Tand glazuur - de bovenste laag van de tand - is de hardste stof in het menselijk lichaam. Deze dunne laag wordt gevormd door speciale cellen die adamantoblasten worden genoemd en bedekt de kruin van de tand. De glazuur bestaat uit vezelige prisma's van het zeldzame mineraal hydroxyapatiet. Naarmate de tand rijpt, wordt de glazuur verliest water en organische componenten, en mineralen zoals calcium worden in plaats daarvan gestort. Fluoriden verharden het glazuur verder en verhogen de weerstand tegen zuren.
Gevaar voor tandglazuur
- Zuren afgescheiden door bacteriën en gevonden in gedenkplaat of zit vast in fijne scheurtjes in de tand. Ze vallen de tand aan en lossen op calcium en fosfaten uit de minerale binding van het glazuur. Het glazuur wordt zo poreus, de zuren kan verder doordringen en de tand wordt ook in diepere lagen beschadigd. Het resultaat is cariës, een onomkeerbare vernietiging van de tand structuur.
- Veelvuldig contact met zuren, bijvoorbeeld in frisdranken. Veel frisdranken bevatten citroenzuur, dat ook het tandglazuur aantast. Als gevolg hiervan vormen zich erosies, cariës-achtige vernietiging van de tand, die niet volledig kan worden gecompenseerd, zelfs niet door speeksel en de componenten die daarin zijn opgenomen.
- Te intensief tandenpoetsen
- Tandglazuur kan barsten bij het bijten op vaste voorwerpen.
- Omdat het glazuur niet meer opnieuw kan worden gevormd, blijft er gedurende het hele leven een verlies bestaan.
Voorzorgsmaatregel
Naast een verandering in dieet, erosie of cariës schade kan vooral in de vormingsfase worden bestreden door bijvoorbeeld een fluoride tandpasta​ Een goede tandenpoetsmethode is echter ook belangrijk. Als de tanden ook met veel kracht worden geschrobd na de zuurstoot, verhoogt dit de slijtage van de bovenste lagen van de tanden, die door de zuren poreus zijn geworden. In plaats daarvan wordt aanbevolen om de mond Met water or melk, bijvoorbeeld om het zuur te verdunnen en de vervanging van de mineralen die zijn opgelost.
