Anesthesie tijdens een colonoscopie | Colonoscopie

Anesthesie tijdens een colonoscopie

In colonoscopiewordt een endoscoop (buisvormig instrument met camera) door de anus in de dikke darm, zodat de arts eventuele veranderingen in het slijmvlies daar kan detecteren. Deze procedure is meestal pijnloos, maar enigszins onaangenaam. Anesthesie is daarom niet absoluut noodzakelijk voor een colonoscopie.

In overleg met de patiënt wordt besloten of de patiënt de behandeling zal ondergaan colonoscopie volledig bij bewustzijn of dat hij / zij het niet wil ondergaan. Dit hangt af van de duur van de colonoscopie, van het persoonlijke gevoel van de patiënt pijn en angst voor de colonoscopie. In de meeste gevallen wordt de colonoscopie echter uitgevoerd onder lichte verdoving, een zogenaamde verdoving.

Hierbij wordt de patiënt geïnjecteerd met een kalmeringsmiddel, waardoor hij of zij kan slapen, zodat hij of zij niet op de hoogte is van het onderzoek. Het verschil met algemeen anesthesie is dat de slaap niet zo diep is als je verdoofd bent. Hoewel de patiënt ook een infuus krijgt, hoeft hij tijdens de behandeling niet te worden beademd verdoving.

De hart-, circulatie en ademhaling functies worden gecontroleerd. Na de colonoscopie kan de patiënt uitslapen en mag hij de komende 24 uur niet rijden. Verdoving moet altijd worden uitgevoerd bij patiënten met hoge bloeddruk or hart- mislukking.

Het wordt ook aanbevolen voor zeer angstige patiënten. Colonoscopieën worden ook wel colonoscopie genoemd en zijn tegenwoordig een routinematige diagnostische en therapeutische behandeling. De procedure wordt uitgevoerd met behulp van een coloscoop.

Een colonoscoop is een flexibele buis met een kleine camera, een sterk licht en verschillende openingen voor het inbrengen van instrumenten aan het uiteinde. Glasvezelbundels geleiden licht- en kleurvlekken langs de colonoscoop en projecteren het te zien beeld op een scherm. Voorafgaand aan elke colonoscopie moet de patiënt eerst zijn of haar darm met medicinale werking reinigen laxeermiddelen.

Bovendien moet hij zijn vastend voor de colonoscopie. Kort voor de ingreep wordt een korte verdoving ingespoten en wordt de patiënt lateraal gepositioneerd. Vervolgens wordt de colonoscoop in de anus en langzaam gevorderd naar de overgang van dunne darm tot dikke darm.

Om optimale zichtomstandigheden voor de onderzoeker te creëren, is het nodig om lucht in te brengen zodat de darm zich tijdens het onderzoek ontvouwt. De onderzoeker probeert met verschillende roterende bewegingen de buis helemaal naar voren te duwen. Terwijl hij hem terugtrekt, inspecteert hij vervolgens de darmwand, onderzoekt deze op ontstekingen, bloedingen en tumoren en kan hij ook monsters nemen met een van buiten ingebrachte tang, die vervolgens onder een microscoop kunnen worden onderzocht.

Vaak kleiner en groter poliepen worden gezien, die meestal in dezelfde sessie worden verwijderd om de ontwikkeling van te voorkomen kanker​ Tumoren worden meestal gebiopteerd, in zeldzame gevallen kan een visuele diagnose voldoende zijn in het geval van gevorderde dikke darm carcinoom. Bloedingen die worden gezien, kunnen worden gestopt met hechtdraad of medicijninjecties.

Colonoscopie wordt therapeutisch gebruikt om langdurig te verduidelijken pijn of diarree, evenals frequente veranderingen in diarree en constipatie en in gevallen van bloed in de ontlasting. Als preventief onderzoek zou iedereen van 55 jaar en ouder een coloscopie moeten ondergaan, die wordt betaald door volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen. Ondanks de kleine ingreep kunnen in zeldzame gevallen nog steeds bloedingen, perforaties en ontstekingen optreden, waardoor verdere medische maatregelen noodzakelijk zijn.