Verloop van orale spruw
In het mondholte er is een karakteristiek verloop van de “mond rot". In het begin verschijnen er talloze blaren ter grootte van een speldenknop op sterk ontstoken slijmvliezen. Het aantal is ongeveer vijftig tot meer dan honderd individuele blaasjes.
Deze hebben echter maar een korte verblijftijd en veranderen in gelige, veelal cirkelvormige depressies, zogenaamde erosies. Ze zijn omgeven door een sterk rode rand en zijn bedekt met een fibrinelaag (een eiwit van de bloed stollingssysteem). In dit stadium lijdt de getroffen persoon ernstig pijn.
De slijmvliesveranderingen treden voornamelijk op in het voorste en middengedeelte van de mondholte. Tegelijkertijd de hele mondelinge slijmvlies wordt beïnvloed door ernstig gingivitis (= ontsteking van het tandvlees). De tandvlees zijn helderrood, gezwollen en bedekt met een fibrinelaag.
Dit veroorzaakt een onaangename slechte adem, daarom wordt de ziekte van gingivostomatitis herpetica gewoonlijk spruw genoemd. De omliggende weefselvocht knooppunten zwellen op, zijn uitpuilend en hard en erg pijnlijk om aan te raken. Slikproblemen zijn ook mogelijk.
De getroffen persoon heeft verhoogde speekselvloed en ernstig ongemak bij het tandenpoetsen, zoals de gezwollen tandvlees onaangenaam veroorzaken pijn elke keer dat ze worden aangeraakt. De aanvankelijk snel ontwikkelende symptomen binnen de mondholte verdwijnen gewoonlijk binnen tien tot veertien dagen onder bedrust en rust. Hoewel "spruw" een recidiverend, zeer pijnlijk beloop heeft, verdwijnt het gewoonlijk zonder nawerkingen na twee tot maximaal drie weken, zonder dat er littekens in de mondholte of iets dergelijks achterblijven.
Er moet echter voor worden gezorgd dat het lichaam wordt beschermd en dat u zich niet te veel inspant om het risico van complicaties zoals myocardiet or hersenvliesontsteking bij kinderen, die permanente schade aan de hersenen en hersenvliezen. Lichamelijk contact moet ook worden vermeden vanwege het risico op infectie totdat de ziekte voorbij is. De incubatietijd van gingivostomatitis herpetica, dwz de tijd die de ziekte nodig heeft om van infectie tot aanvang te evolueren, is vier tot zes dagen.
Pas daarna begint de acute ziekte en verschijnen de eerste symptomen. Deze omvatten koortsvermoeidheid braken en ernstige agitatie. Zelfs een neiging tot convulsies en typische veranderingen in de mondholte met slechte adem, verhoogde speekselvloed en regionale zwelling van de weefselvocht knooppunten komen voor.
Als patiënten al drager zijn van de herpes virus, is er vaak geen uitbraak van spruw. Als sommige mensen echter door verschillende factoren worden getroffen, zoals stress of andere infecties, kan een plotselinge uitbraak van de ziekte optreden. De ziekte vordert snel, met pijnlijke slijmvliesdefecten als gevolg koorts. Het bereikt zijn hoogtepunt al na 2-3 dagen. Daarna begint de genezingsfase, die nog eens 3 dagen duurt. De duur van de ziekte mag daarom niet langer zijn dan 7-10 dagen.
Alle artikelen in deze serie:
