Antibiotica Antibiose bij diverticulitis

Antibiose voor diverticulitis

In licht tot zeer acuut diverticulitis van een volwassene wordt een breed-spectrum antibioticum of een geschikte combinatie gewoonlijk toegediend via de ader​ Metronidazol + fluorochinolonen van de 2e of 3e groep, amoxicilline + Betalactamaseremmers of cefalosporines van de 2e en 3e groep bleken effectieve combinaties te zijn. De compatibiliteit van de antibiotica met andere geneesmiddelen van de patiënt moet worden opgehelderd en orgaanschade van de lever or nier moet worden meegenomen in de planning van de dosering.

Toepassing voorbeeld

Metronidazol (Clont®): behandelingsduur 5-7 dagen, 1 g per dag. Bij nierinsufficiëntie moet de dosis worden aangepast of verdeeld. Het medicijn wordt tijdens zwangerschap en lactatie en in het geval van bekend bloed vormingsstoornissen. Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer tijdelijke veranderingen in smaak, misselijkheid, braken, diarreedonker worden van urine, bloed tel veranderingen, huidreacties, etc.

Duur van inname

If diverticulitis is gediagnosticeerd en het een ernstig of gecompliceerd beloop is, moet zeer snel met antibiotica worden begonnen. De momenteel gestandaardiseerde combinatiebehandeling moet gedurende een periode van 7-10 dagen als een infuus of in tabletvorm worden ingenomen. Het is ook mogelijk om onder intramurale condities te starten met een infuusbehandeling in het ziekenhuis en vervolgens de medicatie om te zetten naar een tabletbehandeling.

Het is belangrijk om de antibioticabehandeling niet te onderbreken of voortijdig te stoppen. Uitzonderingen zijn echter bijwerkingen veroorzaakt door de behandeling of het volledig uitblijven van symptomatische verbetering. In sommige gevallen kan de antibioticabehandeling ook worden verkort tot ongeveer 5 dagen. Dit is vooral het geval als het verloop van de ziekte ongecompliceerd en mild is, maar het diverticulitis kan op geen enkele andere manier worden behandeld.

Wat te doen als antibiotica niet helpen?

In sommige gevallen is de antibiotica genomen heeft mogelijk niet het verwachte verbeterende effect. In dat geval moet de behandeling eerst worden stopgezet. Bovendien moet de diagnose worden gecontroleerd om te zien of het echt een ontsteking van een divertikel is.

In deze context een colonoscopie moet worden uitgevoerd om te zien of divertikels ontstoken zijn en zo ja, hoeveel er door de ontsteking zijn getroffen. Als blijkt dat de ontsteking zeer ver gevorderd is in de darmwand, moet worden overwogen of de behandeling niet operatief moet worden uitgevoerd. Hiervoor wordt het deel van de darm dat bedekt is met de ontstoken divertikels verwijderd en worden de resterende uiteinden van de darm weer aan elkaar gehecht.

Echter, als de darm slijmvlies slechts matig ontstoken is, kan worden overwogen om een ​​ontstekingsremmende behandeling een paar dagen of zelfs weken voort te zetten in plaats van een antibioticabehandeling. Voorzichtigheid is echter geboden bij het kiezen van de juiste medicatie, aangezien veel ontstekingsremmend werken pijnstillers leiden tot diarree​ Een andere behandeling voor diverticulitis die niet goed kan worden behandeld door het aanvankelijk ingenomen antibioticum, is een verandering van antibiotica​ Hoewel de bekende combinaties van medicijnen beproefde preparaten zijn, omdat niet bekend is welke ziekteverwekkers de ontsteking veroorzaakten, kan een verandering van preparaat nuttig zijn.