Herpes-simplex | Herpes

Herpes simplex

A herpes simplex-infectie is een infectie met een herpes simplex virus (HSV), dat wordt gekenmerkt door het typische optreden van lokale, blaarachtige verschijnselen op de huid en slijmvliezen. Er zijn echter twee verschillende herpes simplex virussen, die verschillen in de frequentie van infectie en de voorkeursplaats van infectie (de plaats waar de blaasjes voor het eerst verschijnen): De eerste infectie met het type 1-virus vindt in de meeste gevallen plaats vóór de leeftijd van 5 jaar, overdracht vindt plaats via de typische druppel of uitstrijkje infectie (bijv. via speeksel of handcontact, bijv. bij kussen, knuffelen, het delen van bestek of bril, door niezen, enz.).

In 99% van de gevallen verloopt deze eerste infectie zonder merkbare symptomen, en slechts zelden kan een zeer pijnlijke ontsteking van het gehele slijmvlies van de mond en keel ontwikkelen (stomatitis herpetica). De respectievelijke reactivaties van het type 1-virus komen meestal voor in de vorm van blaren op de lip (lip herpes), hoewel de oorzaak kan variëren (bijv. stress, immuundeficiëntie). Vooral tijdens zwangerschap, van de aanstaande moeder immuunsysteem wordt benadrukt door de hormonale veranderingen, zodat herpes (type 1) vaak uitbreekt in de vorm van het typische koortslippen op de lippen.

Omdat het type 2-virus een ziekteverwekker is die kan worden overgedragen via onbeschermde geslachtsgemeenschap, is de voorkeurleeftijd voor de eerste infectie hier waarschijnlijk de adolescentie of volwassenheid. Tijdens de reactivering van het virus vormen zich voornamelijk blaasjes op de penis en vagina, maar in sommige gevallen ook in de billen. De infecties (van beide virustypes) worden behandeld met zogenaamde antivirale middelen.

Dit zijn medicijnen die de groei of vermenigvuldiging van virussen en kan plaatselijk worden toegediend (als zalf voor milde infecties, bv alleen op de lip) of systemisch (als tablet voor ernstigere infecties). Initiële infecties en reactivaties verlopen meestal zonder complicaties en de symptomen verdwijnen na een goede week zonder blijvende schade. In zeldzame gevallen kan de infectie of ontsteking zich echter ook verspreiden naar de hersenen en hersenvliezen (herpes simplex meningoencefalitis).

• Type 1-virus komt het meest voor van de twee en wordt ook orale herpesstam genoemd vanwege de voorkeurslocatie op de lippen (en in de mond).
• Het type 2-virus daarentegen manifesteert zich bij voorkeur met symptomen aan de mannelijke en vrouwelijke geslachtsorganen en wordt daarom genoemd genitale herpes stam. Over het algemeen is ongeveer 85-90% van alle mensen in de wereld besmet met een herpes simplex virus, waarbij het virus levenslang in bepaalde zenuwstructuren (ganglia) van het lichaam verblijft en keer op keer kan worden gereactiveerd.