Synoniemen
Tanden, tand kroon, tandwortel, glazuur, tandvlees Medisch: Dens Engels: tand Anatomie is de wetenschap die zich bezighoudt met de vorm en constructie van het lichaam en zijn delen. Wat op het hele menselijk lichaam van toepassing is, is ook van toepassing op de afzonderlijke delen, inclusief de tand. Grofweg kan de tand worden verdeeld in kroon, nek en root. Klik hier om naar tandheelkunde te gaan.
De kroon van de tand
Er wordt onderscheid gemaakt tussen de zichtbare en niet zichtbare delen van de tand. Het zichtbare deel, dat zich boven de tandvlees en steekt uit in de mondholte, heet de tand kroon De buitenste laag, om zo te zeggen de coating van de kroon, is de tand glazuur, het bestaat uit hydroxyapatiet, een anorganisch materiaal dat slechts 1-2% organische stof bevat.
Hyddroxylapatite heeft een prismatische structuur, waardoor het een zekere transparantie heeft. De tand glazuur is de hardste substantie van het lichaam. Onder het glazuur zit nog een tweede, veel zachtere laag dentine.
Het dentine of dentine is veel zachter dan het glazuur, maar harder dan bot. Het wordt afgewisseld met fijne dentine tubuli waarin uitlopers zijn van de botvormende celprocessen. Beide lagen worden niet meegeleverd bloed.
Daarom kunnen ze in geval van schade niet door de carrosserie worden hersteld. Precies in de tand zit het vruchtvlees. Het vruchtvlees bevat bindweefsel, bloed schepen en zenuwen en is verbonden met het hele organisme.
De vorm van de pulp is vergelijkbaar met die van dentine. In de loop van de leeftijd wordt het vruchtvlees kleiner door toevoeging van secundair dentine. Het deel van de tand dat zich tussen de kroon en de wortel bevindt, wordt de hals Het is het deel van de tand dat normaal gesproken rondom door het tandvlees wordt bedekt, bij de overgang van de kruin naar de wortel. Dit is ook waar de tandvleesgroef (sulcus) zich bevindt, waar bacterieel is gedenkplaat vestigt zich eerst en is daarom bijzonder gevoelig voor cariës.
Kroonvorm en aantal wortels
Het niet-zichtbare deel van de tand is de wortel van de tand, die zich in de alveolus bevindt. Het bestaat uit dentine met een dunne buitenste laag, het tandcement. bindweefsel vezels, het parodontium, verbinden het cement met het bot en fixeren het zo in de alveolus.
Het parodontium is dus het fixeer- en ophangapparaat dat de enorme kauwdruk moet weerstaan. In de wortel van de tand bevindt zich een zogenaamd wortelkanaalbehandeling, waarin de bloed schepen en zenuwvezels van de pulp lopen naar het uiteinde van de wortel, de top, waar ze tevoorschijn komen en zo de verbinding tot stand brengen met het hele organisme. Bij tanden met één wortel is dit recht, terwijl bij tanden met meerdere wortels de wortels min of meer licht gebogen kunnen zijn.
