Stervensproces in het menselijk lichaam
Volgens palliatieve artsen wordt het stervensproces door de getroffenen in veel gevallen als vredig ervaren. In de regel worden de laatste dagen van het leven doorgebracht in een staat van introspectie en begint het lichaam langzaam orgaanfuncties uit te schakelen. Deze symptomen kunnen voor familieleden vaak erg pijnlijk of beangstigend lijken, maar dit uiterlijk kan troebel zijn.
Dit maakt het des te belangrijker om inzicht te krijgen in de verschillende processen in het stervende lichaam, zodat men ze kan accepteren en begrijpen dat ze deel uitmaken van het natuurlijke stervensproces. In de dagen voor de dood zijn veel mensen erg teruggetrokken en begint het lichaam langzaam zijn metabolische functies te stoppen. Dit komt tot uiting in het feit dat de getroffen personen vaak niets meer willen eten of drinken.
Het heeft geen zin om hen toch zover te krijgen, aangezien dit alleen maar een extra last voor de betrokkene zou zijn. De verminderde orgaanfunctie en de daaruit voortvloeiende verminderde bloed bloedsomloop manifesteert zich door het bleken en afkoelen van de ledematen en in het gezicht door de zogenaamde Facies hippocratica. Het gezicht ziet er uitgemergeld uit, de wangen en ogen ingevallen, de neus- lijkt erg puntig, de huid wordt koud en er kan een verminderde gezichtsuitdrukking worden waargenomen.
Sommige patiënten vertonen de afgelopen dagen ook een sterke motorische rusteloosheid en beginnen bijvoorbeeld vaak om te draaien in bed. Door de verminderde functie van de nieren en het maagdarmkanaal wordt de uitscheiding van metabolische afvalproducten vaak sterk verminderd en begint het lichaam zichzelf langzaam te vergiftigen, wat gepaard gaat met een vertroebeling van het bewustzijn en vermoeidheid, maar ook soms met jeuk en misselijkheid. De ademhaling van de stervende wordt steeds onregelmatiger en oppervlakkiger.
Het kan ook leiden tot hijgen en ratelen, wat door buitenstaanders als martelend wordt ervaren, maar vaak niet door de getroffen persoon zelf. Het geratel is te wijten aan het feit dat stervende personen de slikfunctie sterk hebben verminderd en slijm zich ophoopt in de luchtwegen. Uiteindelijk de hart- begint ook zijn functie te beperken.
De bloed druk en hart- tarief daling. Dit proces is progressief en eindigt in hartstilstand (en tenslotte bij hartdood). Door de onderbroken zuurstoftoevoer kunnen de zenuwcellen van de hersenen beginnen te sterven na ongeveer vijf minuten, wat leidt tot zogenaamde hersendood. De patiënt is nu klinisch dood.
Alle artikelen in deze serie:
