Candida guilliermondii is een soort eencellige gist die leeft als saprofyten en wereldwijd wordt aangetroffen als micro-organismen in de lucht. Gisten van deze soort koloniseren de mens huid als commensalen, maar kan opportunistisch worden pathogenen in immunodeficiënties. Ze kunnen mycosen van de huid, slijmvlies, en darm, evenals Candida bloedvergiftiging en consequent bloed vergiftiging.
Wat is Candida guilliermondii?
Candida is een geslacht van gist dat behoort tot de afdeling van tubulaire schimmels (Ascomycota) en daarbinnen tot de onderafdeling van Saccharomycotina. Het geslacht wordt ingedeeld in de klasse Saccharomycetes en valt eronder in de volgorde van echte gisten of Saccharomycetales en de familie Inceratae sedis. Candida bestaat in de vorm van in totaal ongeveer 150 verschillende soorten. Een daarvan is de soort Candida guilliermondii. De schimmelsoort wordt wereldwijd verspreid en leeft alomtegenwoordig als een kiem in de lucht. De schimmel vormt kolonies van langwerpige of cilindrische scheutcellen met een lengte van twee tot zeven micrometer en een breedte van twee tot vijf micrometer. In de meeste gevallen draagt de gist lange en vaak opgerolde pseudohyphae. Langs deze pseudohyphae zijn talrijke, geclusterde blastosporen van kleine omvang, dus vooral bij de septa. Bovendien kan de soort terminale chlamydosporen vormen. De groei lijkt op die van de verwante soort Candida famata en verschijnt dus in witgrijze tot crèmekleurige kolonies met een gladde tot matte afwerking. Candida guilliermondii worden ook wel Pichia guilliermondii genoemd en behoren tot de saprofyten. De gistsoort is een zogenaamde opportunistische ziekteverwekker en kan pathogeen zijn voor de mens. Zoals alle gisten zijn Candida-soorten eencellige eukaryote micro-organismen die zich voortplanten door kiemen, deling of splijting.
Voorkomen, verspreiding en kenmerken
Vertegenwoordigers van de gistsoort Candida guilliermondii zijn in de lucht kiemen Als saprofyten voeren vertegenwoordigers van de soort geen chemo- of fotosynthese uit. Alle gisten zijn chemo-organotrofe organismen die hun energiemetabolisme met energiebronnen van organische stoffen zoals fructose, glucose, maltose of sucrose. Ze hebben geen zonlicht nodig om te groeien vanwege het ontbreken van een vereiste voor fotosynthese. Gisten gedijen het beste in neutrale tot licht zure pH-bereiken. Saprofyten zoals Candida guilliermondii voeden zich uitsluitend heterotroof. Ze hebben daarom dode organische stof nodig, die ze afbreken tot energierijke stoffen en uiteindelijk omzetten in anorganische stoffen. De cellen van alle scheutschimmels hebben meestal een ovale vorm en zijn blastosporen. Net als alle andere gistcellen, planten de cellen van Candida guilliermondii zich voort door middel van kiemen. Vanuit de betreffende moedercel steekt een bepaald gebied uit de celwand en vormt een knop. Een celkernkopie migreert in de individuele knoppen, die zich in het daaropvolgende proces volledig van de moedercel afscheiden. Schimmelschimmels kunnen celassociaties vormen als de omstandigheden gunstig zijn. De individuele cellen van deze associaties communiceren niet via septa en zijn daarom geen echte mycelia, maar worden pseudomycelia genoemd.
Betekenis en functie
De gistsoort Candida guilliermondii is normaal gesproken geen ziekteverwekker, maar leeft saprofytisch samen met de mens. Als een onschadelijke saprofiet of commensaal, is de gist niet schadelijk voor de mens en niet in het bijzonder gunstig voor de mens. Over het algemeen koloniseert gist gewoonlijk de huid van mensen, die het door de lucht bereikt. Gist kan ook de slijmvliezen, het maagdarmkanaal of de vagina koloniseren zonder symptomen te veroorzaken. Dienovereenkomstig komt infectie niet voor bij mensen met een gezonde immuunsysteem Voordat de gist zich alarmerend kan verspreiden, wordt deze herkend door cellen van de immuunsysteem als lichaamsvreemd en aangevallen. De pathogenetische betekenis van Candida guilliermondii is dienovereenkomstig laag. Omdat er echter meestal vloeistofgrenzen zijn tussen saprofyten en parasieten, kan de onschadelijke saprofiet onder bepaalde omstandigheden pathogeen worden en zo als een parasiet verschijnen. Om deze reden wordt Candida guilliermondii opportunistisch genoemd pathogenen ondanks hun wijdverbreide bestaan.
Ziekten en symptomen
Immunodeficiëntie is een omstandigheid die de eigenlijk onschadelijke gistsoort Candida guilliermondii kan veranderen pathogenenZo immunodeficiency kan worden geassocieerd met ziekten zoals 에이즈, maar kan ook het gevolg zijn van een verzwakking van de immuunsysteem veroorzaakt door ziekten zoals kanker of infecties. In aanvulling op, immunodeficiency presenteert zich vaak vanwege de fysiologie van leeftijd. Bovendien onderdrukken de therapeutische benaderingen van sommige ziekten het immuunsysteem, bijvoorbeeld in autoimmuunziekten Bij immuundeficiënte patiënten kan de gistsoort zich blijven verspreiden zonder succesvolle tussenkomst van het immuunsysteem. Huidletsels in de zin van mycosen kunnen nageldefecten en zelfs intestinale mycosen het gevolg zijn. Bij intestinale mycosen van de interne slijmvliezen is er een zeker risico op de zogenaamde Candida bloedvergiftiging Dit is een fungemia, dwz bloed vergiftiging veroorzaakt door schimmels of, in dit geval, gisten. bloedvergiftiging is een systemische ontstekingsreactie van het hele lichaam die levensbedreigend kan zijn voorwaarde Candida guilliermondii-infecties zijn in de meeste gevallen endogeen, omdat ze meestal worden veroorzaakt door gisten die al in het lichaam aanwezig zijn. Laesies op de huid, nagelsof haar worden meestal behandeld met antischimmelmiddelen. De complicatie van Candida-sepsis is geassocieerd met een ongunstige uitkomst en wordt behandeld met amphotericine B of als alternatief liposomaal amfotericine B.Als deze therapieën falen, administratie of caspofungine, voriconazolposaconazol, of anidulafungine is noodzakelijk. Idealiter herstelt het immuunsysteem van de patiënt zich onder bepaalde omstandigheden om de ziekteverwekkers alsnog alleen te kunnen bestrijden.
