Comedonen (Latijn comedere “om te eten”, “om mee te eten”, “om te consumeren”; ICD-10 L70.0: comedonen), ook wel mee-eters genoemd, zijn primaire, niet-inflammatoire uitbloeiingen (pathologische veranderingen van de huid Ze zijn verwijd haar kanalen (haarzakjes) gevuld met keratine en talg. Comedonen kunnen alleen of in combinatie voorkomen acne (Bv acne vulgaris).
Symptomen - klachten
Regelmatig optreden van de verschillende uitbloeiingen.
- Primaire, niet-inflammatoire uitbloeiingen (zogenaamde mee-eters) - microcomedonen, gesloten comedonen (witachtig klein huid entiteiten), open comedonen (huidentiteiten met een donkere talgprop).
- Secundaire, inflammatoire uitbloeiingen - papels (nodulaire verdikking van de huid), puisten (puisten), knobbeltjes, abcessen.
- Tertiaire, niet langer inflammatoire uitbloeiingen - littekenscysten (bult gevuld met vocht in de lichaamsweefsels), fistel comedonen (verbindingskanalen tussen individuele comedonen).
Voorkeursplaats (lichaamsregio's waar de veranderingen het vaakst voorkomen).
- Gezicht
Zelden worden de volgende delen van het lichaam aangetast
- Nek
- hals
- Terug
- Bovenarmen
Er zijn twee soorten mee-eters:
- Whitehead - heldere, gesloten mee-eter.
- Mee-eter - open mee-eter
Mee-eters zijn in eerste instantie nog gesloten en worden whitehead genoemd, omdat ze een wit hebben hoofd Als de mee-eters opengaan, wordt hun oppervlak zwart door de reactie van het huidpigment melanine met lucht, licht en bacteriën, worden ze dan mee-eter genoemd.
Pathogenese (ziekteontwikkeling) - etiologie (oorzaken)
In de huid zijn er de zogenaamde haar kanalen - haarzakjes - waaruit de fijne gezichtsharen groeien uit. Binnen deze kanalen zijn talgklippen De klieren produceren talg, dat via de haar kanaal om de huid te beschermen tegen uitdroging. Wanneer de haarzakje verstopt raakt, bijvoorbeeld door kleine huiddeeltjes, er ontstaan mee-eters. De talgklier is gesloten en het talg kan niet meer worden afgegeven, waardoor de follikel opzwelt. Normaal gesproken zitten er ook zogenaamde hoornachtige lamellen in de klier, die ervoor zorgen dat het talg wordt afgevoerd. Door de grote hoeveelheid talg worden de hoornachtige lamellen echter zo samengedrukt dat ze verharden en hun taak niet meer kunnen vervullen - er is een mee-eter gevormd.
Diagnostiek
Mee-eters worden gedetecteerd door oogdiagnose.
Therapie
Algemene maatregelen
- Geen manipulatie ("krabben") van papels (uit het Latijn: papula "blaasje" of knobbeltje) en puisten (uit het Latijn: pustula; puist).
- Geen hoofdbanden dragen
- Huidverzorgingstips:
- Acne Patiënten moeten talg en vet voorzichtig van de huid van het gezicht verwijderen met een milde reiniger (of beter met alleen pure water) niet meer dan één keer per dag, zonder veel wrijven. Voorzichtigheid. Grotere hoeveelheden wasmiddelen leiden tot roodheid!
- Als wasmiddel zijn geschikte zeepvrije pH-neutrale wasmiddelen geschikt syndetten (samengestelde term van synthetische wasmiddelen; dit verwijst naar synthetische wasactieve stoffen), die spaarzaam moeten worden gebruikt.
Therapie aanbeveling
- Bij een professionele behandeling wordt de huid eerst verzacht door middel van kompressen of stoombaden. Hierdoor komt de bovenste hoornlaag los en kan de mee-eter met speciaal gereedschap worden verwijderd.
Een volgende behandeling met ontsmettingsmiddelen doodt alle overgeblevenen bacteriën en voorkomt zo een nieuwe vorming. Let op! mee-eters dienen niet zelf verwijderd te worden. Het “rondduwen” zorgt ervoor dat de bacteriën verspreid verder en kan leiden tot pijnlijke ontsteking.
