Anorexia: verslaafd aan honger

Vaak anorexia begint met een onschadelijk dieet om wat extra kilo's kwijt te raken. Maar de overgang naar anorexia kan glad zijn. Als het gewicht blijft dalen en het eetgedrag uit de hand loopt, professionele hulp in de vorm van psychotherapie is meestal nodig. Vooral meisjes en jonge vrouwen lopen het risico zich te ontwikkelen anorexia - maar mannen kunnen ook worden getroffen. De ziekte kan levensbedreigend zijn. Vroeg therapie verbetert de kansen op herstel aanzienlijk.

Wat is anorexia?

Anorexia nervosa, samen met boulimia (eetbuistoornis, boulimia nervosa) en eetbuien eetstoornis, is een van de eetstoornissen. Deze psychische aandoeningen worden gekenmerkt door een pathologische benadering van voedselinname. Anorexia nervosa wordt gedefinieerd als het hebben van een body mass index (BMI) van minder dan 17.5 kg / m². Andere criteria voor de diagnose zijn zelfgeïnduceerd gewichtsverlies, een stoornis in het lichaamsschema waarbij de aangedane persoon zich ondanks dat hij te dik is, te dik voelt ondergewicht, en hormonale stoornissen als gevolg van ondervoeding​ Als niet aan al deze criteria wordt voldaan, verwijzen experts naar de voorwaarde als atypische anorexia.

Eetaanvallen bij boulimia nervosa en eetbuistoornis.

In tegenstelling tot anorexia ligt de focus in boulimia gaat niet over uithongering maar over eetaanvallen gevolgd door opzettelijk braken​ Beide eetstoornissen hebben vaak een pathologische angst om aan te komen, evenals een constante preoccupatie met voedsel in de geest. Vreetbui syndroom wordt ook gekenmerkt door eetaanvallen. Omdat er echter geen volgende tegenmaatregel is, zoals braken, patiënten zijn meestal te zwaar.

Orthorexia: pathologisch gezond eten

Een nieuw opgekomen vorm van eetstoornis is de zogenaamde orthorexia: Hier besteden de getroffenen dwangmatig aandacht aan een gezonde dieet en weiger in hun ogen strikt ongezond voedsel. Gevolgen op de lange termijn kunnen zijn: ondervoeding en sociaal isolement. Echter, orthorexia is nog geen erkende ziekte.

Wie heeft anorexia?

Anorexia komt vooral veel voor bij tieners en jonge vrouwen. Mannen kunnen echter ook anorexia hebben. Dit komt echter veel minder vaak voor, aangezien vrouwen ongeveer tien keer meer kans hebben om getroffen te worden. In de regel begint de ziekte tussen de 10 en 25 jaar, maar meestal tijdens de puberteit tussen 13 en 16 jaar. In Duitsland lijdt ongeveer 1.4 procent van de volwassenen aan anorexia nervosa - volgens de resultaten van een representatieve studie uit 2013. De frequentiecijfers lopen hierin echter sterk uiteen. Daarnaast is het aantal niet-gemelde gevallen enorm hoog, vooral bij eetstoornissen.

Afslankmanie als oorzaak?

Er kunnen verschillende oorzaken zijn leiden tot de ontwikkeling van anorexia nervosa. Genen lijken een rol te spelen, want bij identieke tweelingen worden beide broers en zussen in tot wel 50 procent van de gevallen getroffen. Biologische factoren zoals veranderingen in zenuwboodschappers kunnen ook een rol spelen. In aanvulling op, jeugd trauma, verstoorde conflicthantering in het gezin of een overbezorgde opvoeding kunnen bijdragen aan het ontstaan ​​van anorexia. Of de verspreiding van het slanke schoonheidsideaal in de media en de samenleving anorexia kan bevorderen of veroorzaken, is controversieel.

Hoe herken je anorexia?

De overgang van een dieet naar anorexia verloopt vaak geleidelijk. Maar op welk punt spreekt men van anorexia? Het alarmsignaal is de zogenaamde body schema-stoornis (body dysmorphia): anorexia vinden zichzelf te dik ondanks dat ze duidelijk ondergewicht en wil meer afvallen. Een ander kenmerk van anorexia is een strikte controle van de voedselopname, waarbij "dikmakende" voedingsmiddelen meestal worden vermeden. Het is belangrijk om dit te onderscheiden van puur ondergewicht: vaak worden mensen met ondergewicht bestempeld als anorexia, ook al hebben ze normaal eetgedrag.

Anorexia: mogelijke symptomen

Naast het belangrijkste kenmerk van "ondergewicht als gevolg van zelfopgewekt gewichtsverlies", kan anorexia zich op verschillende manieren manifesteren. Andere mogelijke symptomen zijn:

  • Lange periodes van vasten
  • Overmatige sporten
  • Misbruik van medicijnen zoals laxeermiddelen, drainagetabletten, schildkliermedicijnen of eetlustremmers
  • Opzettelijk braken met of zonder voorafgaande eetaanvallen.
  • Strikte controle van het lichaamsgewicht met een zeer laag streefgewicht
  • Paniekangst om aan te komen
  • Gewichtsverlies verbergen - bijvoorbeeld door losse kleding te dragen of gewichten te verbergen bij het wegen
  • Zeer langzaam eten of zelfverbeeldde “eetrituelen”.
  • Constante mentale preoccupatie met de onderwerpen gewicht en voeding

Niet zelden lijden anorexia ook aan psychische symptomen of stoornissen zoals depressieve stemming, obsessief gedrag, Angst stoornissen of persoonlijkheidsstoornissen. Zo kan er een vicieuze cirkel ontstaan ​​die de anorexia kan verergeren.

Gevolgen van anorexia nervosa: lichamelijke symptomen

Omdat het lichaam bij anorexia te weinig energie en voedingsstoffen krijgt, zijn er vaak symptomen van lichamelijke tekortkomingen of, in ernstige gevallen, zelfs blijvende schade. Gevolgen op korte termijn van een verminderde energie-inname zijn bijvoorbeeld:

  • Bevriezing, koude handen en voeten
  • Hoofdpijn
  • Constipatie
  • Lage bloeddruk, trage hartslag
  • Slaapstoornissen
  • Concentratieproblemen, verminderde prestaties

Langdurige ondervoeding kan ook de volgende fysieke veranderingen veroorzaken door gebrek aan energie en voedingsstoffen:

  • Droge, schilferige huid
  • Broze nagels
  • Haaruitval
  • Pluizig haar over het hele lichaam (lanugo-haar).
  • Opschorting van de menstruatie vanwege een daling van de geslachtshormoonspiegels.
  • Verminderde interesse in seksualiteit (verlies van libido).
  • Potentiestoornissen bij mannen
  • Hartritmestoornissen (zoals vanwege kalium tekort tijdens braken, evenals misbruik van laxeermiddelen or uitdroging tablets).
  • Nierschade
  • osteoporose
  • Tandschade (door calcium tekort of braken).
  • Gevoeligheid voor infectie door verzwakking van het immuunsysteem
  • Waterretentie door eiwittekort
  • Atrofie van hersenweefsel met concentratiestoornissen, geheugenstoornis of verandering van karakter (normaliseert gewoonlijk wanneer het normale gewicht is bereikt)

Gewichtstoename: Acute behandeling van anorexia

Therapie van anorexia bestaat uit behandeling van lichamelijke symptomen en psychotherapeutische ondersteuning. Afhankelijk van de mate van ondergewicht, stabilisatie van het fysieke voorwaarde is een prioriteit. Voor dit doel moeten patiënten lichaamsgewicht toenemen, afhankelijk van hun BMI en mogelijke deficiëntiesymptomen zoals elektrolytstoornissen moet worden gecompenseerd. In ernstige gevallen is opname in een kliniek aan te raden. Bij gebrek aan begrip van de ziekte, dwangvoeding door middel van een maag buis kan onder bepaalde omstandigheden nodig zijn.

Psychotherapie: kernelement van de behandeling

Psychotherapie - bijvoorbeeld in de vorm van zogenaamde cognitieve gedragstherapie - is essentieel bij de behandeling van anorexia. Dit komt omdat genezing van de ziekte in de meeste gevallen alleen mogelijk is met psychologische ondersteuning. De getroffenen leren hoe ze hun lichaam kunnen accepteren en maken geleidelijk kennis met normaal eetgedrag en leven na anorexia. Vaak wordt er een behandelcontract opgesteld waarin behandeldoelen - zoals een bepaalde wekelijkse gewichtstoename (meestal 500 tot 1,000 gram) - worden vastgesteld.

Therapie: medicijnen alleen voor bijkomende ziekten

Naast psychotherapiekunnen groepstherapieën of kunsttherapieën worden gebruikt. Vooral bij kinderen en adolescenten, de betrokkenheid van familieleden - bijvoorbeeld in de vorm van familie therapie - is ook erg belangrijk. Medicijnen die de psyche beïnvloeden (zogenaamde psychotrope geneesmiddelen), aan de andere kant, worden alleen gebruikt bij anorexia in het geval van gelijktijdige psychische aandoeningen zoals Depressie​ De duur van de behandeling bij anorexia is afhankelijk van het succes van de behandeling en verschilt per patiënt.

Vroegtijdige therapie vergroot de kans op herstel

De vroege start van de therapie is cruciaal voor de prognose van anorexia nervosa. Daarnaast geldt in het algemeen het volgende: hoe meer uitgesproken het gewichtsverlies is en hoe ouder de getroffen persoon is bij het begin van de ziekte, des te vaker treedt terugval op. Het genezingspercentage voor anorexia wordt gegeven als ongeveer 50 tot 70 procent. Dit staat in contrast met een sterftecijfer van ongeveer 5 tot 20 procent, en zelfmoord is een veelvoorkomende doodsoorzaak bij anorexia, naast de fysieke schade die wordt veroorzaakt door extreem ondergewicht.

Help-service op internet

Patiënten met anorexia zijn meestal geremd om naar een arts te gaan en weten niet waar ze terecht kunnen. Hier biedt internet tal van informatiediensten voor de getroffenen, evenals advies voor ouders. Ook adressen van adviescentra en tests voor eerste beoordeling ("Ben ik anorexia?") Zijn online te vinden. De volgende links bieden meer informatie en hulp bij anorexia:

  • Federaal centrum voor gezondheidseducatie
  • Hongerig online
  • Patiëntrichtlijn diagnose en behandeling van eetstoornissen.
  • Anorexia nervosa - zelfhulp bij eetstoornissen

Pro Ana: gevaarlijke uitwisseling op internet

Internet biedt lijders laagdrempelige en gratis uitwisselingsplatforms - maar ook in negatieve zin: 'Pro Ana' is een anorexia-beweging die aan het begin van de 21e eeuw op internet opkwam en waarvan het doel niet is om de ziekte te bestrijden, maar doorgaan het verliezen van gewicht​ Op blogs en in forums wordt de ziekte geïdealiseerd en gepersonifieerd in de vorm van "Ana" (afgeleid van anorexia). Anorexia geven elkaar tips om af te vallen en de ziekte te verbergen, en motiveren elkaar - bijvoorbeeld met foto's van zichzelf of van modellen met ondergewicht (zogenaamde “thinspiration”).