Werking van de ziekte van Dupuytren

Synoniemen

Contractuur van Dupuytren; fibromatose van de palmaire fascia, de 'sche ziekte van Dupuytren

  • Een fasciotomie
  • Een gedeeltelijke fasciotomie
  • Een totale verwijdering van de palmaire aponeurose
  • Welke vorm van therapie in detail wordt overwogen, is individueel verschillend en hangt af van verschillende aspecten. Een eenvoudige fasciotomie wordt bijvoorbeeld meestal alleen uitgevoerd als een patiënt in het algemeen slecht is voorwaarde of is erg oud, vanwege de relatief grote kans op herhaling (herhaling van het ziektepatroon).

Welke vormen van anesthesie zijn vereist voor de procedure? Om het risico op anesthesie zo laag mogelijk te houden, wordt de chirurgische ingreep bij contractuur van Dupuytren in de regel uitgevoerd in de vorm van een zogenaamde plexusanesthesie.

In contrast met narcose, alleen de aangedane arm wordt verdoofd door de anesthesist die een verdovingsmiddel in de oksel injecteert. Ongeveer een half uur na de injectie wordt de arm verdoofd zodat de operatie kan beginnen. Omdat de patiënt tijdens plexusanesthesie ‘volledig’ bij bewustzijn is en niet iedereen de operatie wil meemaken, kan de patiënte aanvullend een slaappil toegediend krijgen.

Een ander positief aspect is dat de patiënt meteen weer kan eten en drinken - als dat van hem is volksgezondheid voorwaarde staat het toe. De verdoving als zodanig verdwijnt geleidelijk. Dus de eerste pijnen die kunnen optreden, worden gedekt door de plexus anesthesie en slechts zelden hoeft een extra pijnstiller te worden toegediend.

In de laatste regels van de vorige paragraaf is al aangegeven dat samenwerking tijdens de nabehandeling een grote rol speelt. De eerste postoperatieve behandeling wordt direct na de operatie gestart. Zo wordt de geopereerde hand geïmmobiliseerd met een gips spalk in de eerste week na de operatie.

Het is belangrijk dat de vingers in alles vrij kunnen bewegen gewrichten. Een compressieverband wordt dan meestal toegepast op de gips spalk om zwelling van de hand na de operatie te voorkomen, maar laat de vingers vrij bewegen. Hoewel de hechtingen ongeveer 14 dagen na de operatie kunnen worden verwijderd, worden de verbanden meestal pas na de derde postoperatieve week verwijderd.

Individu wond genezen behandelingen kunnen resulteren in een langere verbandduur. Aangezien elk verband veel waarde zou moeten hechten aan de beweeglijkheid van de vingers, is het duidelijk dat de beweging van de vingers een grote rol gaat spelen bij de postoperatieve behandeling. In overleg met de behandelende arts dient elke patiënt zijn of haar vingers weer stressvrij en zo zelfstandig mogelijk te bewegen.

Als patiënten de instructies van de arts opvolgen en goed meewerken tijdens deze behandelfase, is meestal geen fysiotherapeutische behandeling nodig. Als de hierboven beschreven zwellingen optreden bij patiënten, lymfedrainage kan ook nuttig zijn. Stap voor stap moet de hand worden teruggebracht naar de stress van het dagelijks leven.

Dit gebeurt langzaam en zonder de geopereerde hand te overbelasten gedurende een periode van ongeveer zes weken. Over een periode van ongeveer 12 weken moet extreme stress worden vermeden, zodat u uw sportactiviteiten in deze periode mogelijk moet verwaarlozen. Wat kan de patiënt nog meer bijdragen aan de nazorg?

Meerdere keren per dag over het littekenweefsel wrijven met een vette crème is effectief gebleken. Het littekenweefsel rond de hand is erg gevoelig en kan worden verzacht door het in te wrijven, maar ook door lauwwarm handbaden (vijf keer per dag gedurende vijf minuten). Kammillosan of kwarkzeep kan aan het lauwwarm water worden toegevoegd.

Als u voor beide vormen kiest, is het raadzaam om de crème na het handbad aan te brengen totdat de volledige mobiliteit van de hand is hersteld. Kan de ziekte terugkeren na een operatie? Over het algemeen is er een kans op herhaling, vooral in het gebied van de kleine vinger (tot 50%).

Een herhalingsoperatie is veel moeilijker, zodat bij een terugval alleen de behandelende arts kan adviseren over verdere therapie. Het is niet te voorspellen of recidieven vóór de operatie zullen optreden. Er zijn echter constellaties die de kans op herhaling vergroten. Als de volgende punten voor een patiënt individueel of in zijn geheel gelden, wil dat nog niet zeggen dat er in ieder geval een terugval zal optreden.

Het is alleen bedoeld om te illustreren dat de kans op herhaling dan significant toeneemt. In principe is het belangrijk om onderscheid te maken tussen een echte nieuwe ziekte en een recidief. Men spreekt van een herhaling van de ziekte als hetzelfde gebied opnieuw door de ziekte wordt aangetast.

Aan de andere kant is er een nieuwe ziekte als de contractuur van Dupuytren nu betrekking heeft op een ander deel van de hand: vinger werd eerst behandeld en nu is de middelvinger aangetast door de ziekte van Dupuytren'sche Een van de redenen waarom recidieven of nieuwe ziekten optreden, is dat er een genetische aanleg wordt verondersteld. Dit betekent dat hoewel het zieke weefsel tijdens de operatie is verwijderd, het niet mogelijk is om een ​​genetische component uit te schakelen.

  • De ziekte van Dupuytren zit in de familie (genetische component)
  • De ziekte is uitgezaaid naar andere vingers (duim en wijsvinger vinger).
  • Andere delen van het lichaam worden op een vergelijkbare manier beïnvloed (zie hierboven)
  • De eerste ziekte was vóór de leeftijd van 40 jaar.

Algemene risico's zijn inherent aan elke operatie, inclusief de operatie Morbus Dupuytren.

Niet in de laatste plaats daarom worden ze voor de operatie geïnformeerd over de risico's. Naast de algemene risico's kan de behandelende arts ook individuele risico's adresseren die verband houden met uw ziekte of andere volksgezondheid problemen, bijvoorbeeld. Over het algemeen is er geen operatie zonder risico, maar complicaties in verband met deze operatie zijn vrij zeldzaam.

Bij elke operatie kunnen infecties optreden, ook al is deze heel klein. Infecties kunnen het genezingsproces vertragen en kunnen verdere chirurgie vereisen. In medische termen wordt een dergelijke operatie revisiechirurgie genoemd.

Bovendien, in uitzonderlijke gevallen, wond genezen kan worden aangetast en onder bepaalde omstandigheden kan de mobiliteit van het hele handgebied verslechteren. Aangezien huidtransplantaten worden gebruikt tijdens de operatie voor de ziekte van Dupuytren, circulatiestoornissen in de huid kunnen flappen ontstaan, waardoor de revalidatieperiode wordt verlengd. Bij sommige patiënten kan het gebeuren dat de huidtransplantaten niet of slechts gedeeltelijk in het nieuwe gebied groeien.

Hier moet ook worden vermeld dat hoewel de meeste van de bovengenoemde complicaties de genezingstijd en het genezingsproces belasten, het postoperatieve resultaat niet verslechterd hoeft te worden. In de meeste gevallen worden nog steeds goede resultaten behaald. Als je naar je hand kijkt, zie je aan de buitenkant al dat er “best veel in” zit.

Naast de mogelijke complicaties die hierboven zijn genoemd, kunnen verwondingen zenuwen or bloed schepen (grotere takken van de vaten die de huid voeden) kunnen niet worden uitgesloten. Bij ervaren handchirurgen komt dit zeer zelden voor. Bovendien is er nu de mogelijkheid om slagaders of te reconstrueren zenuwen door microchirurgie, zodat postoperatief, zelfs in dit geval, stoornissen zelden kunnen worden aangenomen.

Verstoring van de boete bloed circulatie is ook denkbaar, evenals zwelling in het geopereerde gebied. De behandelende arts informeert u graag over de verdere risico's van de operatie. Alleen hij kan uw toestand beoordelen volksgezondheid voorbij de algemene risico's en eventueel wijzen op individuele risico's.

Wanneer moet er geen operatie worden uitgevoerd voor de ziekte van Dupuytren? Individuele reeds bestaande aandoeningen kunnen een operatie voorkomen. Afhankelijk van de generaal voorwaarde van de patiënt is de kans op een operatie te hoog.

Dergelijke operaties dienen bijvoorbeeld niet te worden gepland als: Het voor het resultaat van de operatie erg belangrijk is dat de patiënt zelf goed en continu meewerkt in de postoperatieve fase. Als deze toezegging niet aanwezig is, kan het ook een “contra-indicatie” zijn. Waarom de bereidheid tot samenwerking in de postoperatieve fase zo belangrijk is, zie je in de volgende paragraaf.

  • De patiënt lijdt aan klinisch herkenbaar circulatiestoornissen van de vingers.
  • In het te opereren gebied wordt onbehandeld eczeem of reeds geïnfecteerde wond (en) aangetroffen
  • De handen zijn voor de operatie al opgezwollen.
  • De patiënt lijdt aan ernstige algemene ziekten en daarom kunnen dit en het operatierisico niet worden weergegeven (bijvoorbeeld een paar maanden geleden hart- aanval).