Mango's worden de steenvruchten van de tropische mangoboom genoemd, met een gewicht tot 2 kg, waarvan het gelige vlees wordt gewaardeerd om zijn zoetzure aangenaam smaak Mango's worden nu bijna wereldwijd geteeld voor commerciële doeleinden in tropische en subtropische landen. Naast het vruchtvlees worden ook de platte, brede pitten van de vrucht gebruikt, waaruit een pitolie wordt gewonnen die qua eigenschappen vergelijkbaar is met cacao boter en heeft vergelijkbare toepassingen.
Dit is wat je moet weten over de mango
Mango's worden de steenvruchten van de tropische mangoboom genoemd, met een gewicht tot 2 kg, waarvan het gelige vlees wordt gewaardeerd om zijn zoetzure aangenaam smaak Mango's, de vrucht van de mangoboom, worden al meer dan 4,000 jaar geteeld. Aangenomen wordt dat hun oorsprong ligt in Noord-India en landen in Zuidoost-Azië. In de hindoeïstische Veda's, opgetekend rond 1,200 voor Christus, worden mango's het voedsel van de goden genoemd. Tegenwoordig worden mango's bijna wereldwijd verbouwd in tropische en subtropische landen. De grootste producent van mango's is nog steeds India, dat goed is voor ongeveer 15 miljoen ton jaarlijkse productie, of 40 procent van de 37.9 miljoen ton in de wereld. De teeltlanden bieden doorgaans een enorme variëteit aan verschillende soorten aan. Ze verschillen in grootte, vorm, kleur en de smaak en textuur van het vlees. Er worden echter maar een paar soorten geëxporteerd. De voor de export bestemde mango's worden geplukt en verscheept in de zogenaamde hardgerijpte staat, aangezien volledig rijpe mango's slechts korte tijd houdbaar zijn en tevens nagerijpende vruchten zijn. De oogst vindt het hele jaar plaats - zoals vaak het geval is bij tropisch fruit - met een piekseizoen van april tot juli. Op de Canarische Eilanden wordt de kleine maar zeer zoete soort "Sensation" gekweekt. Het belangrijkste oogstseizoen valt in de maanden oktober en november. De rijpheid voor consumptie van mango's komt niet overeen met de kleur van de huid, die kan variëren van groen tot oranje tot rood of roodpaars, maar wordt gegeven wanneer de mango zijn typische fruitige aroma afgeeft en wanneer de kleine deuk blijft voor een korte tijd wanneer er druk wordt uitgeoefend op de huid Het is heel aan te raden om bij de aankoop de voorkeur te geven aan biologische eigenschappen om er zeker van te zijn dat je kunt genieten van het vruchtvlees zonder schadelijke stoffen. Vanwege de relatief korte houdbaarheid van mango's worden ze vaak al in de teeltregio verwerkt tot mangochutney of andere producten. Mango's worden in de levensmiddelenhandel ook als zeer smaakvol gedroogd fruit aangeboden.
Belang voor de gezondheid
Het vruchtvlees van de mango kan direct worden geconsumeerd, bij voorkeur rauw. Dit is meestal niet alleen buitengewoon lekker, maar biedt ook de garantie die de talloze ingrediënten met zich meebrengen volksgezondheid relevantie zijn beschikbaar in hun natuurlijke vorm. De millennia van gebruik van het fruit voor consumptie hebben empirisch de bevindingen gerijpt dat de consumptie van mango's de spijsvertering normaliseert, tegelijkertijd smakelijk is en gunstige effecten heeft op de huid, slijmvliezen en ogen vanwege het hoge gehalte aan carotenoïden, de voorloper van vitamine A en enkele antioxidanten. Sommige secundaire ingrediënten hebben een positieve invloed op de psyche en voorkomen depressieve stemmingen. Bovendien zou mango positieve effecten hebben op de kwaliteit van de man sperma en om seks te stimuleren hormonen Bepaalde ingrediënten van mango vertonen antivirale, antibacteriële en schimmelwerende effecten. De volksgezondheid voordelen van mango voor de mens bestaan niet zozeer uit de eigenschappen van individuele ingrediënten als wel uit het totale effect van de individuele stoffen in een soort werkzame stof, die de stofwisseling van het lichaam helpt zichzelf te helpen en daardoor een versterkende invloed uitoefent op de immuunsysteem.
Ingrediënten en voedingswaarden
De mango wordt vooral gewaardeerd om zijn uitstekende zoete en licht exotische smaak, die in de verte doet denken aan die van perziken, en om zijn veelzijdigheid. Het vruchtvlees, met zijn calorische waarde van ongeveer 60 kilocalorieën per 100 gram, bevindt zich in het midden van het gemiddelde in vergelijking met ander fruit. De calorische waarde komt voornamelijk uit de 13 gram koolhydraten in de pulp, omdat eiwitten en vetten zijn slechts in sporen aanwezig met elk 0.6 procent. Qua primaire ingrediënten kan de mango daarom als relatief onopvallend worden aangemerkt. Wat hun bijzondere waarde maakt zijn de secundaire plantaardige stoffen in de vorm van vitaminen, enzymen, mineralen en sporenelementen Bijzonder opmerkelijk is hun gehalte aan bètacaroteen (1,160 µg / 100 g), dat het lichaam verder verwerkt tot vitamine A, en hun buitengewone inhoud van vitamine C (35 mg / 100 g). Diverse B vitaminen zijn ook aanwezig in fysiologisch bruikbare hoeveelheden. Van de talrijke mineralen in het vruchtvlees van de mango, moet speciaal worden vermeld kalium, dat aanwezig is in concentraties van 150 tot 190 milligram per 100 gram vlees.
Intoleranties en allergieën
Het vruchtvlees van mango's wordt meestal zeer goed verdragen, zodat ingrediënten van het vruchtvlees zelden allergische reacties veroorzaken of problemen veroorzaken met histamine or fructose intoleranties met de bekende symptomen. Allergieën en intoleranties komen echter vaker voor in verband met stoffen die in en op de schil worden aangetroffen. Dit zijn urushiols, aromatische glucosiden die specifiek in sumakplanten voorkomen, waartoe ook de mangoboom behoort. De urushiols in de mangoschil zijn vergelijkbaar met die in andere sumakplanten, zoals gif eik (vergiftigen klimop) en kan ernstige allergische reacties veroorzaken. Dit is vooral een probleem in de gebieden waar de mango wordt verbouwd onder mensen die bijvoorbeeld tijdens het oogsten constant in contact staan met de mango's. Zogenaamde mango-dermatitis ontwikkelt zich vaak bij getroffen personen. Het probleem wordt verergerd wanneer er melksap van de boom op de schillen zit, dat bijzonder hoge concentraties urushiol bevat.
Winkelen en keukentips
Het is heel raadzaam om bij het kopen van mango's de voorkeur te geven aan biologische eigenschappen en om de mate van rijpheid te beoordelen. Kleine en grotere zwarte vlekken of stippen op de huid duiden op volledige rijpheid. Het uitstralen van een sterkere mango-geur is ook een indicatie van rijpheid voor consumptie. Het fruit is dan niet langer houdbaar. Als het vel er niet gemakkelijk in te drukken is, is de mango nog niet rijp en kan deze het beste op kamertemperatuur worden gerijpt. Het rijpen kan worden versneld als de mango's samen met appels in een plastic zak bij kamertemperatuur worden bewaard, maar nooit onder de 10 graden. Mango's mogen niet in de koelkast worden bewaard omdat ze daar gevoelig voor zijn koud en verliezen hun heerlijke smaak zeer snel. Voor het eten moet het fruit worden gewassen en netjes worden geschild, omdat de schillen giftige glucosiden (urushiols) bevatten, waarvan bekend is dat ze sterke allergenen zijn.
Voorbereidingstips
Mango's kunnen gewoon gegeten worden vanwege hun uitstekende smaak, die enigszins doet denken aan perzik en ananas. Mango's, in kleine reepjes of blokjes gesneden, passen goed bij kleurrijke salades of als aperitief in combinatie met rauwe ham. Mango's zijn ook populair als exotische fruitsalade, samen met ananas, sinaasappels en bananen. Indien gewenst kan de fruitsalade ook worden gedecoreerd met geraspte kokos. Als natuurlijke zoetstof en smaakstof wordt het vruchtvlees van de mango ook gebruikt in cottage cheese en yoghurt.
