Oorzaken
De mogelijke oorzaken van een schedel breuk zijn talrijk en gevarieerd, maar in het begin is er altijd een externe kracht die de weerstand van het bot overtreft. Deze kracht kan inwerken op rust hoofd of het hoofd kan naar een vast object bewegen en ermee in botsing komen. Het is niet ongebruikelijk om een breuk te zien schedel na ongevallen in het wegverkeer.
In een hoofd-bij aanrijding met bijvoorbeeld een auto treden dermate hoge krachten op dat het hoofd frontaal tegen het stuur of dashboard stoot en daardoor de schedel breuken. Hetzelfde is natuurlijk mogelijk op een fiets, waarbij de berijder na een ongeval ongecontroleerd de grond of een ander object raakt. Als het hoofd komt als eerste boven, een schedel breuk is niet onwaarschijnlijk bij hoge snelheden.
Schedelfracturen worden in het wegverkeer steeds zeldzamer door beschermende maatregelen zoals airbags of helmen. Behalve verkeer de belangrijkste oorzaken van een schedel breuk zijn ongevallen thuis of op het werk. Een val van een ladder of steiger kan in het ergste geval zelfs op relatief lage hoogte leiden tot een schedelbreuk. Evenzo hebben veel sporten waarbij hoge snelheden voorkomen een verhoogd risicopotentieel.
Diagnose
Aan het begin van elke diagnose wordt, indien mogelijk, de oorzaak van het ongeval en de observatie van het letsel van buitenaf onderzocht. Bijvoorbeeld een open schedelbreuk of een verplaatsing van de botten kan al worden gedetecteerd. De diagnose van een schedelbreuk wordt dan relatief snel gemaakt met een afbeelding van het hoofd.
Röntgenfoto's kunnen een botbreuk aantonen. Het probleem hierbij is echter dat een verwarrend aantal botstructuren elkaar overlappen in het kopgebied, waardoor het moeilijk wordt om de breuk nauwkeurig te lokaliseren. Daarom, als een schedelbreuk wordt vermoed, is een onderzoek van het hoofd door middel van computertomografie (CT), waarbij ook röntgenstraling wordt gebruikt, vandaag de eerste keuze.
Dit geeft een zeer goede weergave van bot en maakt een zeer nauwkeurige beschrijving van de schade mogelijk. Naast CT speelt magnetische resonantie beeldvorming (MRI van het hoofd) een belangrijke rol. Het wordt niet routinematig gebruikt, maar bij vermoeden van beschadigd zacht weefsel.
In tegenstelling tot CT kan MRI worden gebruikt om te onderzoeken en te beoordelen hersenen zakdoek, zenuwen, spieren en ook schepen erg goed. MRI van het hoofd levert ook zeer goede beelden op van hersenbloedingen die kunnen optreden als gevolg van het ongeval. Om er zeker van te zijn of er vloeistof ontsnapt uit de neus- of oren is cerebrospinale vloeistof, kunnen chemische laboratoriumtests worden uitgevoerd en kan de vloeistof duidelijk worden geïdentificeerd.
Dan in sommige gevallen UV endoscopie is nodig om de lekkende plek te vinden. Naast de diagnostiek die technisch kan worden uitgevoerd AIDSmoet bij een schedelfractuur altijd een ruwe neurologische toestand bepaald worden. Testen van zenuw en hersenen functie omvat een test van bewustzijn en testen van motorische vaardigheden en gevoeligheid.
De gezichts- en gehoorscherpte moeten ook kort worden gecontroleerd. De therapie voor schedelfracturen hangt sterk af van het type letsel en het getroffen gebied. Een breuk van de neusbeenkan bijvoorbeeld in veel gevallen conservatief onder observatie worden behandeld zonder dat een operatie nodig is.
Evenzo is een schedelbreuk van het kuitbeen niet noodzakelijk een indicatie voor een operatie, op voorwaarde dat de fractuur niet te groot is en er geen andere structuren beschadigd zijn. Niettemin vereist een schedelfractuur in de meeste gevallen chirurgische correctie, vooral wanneer hersenen Ook structuren worden aangetast of de breukdelen worden verplaatst of gedeukt. In dergelijke gevallen kan een neurochirurg de botstukken met draadjes of schroeven fixeren zodat de schedelbreuk goed geneest.
In de gezichtsregio is in de meeste gevallen een operatie nodig, vooral als de ogen zijn betrokken of zenuwen zijn beperkt in hun functie. De absolute indicatie voor een operatie is een basale schedelfractuur waarbij de hersenen betrokken zijn. Gescheurd schepen moet worden gehecht en een mogelijk lek naar de hersenvochtruimte moet worden gesloten.
Als een schedelfractuur of SHT gepaard gaat met bloeding naar binnen, moeten deze kneuzingen in de schedel worden verwijderd en de hersenen worden ontlast. In de meeste gevallen van schedelbreuk aan de basis van de schedel, antibiotica worden ook profylactisch gegeven om het risico op infectie te verminderen botten, hersenen of hersenvliezen. Naast de causale therapie, pijn therapie wordt ook gebruikt. Als na de behandeling van de schedelbreuk blijvende schade aan de hersenen is opgetreden, kan in sommige gevallen latere revalidatie nodig zijn om eventueel verloren gegane vaardigheden opnieuw aan te leren.
