Kan mijn zwelling van lymfeklieren in de nek een aanwijzing zijn voor HIV?
Een zwelling van de weefselvocht knooppunten in het gebied van de nek kan het eerste teken zijn van een hiv-infectie. Een bijzonder kenmerk van een infectie met het HI-virus is dat weefselvocht knooppunten kunnen op verschillende plaatsen tegelijk opzwellen, bijvoorbeeld in de nekkeel, oksel en lies. De weefselvocht knooppunten worden vaak ongeveer 3 cm groot en zijn meestal niet pijnlijk. Griep-achtige symptomen zoals hoesten, koorts en pijnlijke ledematen komen ook vaak voor. In het bijzonder als patiënten kort voor het begin van de symptomen geslachtsgemeenschap hebben gehad met potentieel hiv-positieve personen of een niet-steriele injectie hebben gebruikt, lymfeklieren of de gelijktijdige zwelling van meerdere lymfeklierstations moet door een arts worden opgehelderd.
Zwelling van lymfeklieren in de nek van het kind
Kinderen hebben vaker last van zwelling van de lymfeklieren dan volwassenen. Dit komt omdat hun immuunsysteem ontwikkelt zich nog en ze worden vaker getroffen door infecties. Typische zwelling van de lymfeklieren komt vooral veel voor bij kleine kinderen en kinderen in de leerplichtige leeftijd.
In de meeste gevallen zijn vergrotingen van de lymfeklieren in de nek worden veroorzaakt door eenvoudige, snel voorbijgaande infecties. Typisch zijn verkoudheid, bronchitis of amandelontsteking. rubella en mazelen kan ook gepaard gaan met zwelling van de lymfeklieren in de nek.
Het is belangrijk voor ouders om de vergrote lymfeklieren van hun kinderen in de gaten te houden en aandacht te besteden aan begeleidende symptomen zoals hoofdpijn, hoesten, huiduitslag en koorts. Vergrotingen van de lymfeklieren die niet kunnen worden verklaard door typische infectieziekten, moeten door een arts worden opgehelderd. Dit is vooral het geval als de zwelling al lang aanwezig is, ongewoon snel groeit of al erg groot is.
Mogelijke oorzaken zijn auto-immuunziekten en verschillende soorten tumoren. Om dergelijke ziekten in ieder geval uit te sluiten bloed moet van het kind worden afgenomen. Vaak een ultrageluid onderzoek wordt ook uitgevoerd en een Röntgenstraal van de hoofd regio en longen is gemaakt.
