Diagnose | Speekselklierontsteking

Diagnose

Het vermoeden van een ontsteking van de speekselklieren vloeit voort uit de typische symptomen die hierboven zijn beschreven en wordt bepaald door de betrokken persoon. Om de diagnose definitief te bevestigen, moet altijd een arts worden geraadpleegd. Deze arts zal eerst een gedetailleerd onderzoek van de aangetaste klier uitvoeren.

De klier moet worden gepalpeerd. Af en toe wordt hierdoor een etterende vloeistof geleegd, die naar het laboratorium wordt gestuurd. Dit kan vervolgens worden gebruikt om de ziekteverwekker te detecteren.

Daarnaast wordt er gekeken of er nog andere afwijkingen in het mondholte dat zou mogelijk het speekselklierontsteking. In sommige gevallen een bloed test kan helpen om een ​​diagnose te stellen. Een ultrageluid onderzoek wordt uitgevoerd om speekselstenen uit te sluiten of op te sporen.

Dit onderzoek is in staat om stenen met een afmeting van 1.5 millimeter of meer te detecteren met een zekerheid van meer dan 99%. Het dient ook om onderscheid te maken tussen een speekselsteen en een tumor of abces. Een andere mogelijkheid om speekselstenen (sialoliet) te visualiseren is de zogenaamde sialografie. Hierbij wordt een vloeistof met een contrastmiddel in de aangetaste speekselklier geïnjecteerd, waardoor de klier en het gehele kanalensysteem met behulp van een Röntgenstraal beeld. In uitzonderlijke gevallen kan ook een van de volgende onderzoeken nuttig zijn:

  • Computertomografie (CT),
  • Magnetische resonantiebeeldvorming (MRT),
  • Een spiegeling (endoscopie) of een
  • Fijne naald prik.

Therapie

Je kunt er zelf al veel tegen doen speekselklierontsteking. Hulp in principe: In de acute fase kunt u het beste vaste voeding vermijden. Anders hangt de specifieke therapie af van de oorzaak van de ontsteking.

antibiotica worden gebruikt bij een bacteriële infectie. Anders behandelt men eerder symptomatisch, vooral met ontstekingsremmende medicijnen en pijnstillers.

  • Koel enveloppen met alcohol,
  • Een grondige mondhygiëne en een
  • Verhoogde vochtinname.

Verder zogenaamde "spaak locker ”worden aanbevolen.

Dit zijn stoffen die de vorming van speeksel: De verhoogde speekselstroom “reinigt” de klier van binnenuit. Als een steen de oorzaak is van de ontsteking, kan deze soms zelfs via de losgekomen steen naar buiten worden getransporteerd speeksel. Als dit niet lukt, zijn er andere manieren om de steen te verwijderen: bij deze behandeling, schokken golven worden van buitenaf op de steen gericht en breken deze in kleine stukjes die dan vanzelf los kunnen komen. Bij zeer grote stenen, zoals bij abcessen, is chirurgische ingreep meestal onvermijdelijk.

  • Deze omvatten kauwgom,
  • Zure snoepjes en drankjes (bijvoorbeeld met citroensap).
  • Sommige stenen (vooral als ze aan het einde van het executietraject zijn) kunnen al worden losgemaakt door een massage.
  • Anders extracorporaal schokken golflithotripsie (ESWL) wordt meestal uitgevoerd.