Wat wordt bedoeld met branden in het hoofd?
Hoofdpijn kunnen zich in verschillende vormen presenteren. Brandend is een van hen. Dit gevoel wordt veroorzaakt door zenuwirritatie (zenuwpijn), bijvoorbeeld door ontsteking of beknelling.
De hersenen stof zelf bevat geen zenuwen. Ze bevinden zich op de hersenvliezen, bloed schepen, craniaal en ruggenmerg zenuwen en de huid. De pijn kan echter ook op een andere locatie ontstaan en uitstralen naar de hoofd of daar gezien worden.
Typerend is een bliksemachtige schietpartij in afwisseling met pijn-vrije fasen. Er zijn veel mogelijke oorzaken. Naast onschadelijke triggers kan het ook een teken zijn van een ernstige ziekte. Als de klachten aanhouden of als er nog meer klachten optreden, is het raadzaam om de oorzaak op te zoeken. Net als bij hoofdpijn in het algemeen is de oorzaak echter niet altijd te achterhalen.
Oorzaken
Brandend kan voorkomen bij alle soorten hoofdpijn. Het komt voor bij gewone spanningshoofdpijn, migraine en meer zeldzame vormen zoals cluster hoofdpijn en trigeminus zenuwpijn. Clusterhoofdpijn (Binge-Horton-syndroom) wordt gekenmerkt door ernstige eenzijdige pijn in het gebied van de ogen.
Het gaat gepaard met rood worden van de ogen, tranenvloed, loopneus neus- en zweten. De aanvallen vinden meestal 's nachts plaats en duren tussen de 15 en 180 minuten. Trigeminus zenuwpijn is een ziekte van een hersenzenuw die door het gezicht loopt.
Het leidt tot plotselinge, extreem sterke pijnaanvallen, meestal eenzijdig. Als ze maar een paar seconden duren, zijn er tot wel 100 aanvallen per dag mogelijk. Andere oorzaken kunnen zijn: stress, Depressiezenuwbeknelling bij de wervelkolom, spanning, een gezichtsbehandeling herpes Zoster, hoge bloeddruk, Slechte dieet (onvoldoende vochtinname, grote hoeveelheden alcohol) en zelden maar significant: ontsteking van de oogzenuw (oogzenuwontsteking) met meestal eenzijdig branden in het oog gebied, vergezeld van visuele stoornissen.
Trigeminusneuralgie is een ziekte van een hersenzenuw die door het gezicht loopt. Het leidt tot bliksemachtige, extreem sterke pijnaanvallen, meestal eenzijdig. Als ze maar een paar seconden duren, zijn er tot wel 100 aanvallen per dag mogelijk.
Andere oorzaken kunnen zijn: stress, Depressiezenuwbeknelling bij de wervelkolom, spanning, een gezichtsbehandeling herpes Zoster, hoge bloeddruk, Slechte dieet (onvoldoende vochtinname, grote hoeveelheden alcohol) en zelden maar significant: ontsteking van de oogzenuw (oogzenuwontsteking) met meestal eenzijdig branden in het oog gebied, vergezeld van visuele stoornissen. Andere oorzaken kunnen zijn: stress, Depressiezenuwbeknelling nabij de wervelkolom, spanning, gezichtsbehandeling gordelroos (herpes Zoster), hoge bloeddruk, Slechte dieet (onvoldoende vochtinname, grote hoeveelheden alcohol) en, zelden maar significant: ontsteking van de oogzenuw (oogzenuwontsteking) met een brandend gevoel in de ogen, meestal aan één kant, vergezeld van visuele stoornissen. Pijn is een zintuiglijke waarneming die onderhevig is aan complexe verwerking door de zenuwstelsel.
Dit gebeurt door de interactie van zenuwcellen via zogenaamde neurotransmitters. Het vrijkomen ervan kan worden beïnvloed door stress of geestesziekte en zo de perceptie van pijn veranderen. Anders kunnen onopgemerkte of nauwelijks gemerkte fysieke prikkels plotseling als pijnlijk, in dit geval brandend, worden ervaren.
In ongeveer een derde van alle multiple sclerose patiënten, vooral jonge vrouwen, een ontsteking van de optische zenuw (optische neuritis) treedt op aan het begin van de ziekte. Dit komt meestal maar in één oog voor. Getroffenen klagen over verminderde gezichtsscherpte, storingen, vooral in het centrale gezichtsveld, kleurwaarnemingsstoornissen en bewegingsafhankelijke pijn achter het oog.
Deze ontsteking van de optische zenuw gaat meestal vooraf aan andere symptomen van multiple sclerose en is daarom een belangrijke indicatie voor vroege detectie. Depressie kan gepaard gaan met lichamelijke klachten of er zelfs de oorzaak van zijn (larven / somatiserende depressie). Vooral bij ernstige depressies treden vaak naast verminderde rijvaardigheid en depressieve stemming ook lichamelijke symptomen op.
Pijn zonder herkenbare lichamelijke oorzaak is mogelijk. Grote kans dat de lichamelijke klachten ook verdwijnen na een passende behandeling met psychotherapie en, indien nodig, antidepressiva. Bij larvendepressie is pijn geen begeleidend symptoom, maar eerder een uitdrukking van de geestesziekte. Dit wordt echter niet waargenomen door de patiënt, het is als het ware “verborgen”. In ieder geval moet depressie als oorzaak serieus worden genomen en behandeld.
