengen van make-up voor het gezicht en de ogen, nagellak of zelfbruinende producten. Met name de werking van verzorgende cosmetica bevindt zich vaak op de grens van de taken van zogenaamde topische geneesmiddelen, die plaatselijk op het lichaamsoppervlak worden gebruikt. Cosmetische verzorgingsproducten voor gevoelige, geïrriteerde huid zijn nauw verwant aan medicinaal actief crèmes voor inflammatoire huid ziekten. Vochtinbrengende stoffen lijken qua werking op drugs For eczeem, neurodermitis or psoriasis De cosmetische behandeling van een onzuivere huid komt steeds meer in de buurt van medische zorg maatregelen tegen acne En de taken van cosmetica deodorants zijn nauw verwant aan de functies van antihidrotica, die in de vorm van zalven of poeders, gaan verhoogde transpiratie tegen. Overeenkomsten in het werkingsmechanisme van cosmetica en geneesmiddelen zijn niet in de laatste plaats te wijten aan het feit dat dezelfde basisstoffen vaak in beide productgroepen worden gebruikt. Medicinaal werkzame stoffen zoals panthenol, ureum, teunisbloem olie, toverhazelaar, linolzuur, vitamine K en vele anderen vinden hun toepassingen in zowel cosmetica als farmaceutische producten.
Plantaardige, natuurlijke en chemische vormen en soorten.
De regels voor de productie van cosmetische producten worden vastgesteld door de EU. Het stelt de etiketteringsvereisten voor ingrediënten vast, verbiedt het gebruik van dierproeven voor toxicologische tests en legt de verantwoordelijkheid op de fabrikant of importeur voor de compatibiliteit van de gedistribueerde producten. Er zijn meer dan 8000 verschillende stoffen goedgekeurd als ingrediënten voor cosmetica en veel daarvan zijn zeer controversieel. De meeste klassieke preparaten voor huidverzorging werken op basis van emulsies of water en chemisch sterk gefilterde minerale oliën. Siliconen, conserveringsmiddelen, nanodeeltjes en emulgatoren die mengsels van olie en vet stabiel houden zijn slechts enkele voorbeelden van stoffen die een steeds slechtere reputatie hebben als ingrediënt in cosmetica en toch veel worden gebruikt. Hier bieden natuurlijke cosmetische producten zichzelf aan als alternatief. Er is echter geen algemeen bindende definitie voor de eigenschappen van natuurlijke cosmetica. Een grote verscheidenheid aan zegels staat voor producten die vrij zijn van minerale oliën en conserveringsmiddelen of het gebruik van plantaardige grondstoffen uit biologische teelt certificeren. Omdat er geen bindende richtlijnen zijn, is het vaak erg moeilijk om op basis van alternatieve ingrediënten een beslissing te nemen over de kwaliteit van cosmetische producten.
Risico's en bijwerkingen
Emulsies waarvan de vetcomponenten zijn afgeleid van minerale olie zijn stofpreparaten die zich zeer stabiel gedragen in contact met atmosferische zuurstof en water en zijn niet vatbaar voor microbiële afbraak. Ze zijn daarom een goed verdragen en breed geteste basis voor de productie van cosmetica. In tegenstelling tot preparaten op basis van planten, petroleum-gebaseerde cosmetica bevatten geen onverzadigde vetzuren die de huid kan gebruiken als actieve ingrediënten. Plantaardige koolwaterstoffen lijken erg op de koolwaterstoffen die door de menselijke huid worden gebruikt. Ze zijn gemakkelijker te gebruiken dan minerale oliën en beschermen de huid tegen water verlies door het metabolisme te stimuleren. Dus hoewel minerale oliën goed worden verdragen maar slechts oppervlakkig worden ingevet, kunnen plantaardige stoffen beter reageren met de huid, maar kunnen ze eerder allergieën veroorzaken. Omdat de neiging tot allergische reacties een kwestie is van individuele aanleg, moet de compatibiliteit uiteindelijk geval per geval worden getest.
