Definitie
Synoniem: Ligamentum collaterale laterale (er is ook een ligament genaamd dit bij de knie) enkel gewricht van de voet - zoals de onderste - wordt versterkt door het ligamenteuze apparaat van de buitenste ligamenten. Deze buitenste ligamenten van de enkel zijn grofweg verdeeld in een binnenste en een buitenste ligamentapparaat. Het buitenste ligamentapparaat wordt gevormd door het Ligamentum collaterale laterale (buitenste collaterale ligament), dat uit verschillende individuele ligamenten bestaat.
Anatomie
Het Ligamentum collaterale laterale bestaat uit drie banddelen: alle drie de delen van de buitenste ligamenten zijn afkomstig van de laterale malleolus. Het onderste deel van de fibula wordt de buitenste genoemd enkel. Twee van de ligamenten beginnen bij de talus (enkelbeen), één bij de calcaneus (hielbeen).
Het ligamentum talofibulare anterius trekt vanaf het voorste deel van de buitenste enkel diagonaal naar voren naar de talus (talus). Het Ligamentum talofibulare posterius heeft hetzelfde botten als bevestiging, maar het trekt diagonaal van het achterste uiteinde van de buitenste enkel naar achteren naar de talus. Het voorste ligament is dunner en zwakker dan het achterste ligament en wordt daarom veel vaker aangetast door gescheurde ligamenten.
Het derde ligament dat tot het externe ligamentapparaat behoort, is het calcaneo-fibulaire ligament. Het trekt relatief centraal van de buitenste enkel naar de zijkant naar beneden en begint bij de calcaneus (hielbeen). Het trekken (torsie) of scheuren (scheuren) van het buitenste ligament is een relatief veel voorkomende gebeurtenis.
Het treedt op wanneer de voet is gebogen, de zogenaamde supinatie trauma. De enkel buigt naar buiten, de voetzool naar binnen en de ligamenten aan de buitenkant van de voet (buitenste banden) komen onder sterke spanning te staan. Sportverwondingen zijn vaak de oorzaak, maar verdraaien door ongunstige impact op oneffen ondergrond of bij het traplopen kan ook de oorzaak zijn.
In de meeste gevallen wordt het talofibulaire anterieure ligament aangetast, vaak in combinatie met het calcaneofibulaire ligament. De Lig. talofibulare posterius wordt echter bijna nooit gescheurd.
Ligamentstructuren van de voet worden bijzonder vaak aangetast door blessures. Een typische buiging van de voet naar binnen of naar buiten kan leiden tot beschadiging van het capsule-ligamentapparaat met scheuren, stretching of het scheuren van de aangetaste ligamenten. Botblessures, zoals fracturen van de buitenste of binnenste enkel zijn mogelijk, maar eerder zeldzaam.
Met ongeveer 20% van alle sportverwondingen enkelgewricht wordt vaak getroffen door trauma's van welke aard dan ook. Vergeleken met andere gewrichtenechter is er nauwelijks slijtage in de enkelgewricht, zolang er geen trauma is opgetreden. De meest voorkomende artroses treden dus op na dislocatie van de enkels of complexe verwondingen tussen kapsel en ligament.
