Vormt glomerulonefritis

De therapie, de slaagkansen van de therapie en de prognose zijn grotendeels afhankelijk van de vorm van glomerulonefritis​ In de meeste gevallen is immunosuppressie aangewezen.

Algemene opmerking

Ze bevinden zich op een subpagina “Formulieren van glomerulonefritis“. Algemene informatie over dit onderwerp is te vinden op onze glomerulonefritis bladzijde. Gomerulonefritis leidt vaak tot een ander ziektebeeld, dat wordt genoemd nefrotisch syndroom.

Verschillende vormen

In principe kunnen de volgende vormen worden onderscheiden:

• Minimale verandering van glomerulonefritis
• Endocapillair-proliferatieve glomerulonefritis (= post-streptokokken-GN)
• Mesangioproliferatieve glomerulonefritis van het IgA-type
• Focaal gesegmenteerde glomerulosclerose
• membraneuze glomerulonefritis
• Membraanproliferatieve glomerulonefritis
• Necrotiserende intra- / extracapillair-proliferatieve (= snel progressieve) glomerulonefritis

Minimale verandering glomerulonefritis

Minimal-Change-Glomerulonephritis Bij deze variant zijn de zogenaamde voetcellen verstoord. Als gevolg hiervan gaat de negatieve lading van het filter verloren en eiwitten worden gefilterd. Naast proteïnurie (verlies van eiwitten via de nier) of albuminurie (verlies van eiwitten via de albumine), gewichtstoename en waterretentie (oedeem), evenals een nefrotisch syndroom optreden.

Meestal worden kinderen in de leeftijd van 2 - 6 jaar getroffen. Het vermoeden bestaat dat bepaalde afweercellen van de bloed (T-cellen) produceren en geven een stof af die de voetcellen beschadigt. De oorzaak is nog onbekend. In zeldzame gevallen echter een verband met bepaalde medicijnen, sommige kankers of erna transplantatie met stamcellen is bewezen. De therapie bestaat voornamelijk uit het toedienen van immunosuppressieve geneesmiddelen en symptomatische behandeling, zoals het wegspoelen van oedeem door diuretica.

Poststreptococcus glomerulonefritis acute postinfectieuze glomerulonefritis

Bij post-streptokokken glomerulonefritis acute post-infectieuze glomerulonefritis ontwikkelt de aangedane persoon een lichte koorts en pijn in de gewrichten en nier gebied enkele weken na infectie met bepaalde pathogenen (bijv. ß-hemolytische groep A streptokokken​ De verminderde hoeveelheid urine (oligouria) is roodbruin (als teken van bloed filtratie) en waterretentie (oedeem) optreedt. Hoge bloeddruk is ook typisch.

Antigeen-antilichaam-complexen worden afgezet, wat leidt tot vernietiging van het filter. In het tijdperk van antibiotische therapie is de prognose redelijk goed. In West-Europa geneest de ziekte bij meer dan 90% van de kinderen als de therapie wordt gestart en adequaat wordt toegediend, en bij volwassenen is het percentage ongeveer 50%. Als het een andere ziekteverwekker is, is de prognose slechter. Niet-streptokokkeninfecties kunnen post-infectieuze glomerulonefritis veroorzaken, bijvoorbeeld ontsteking van de binnenbekleding van de hart- (endocarditis) Of bloed vergiftiging (sepsis).