Synoniem
Medisch: hypoparathyreoïdie
Definitie
Hypothyreoïdie (hypoparathyreoïdie) is een ziekte van de bijschildklier dat leidt tot een tekort aan bijschildklierhormoon. Dit gebrek aan bijschildklier hormonen leidt tot een gebrek aan calcium door het hele lichaam, wat neurologische symptomen kan veroorzaken.
Ethiologie
De meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie is een chirurgisch geïnduceerde verwijdering van de bijschildklieren tijdens een gedeeltelijke of volledige thyreoïdectomie. Minder vaak worden de bijschildklieren beschadigd door straling, auto-immuunziekten of langdurig en ernstig magnesium tekort.
Veroorzaken
Parathormoon is een hormoon dat wordt geproduceerd in de bijschildklieren en dat de calcium en fosfaat evenwicht. Indien de calcium het niveau in het lichaam is te hoog, het bijschildklierhormoon wordt in verminderde vorm uitgescheiden (negatieve feedback), terwijl een verlaagd calciumniveau leidt tot een verhoogde secretie van het bijschildklierhormoon. Dit beïnvloedt op zijn beurt de afbraak en vorming van bot en reguleert daardoor de afgifte van calcium uit het bot, of de opname van calcium in het bot. In geval van hypoparathyreoïdie (hypothyreoïdie), kan deze calciumstofwisseling niet meer worden gereguleerd. Dit resulteert in een aanzienlijke verlaging van het calciumgehalte in de bloed, die vervolgens de klinische symptomen van calciumtekort veroorzaakt.
Symptomen
De symptomen van bijschildklier hypothyreoïdie worden gekenmerkt door een enorm calciumtekort en verhoogde fosfaatspiegels in de bloed. Vooral het calciumtekort leidt tot klinische symptomen. Bijzonder tragisch is een significant verhoogde vatbaarheid voor krampen in de skeletspieren of zelfs in het hele lichaam (epileptische aanvallen).
Een typisch symptoom van bijschildklier hypothyreoïdie is de zogenaamde pootpositie van de handen, die wordt veroorzaakt door krampen. Bovendien leidt een calciumtekort tot verlies van gevoeligheid (paresthesie), haaruitval, droge en broze huid. Klinische tekenen van tetanie zijn contracties van de gezichtsspieren wanneer de nervus facialis 1 tot 2 cm voor de oorlel wordt gestreeld (teken van Chvostek), evenals de pootpositie van de handen wanneer een bloed drukmanchet wordt opgeblazen via de systolische druk (teken van Trousseau).
