Begeleidende factoren | Het chronische pijnsyndroom

Begeleidende factoren

Naast het belangrijkste symptoom van pijnkunnen ook andere begeleidende symptomen optreden. Uitputting en vermoeidheid zijn niet atypisch voor deze ziekte. Bovendien is het persistent pijn kan in sommige gevallen misselijkheid en zelfs braken.

Psychisch begeleidende symptomen spelen een belangrijke rol bij chronische aandoeningen pijn syndroom. Vaak Angst stoornissen, Depressie of somatoforme stoornissen zijn begeleidende symptomen. De somatoforme stoornis beschrijft een ziektebeeld waarin lichamelijke aandoeningen bestaan ​​zonder dat er daadwerkelijk een organische ziekte aanwezig is.

Als zich een stressvolle situatie heeft voorgedaan voordat de chronische pijn zich ontwikkelt, of als de pijn als bijzonder stressvol wordt ervaren, kan zich een posttraumatische stressstoornis ontwikkelen. In sommige gevallen kan het moeilijk zijn om te bepalen of de psychologische symptomen een begeleidende reactie op de pijn zijn of de uitlokkende factoren. Het leidende principe van psychosomatische geneeskunde is om fysieke schade of symptomen te koppelen aan de eigen psyche.

Er wordt dus aangenomen dat fysieke symptomen worden veroorzaakt door psychologische factoren of deze beïnvloeden. De menselijke psyche speelt ook een belangrijke rol bij het ontstaan ​​van chronische pijn. Dit wordt verder toegelicht onder het aspect oorzaken.

De eigen perceptie van pijn kan worden beïnvloed door gebeurtenissen uit het verleden en huidige gebeurtenissen en verandert de perceptie van een normaal kortdurende pijn zodat deze chronisch wordt. Psychologische risicofactoren die deze chronificatie kunnen ondersteunen zijn bijvoorbeeld voortdurende stress of andere pijnervaringen in het verleden. Interessant is dat het aanvankelijk negeren van de pijn of een inconsistente behandeling van pijn ook kan bijdragen aan het chronisch maken ervan. Beschermende psychologische factoren die een positief effect hebben op pijn zijn sociale steun, vooral van een partner. Daarnaast kan een positieve houding en acceptatie van de pijn er een helend effect op hebben.

Oorzaken

Het chronische pijnsyndroom is een zeer complex ziektebeeld en de oorzakelijke factoren zijn nog niet volledig begrepen. In veel gevallen is er geen exacte oorzaak van chronische pijn te vinden. Er zijn echter enkele factoren bekend die kunnen leiden tot het ontstaan ​​van een chronisch pijnsyndroom.

Langdurige pijn veroorzaakt door ongevallen, tumorziekten of amputaties kan bijvoorbeeld leiden tot bepaalde veranderingen in het lichaam. Bijgevolg is pijn niet langer een symptoom van een bovenliggende ziekte, maar is het nu een op zichzelf staand ziektepatroon. De pijn blijft bestaan, zelfs als de oorspronkelijke onderliggende ziekte als genezen of voldoende behandeld wordt beschouwd.

Neuropathische pijn, ook wel in de volksmond bekend als zenuwpijn, kan de pijn beïnvloeden geheugen als de eerste behandeling onvoldoende is. Dit resulteert in chronische pijn die moeilijk te behandelen is. Ten slotte kan een onjuiste behandeling van de pijn, bijvoorbeeld bij extreme fixatie of depressieve stoornissen, ook leiden tot een chronisch pijnsyndroom.

Alleen psychologische factoren kunnen ook chronische pijn veroorzaken zonder een stoornis in het lichaam te ontdekken. In de geneeskunde wordt stenose over het algemeen gezien als een vernauwing. In wervelkanaal stenose, het wervelkanaal is vernauwd, dwz de ruimte in de wervelkolom waar de spinal cord runs.

De spinal cord is een bundel van zenuwen die kunnen reageren met pijn door compressie. Een veel voorkomende oorzaak van wervelkanaal stenose is een hernia. Hier is de kern van de tussenwervelschijf drukt op de spinal cord, veroorzaakt pijn.

Zolang er geen neurologische symptomen zijn, zoals verlamming of gevoelloosheid in de rug, billen of benen, wordt stenose meestal conservatief behandeld. Dit omvat fysiotherapie en pijnstillers. De laatste therapeutische stap is een operatie.

Als de pijn niet voldoende wordt behandeld, is het mogelijk dat deze chronisch wordt. Dit betekent dat de patiënt nog steeds pijn zal hebben, zelfs na een succesvolle behandeling van de spinale stenose. Dit kan een leven lang meegaan en moet beslist worden behandeld, aangezien chronische pijn vaak kan leiden tot mentale uitputting en Depressie en zelfs zelfmoord.