Accommodatie is het vermogen van het oog om de breking van licht dynamisch aan te passen en om deze reden objecten op elke afstand duidelijk en scherp te zien.
Wat is accommodatie?
Accommodatie is het vermogen van het oog om de breking van licht dynamisch aan te passen en om deze reden objecten op elke afstand duidelijk en scherp te zien. Het proces van accommodatie wordt mogelijk gemaakt door de flexibele lens van het oog, die van vorm kan veranderen door spierkracht. Naarmate een persoon ouder wordt, verslechtert het vermogen om tegemoet te komen. Effecten kunnen bijvoorbeeld zijn verziendheid, Dwz verziendheid van ouderdom. Visie en beeldvorming van objecten op het netvliesvlak vindt plaats onder een optisch punt dichtbij en veraf. Het dichtstbijzijnde punt is de kortste afstand en het verste punt is het verst voor het oog. De verandering tussen de twee instellingen van het oog is accommodatie, of bijna aanpassing. Preciezer gezegd, de verandering van afstandsaanpassing naar bijna-aanpassing is bijna accommodatie en het omgekeerde proces is afstandsaanpassing.
Functie en taak
Het elastiek lens van het oog, die kan worden veranderd door de intraoculaire druk, is verantwoordelijk voor de juiste aanpassing van het zien van nabije of verre objecten. Het is in feite een met vloeistof gevulde bol die flexibel is als een ballon, maar het uiterlijk heeft van een afgeplatte lens. Dit komt door het glasvocht, een gelachtige en transparante vloeistof in het oog. Het glaslichaam drukt tegen de lens van het oog, die zo zijn vorm aanneemt. Accommodatie is een reflex die kan worden beïnvloed door de wil en dus het brekingsvermogen varieert. Dit gebeurt door de lenswisseling, meer bepaald door de ciliaire spier, die zich aan de voorkant van de binnenkant van het oog bevindt. Dit is ringvormig en heeft zonulaire vezels die de lens van het oog vasthouden. Zodra de ciliaire spier zich aanspant, krimpt deze tegelijkertijd. Het resultaat is dat de intraoculaire druk afneemt en de ooglens groter of bolvormig wordt. Op deze manier is het nu mogelijk om dingen te herkennen die dichtbij zijn. Aan de andere kant, als de lens van het oog plat is, omdat de lens een elliptische vorm heeft gekregen en de elastische vezels zijn ingetrokken, herkent de persoon objecten die ver weg zijn en nu door accommodatie in focus op het netvlies zijn. Hoe dichter het object zich voor het oog bevindt, hoe meer spierkracht er nodig is om de intraoculaire druk te verlagen. Er is ook een herschikking van microstructuren, waardoor de vezels en de lens van vorm veranderen. De mechanismen van de ciliaire spier worden externe accommodatie genoemd en de veranderingen die door de herschikking worden veroorzaakt, worden interne accommodatie genoemd. Het hele proces van accommodatie begint in de primaire visuele kernx. Vezels verplaatsen zich naar de "area pretectalis" en rennen naar de Edinger-Westphal-kern. Dit produceert bilaterale reacties van de ogen, zelfs als de persoon blind is. Nu komt de ciliaire spier in het spel. De vezels lopen in twee verschillende richtingen, door de spier van de Brück en de spier van Müller. De laatste wordt geïnnerveerd zodra zich in de buurt van accommodatie bevindt en voert ook een kleine actieve beweging uit tijdens afstandsaanpassing van het oog om visuele evenwicht Onder deze omstandigheden kan een ontspanning tonus wordt gemaakt, die zich tussen de punten dichtbij en veraf bevindt. Hiernaast werkende krachten komen voort uit de elasticiteitselementen van de ciliaire spier en leiden naar bijziendheid Deze rustpositie is aanwezig wanneer het gezichtsveld vrij is van prikkels, zoals tijdens nachtzicht.
Ziekten en aandoeningen
Zodra een object van dichtbij wordt bekeken, treedt convergentie van de ogen op, vergezeld van miosis, wat een vernauwing is van de leerling Als de interactie van alle factoren wordt verstoord, kan er bijvoorbeeld scheelzien optreden. Diverse stoornissen van accommodatie leiden tot gebrekkig zicht. Een daarvan is wanneer het vermogen om te accommoderen verloren gaat, wat na verloop van tijd altijd het geval is als gevolg van veroudering. In dit geval verschuift het minimale visuele bereik steeds meer in de verte. Oorzaak is de verharding van de ooglens, die daarbij zijn elasticiteit verliest. De geneeskunde noemt dit leeftijdsgebonden verziendheid verziendheid Het vermogen om dichtbij te zien gaat verloren door de leeftijd en kan bovendien niet worden voorkomen, aangezien dit geen ziekte is, maar een leeftijdsgebonden en normaal proces van functieverlies. Een ziekte kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door een verlamming van de accommodatie. Dit wordt in de oogheelkunde cycloplegie genoemd en gaat gepaard met functieverlies van de “Musculus ciliaris”. Oorzaken kunnen zijn schade aan de parasympathische zenuwvezels of actieve inductie door anesthesie met farmacologische middelen. Bijvoorbeeld wanneer een diagnostisch onderzoek aan het oog wordt uitgevoerd. Tijdens de verlamming is scherp zicht dan niet mogelijk. Een andere aandoening is hypo-accommodatie, dat wil zeggen een beperkt aanbod van accommodatie, waarmee wordt bedoeld de maximaal mogelijke verandering in refractievermogen in het oog. Dit neemt ook af met de leeftijd, hoewel hypo-accommodatie vrij zelden voorkomt: als dat het geval is, is het meestal al binnen jeugd Bij hypo-accommodatie komt de accommodatie niet overeen met de noodzakelijke innervatie-impuls en wordt het nabije punt in de verte verschoven. Dit gaat meestal gepaard met verschillende klachten, zoals fluctuerende gezichtsscherpte van voorwerpen dichtbij, leesproblemen en dergelijke. In gevallen van bijzonder extreem bijziendheidkan een accommodatie spasme of spasmen optreden. De accommodatie-inspanning om verre objecten te detecteren past niet bij de impuls. Het resultaat is wazig zien en, in ergere gevallen, hoofdpijn De remedie is bril aangepast aan het veranderde gezichtsvermogen en, indien nodig, krampstillers. Een accommodatie-spasme kan echter ook leiden tot tijdelijk bijziendheid Dit wordt pseudomyopie genoemd, maar heeft niets gemeen met bijziendheid.
