Bij een geboorte-arrestatie is er geen verdere opening van de hals of intrede van het kind in het bekken van de moeder. Vaak veranderen van positie, ontspanning oefeningen of een wandeling zijn voldoende om de arrestatie te beëindigen. Als dit niet voldoende is, wordt een oxytocisch middel bijgevoegd of een keizersnede is uitgevoerd.
Wat te doen als het niet doorgaat?
Een bevalling vindt plaats wanneer de geboorte enkele uren niet vordert. Er is geen duidelijke definitie die de exacte duur van de arrestatie bepaalt. De diagnose is grotendeels ter beoordeling van de behandelende arts. Of er een arbeidsarrest heeft plaatsgevonden, hangt ook af van de omstandigheden. Een belangrijke factor is of de vrouw al is bevallen. Daarnaast moet er rekening mee worden gehouden of de patiënt een ruggenprik (PDA) heeft gekregen. Over het algemeen wordt aangenomen dat de bevalling stopt als er geen vooruitgang kan worden waargenomen bij een primiparous vrouw zonder PDA in de uitdrijvingsfase na twee uur. Bij PDA is de maximale tijdslimiet drie uur. Voor een vrouw die al een kind heeft gebaard, is de bovengrens twee uur zonder ruggenprik of één uur zonder ruggenprik. De volksgezondheid Ook de omstandigheden van de moeder en het kind spelen een rol. Zolang de volksgezondheid van beide goed is, kan er zeker op een tijdelijke geboorte-arrestatie worden gewacht. Als benaderende richtlijn mag de geboorte van een nieuwe moeder niet langer dan 24 uur duren.
Oorzaken van geboorte-arrestatie
Geboortearrest kan verschillende oorzaken hebben. Er wordt onderscheid gemaakt tussen arrestatie tijdens de openingsfase en tijdens de uitdrijvingsfase. Bij een stopzetting tijdens de openingsfase, de hals gaat niet verder open. Mogelijke oorzaken zijn contracties die te zwak zijn en een foetus hoofd dat is te groot voor het bekken van de moeder. Bovendien kan een zogenaamde positionele anomalie aanwezig zijn; in dit geval is de positie van het kind in het bekken ongunstig voor het geboorteproces. Een andere mogelijke oorzaak is cervicale dystocie, een aandoening van het geboorteproces die doorgaans wordt geassocieerd met zwakte van de bevalling. Geboortestilstand tijdens de uitdrijvingsfase resulteert in de baby hoofd niet in staat zijn om te dalen, hoewel de hals is geopend. Een veel voorkomende oorzaak is zwakte van de bevalling. Bovendien kan deze complicatie optreden als de baby te groot is. De bevalling kan ook te uitgeput zijn om een actieve rol te spelen tijdens de bevalling en de instructies van de verloskundige op te volgen. Een ruggenprik kan de drang om te duwen onderdrukken, waardoor een stilstand in de uitdrijvingsfase ontstaat. Psychologische oorzaken zoals angst kunnen ook ten grondslag liggen.
Wat zijn de tekenen van arbeidsarrest?
Het belangrijkste symptoom van deze geboortecomplicatie is het uitblijven van voortgang bij de bevalling. Als de bevalling erg lang duurt, worden de baarmoederspieren verzwakt en overbelast. Precies hoe lang zonder voortgang een onderbreking plaatsvindt, is niet gedefinieerd en wordt van geval tot geval beslist. Over het algemeen begint de bevalling pas contracties zijn sterk en regelmatig genoeg om de baarmoederhals te openen. Het is niet ongebruikelijk dat een bevalling de bevalling aanzienlijk verlengt, waardoor getroffen vrouwen na enkele uren uitgeput achterblijven. In deze situatie kunnen ze soms niet meer actief helpen bij de bevalling. Over het algemeen is deze complicatie echter niet gevaarlijk, zolang het goed gaat met moeder en baby.
Op welk punt wordt de geboorte 'afgebroken'
Diagnose blijkt vaak moeilijk omdat elke geboorte uniek is. Zelfs als er langdurige perioden van geen vooruitgang zijn, is er niet automatisch een geboortestilstand die moet worden behandeld. Als de moeder nog genoeg heeft sterkte en de baby loopt geen gevaar, er is nog niets wat een spontane geboorte kan voorkomen. Artsen diagnosticeren een arrestatie meestal na twee tot vier uur zonder de baarmoederhals te openen of de baby in het bekken te migreren.
Wat te doen als het niet doorgaat?
De behandeling hangt af van de behoeften van de moeder en de oorzaak van de bevalling. Als de bevalling angstig en gespannen is, zal een ontspannend bad in veel gevallen helpen. Bovendien kan het veranderen van de geboortepositie of het wisselen van kant om de paar minuten de bevalling bevorderen. Beweging tijdens de geboorte is belangrijk omdat het de baby toelaat hoofd om zich goed aan te passen in het geboortekanaal. Als de bevalling afloopt, wordt een korte wandeling met een begeleider aanbevolen, omdat dit de arbeidsactiviteit verhoogt. Anticonceptie drugs worden gebruikt als alle maatregelen het bevorderen van arbeid zijn niet succesvol. Zelfs voor de bevalling kan het de moeite waard zijn om een gespecialiseerde fysiotherapeut te raadplegen om eventuele spierspanning in het bekken te verlichten. Dergelijke blokkades zijn niet zelden de oorzaak van een stilstand tijdens de bevalling. Daarnaast is een cursus ter voorbereiding op de bevalling belangrijk om te leren ontspanning technieken. EEN keizersnede is nodig als geen enkele maatregel effectief is en de volksgezondheid van het kind of de moeder is in gevaar. Als de baby al ver in het bekken is gegleden, a keizersnede moet alleen in geval van nood worden overwogen. In dergelijke gevallen gaat een bevalling met een zuignap of pincet gepaard met minder complicaties.
Keizersnede als laatste redmiddel
Vaak is verloskundige arrestatie niet te voorkomen. Een echografisch onderzoek kan een mismatch diagnosticeren tussen de breedte van het bekken van de moeder en de grootte van het foetus Als de disproportie erg groot is, kan er geen natuurlijke geboorte plaatsvinden. Een ultrageluid onderzoek kan ook een verkeerde positie van de baby detecteren. Als de baby niet voor de geboorte draait, is meestal een keizersnede nodig. Een gezond dieet en voldoende lichaamsbeweging zijn vooral belangrijk tijdens zwangerschap Geboorte-arrestatie is minder waarschijnlijk als de vrouw regelmatig oefent tijdens zwangerschap.
